Jak odróżnić świerk od jodły

Kończyłem zeszłotygodniowy artykuł na temat Porównanie drewna twardego i miękkiegoże gatunki żywiczne są trudne do rozróżnienia, ale nie niemożliwe, i że wrócę z porównaniem drewna jodłowego i świerkowego. Nadszedł czas, a porównanie będzie dotyczyło gatunków, które również spotykamy w kraju, a mianowicie abies alba (jodła) i picea abies (świerk). Nawiasem mówiąc, świerk jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem drewna w naszym kraju, stanowiąc 22% powierzchni leśnej kraju, a jodła stanowi tylko 5%.

W stanie drzewa łatwiej jest je rozróżnić. Istnieją wyraźne cechy wyróżniające, w tym:

• liście (igły), ułożone po obu stronach gałęzi u jodły i wokół niej u świerka. Ponadto liść jodły jest białawy z tyłu i ma pasek dzielący go na dwie części, podczas gdy liść świerku jest ciemnozielony i nie ma tego paska. Po ściśnięciu w dłoni liście świerka kłują, podczas gdy liście jodły nie.
• kora, która jest białawo-szara u jodły i czerwonawo-szara u świerka.
• korona, zaokrąglona u góry i z poziomymi gałęziami u jodły oraz spiczasta u góry i z gałęziami opadającymi w dół u świerka.
• szyszki, w górę jodła i w dół świerk.

Sprawa staje się bardziej skomplikowana, jeśli chodzi o drewno, fornir lub drewno. Jeśli mamy do czynienia z dwoma kawałkami drewna i musimy sprawdzić, który z nich jest jodłą, a który świerkiem, może to być prostsze (nie dużo prostsze), ponieważ istnieją elementy różnicujące, które zobaczymy poniżej. Bardzo trudne, a czasami niemożliwe bez pomocy mikroskopu lub przynajmniej bardzo dobrego szkła powiększającego, jest zidentyfikowanie, czy kawałek drewna w dłoni jest jodłą czy świerkiem.

Pierwszym elementem rozróżniającym gatunki jest kolor. Porównując dwa kawałki drewna przycięte stycznie, możemy zauważyć, że jodła ma kolor szaro-biały, z odcieniami szarości i czerwono-szarego,

a świerk ma kolor od białawego do żółtawego, który z czasem ciemnieje.

W przekroju oba mają wyraźne słoje roczne, ale przejście od drewna późnego do wczesnego jest stopniowe w świerku

i półgwałtowny do jodły.

To, co jednak zasadniczo je odróżnia i jest najważniejszym elementem identyfikacji, to obecność żywicznych kanałów, które są ledwo widoczne gołym okiem. W obrazie mikroskopowym możemy jednak dostrzec ich obecność u świerka

i brak jodły.

W przekroju poprzecznym rowki są widoczne jako małe jasne kropki w późnym świerku, a w przekroju podłużnym jako krótkie linie. Czasami w kanałach żywicznych tworzą się kieszenie żywiczne, tak kłopotliwe w produkcji, że wybiera się opcję ich usunięcia. U jodły żywica występuje tylko pod korą, ale może pojawić się przypadkowo, gdy drzewo dozna urazu mechanicznego, jako sposób gojenia się rany. Po ścięciu świerk wydziela przyjemny zapach żywicy, którego nie wydziela jodła.

Włókna obu gatunków są proste i jednolite, drobniejsze w przypadku świerku i średnie w przypadku jodły. Oba gatunki są łatwe w obróbce, zarówno ręcznej, jak i mechanicznej, i mogą być wykańczane bez większych problemów. Pewnym problemem mogą być sęki, które w przypadku świerku są dość liczne, a niektóre z nich są luźne. Z estetycznego punktu widzenia sęki mogą jednak stanowić wartość dodaną, a ich obecność jest przez wielu doceniana.

W przypadku jodły mogą wystąpić pewne problemy z barwieniem ze względu na luźniejsze włókna. Podczas bejcowania zwykłymi bejcami, oba gatunki zabarwiają się negatywnie (ciemniejsze, późniejsze drewno wchłania mniej i staje się jaśniejsze i odwrotnie, więc obraz po bejcowaniu przypomina negatyw fotografii).

Oba gatunki są wykorzystywane do produkcji papieru, płyt drewnopochodnych (sklejka, płyta wiórowa, płyta wiórowa, MDF) lub jako choinki. Są one wykorzystywane w budownictwie, zarówno ze względu na wytrzymałość strukturalną,

jak również całkowitą budowę domu z bali

lub belki

i przetworzone elementy.

Drewno jodłowe i świerkowe może być wykorzystywane do produkcji drzwi, okien, a także ogrodzeń i altan. Jodła bardzo dobrze zachowuje się na zewnątrz i jest mało podatna na wilgoć.

Świerk, w przeciwieństwie do jodły, jest używany do produkcji instrumenty muzycznejako drewno rezonansowe. Świerk jest wykorzystywany do produkcji pudła rezonansowego skrzypiec, altówek i gitar.

Chociaż sosna jest najczęściej używana do produkcji mebli na całym świecie, z powodzeniem stosuje się zarówno jodłę, jak i świerk. Przynajmniej w naszym kraju, świerk jest pod dostatkiem, więc całkiem sporo mebli jest z niego wykonanych.

Mówiłem, że jodła jest bardziej szlifowana i z tego powodu, bez względu na to, jak dobrze wyszlifowana, nie uzyskasz bardzo dobrej jakości powierzchni, aby uzyskać świetnie wykończony mebel. Jednak jeśli chodzi o designerskie meble, wszystko jest możliwe.

Podsumowując, świerk i świerk są dość podobne. Najważniejszymi elementami do identyfikacji są kolor oraz obecność lub brak kanałów żywicznych. Mam nadzieję, że gdy staniecie przed zadaniem ich rozpoznania, powyższe informacje okażą się pomocne.