Niezwykła transformacja stodoły z XIX wieku

Pewnie powiesz, że mam obsesję na punkcie starego drewna, odzyskane drewno lub przebudowane stare drewniane domy. Nie sądzę nawet, bym mógł z tobą polemizować. A gdybym to zrobił, liczne artykuły napisane na te tematy w ciągu zaledwie nieco ponad roku zaprzeczyłyby mi. Nie będę więc próbował znaleźć wytłumaczenia dla faktu, że ponownie napiszę o starym domu w szwajcarskich Alpach. Zasadniczo jest to stodoła z 1792 roku, która została przekształcona w przytulny domek, zachowując większość oryginalnej struktury.

Budynek o powierzchni 25 metrów kwadratowych znajdował się w miejscowości Sarreyer w Szwajcarii i był wykorzystywany jako schronienie dla bydła i magazyn siana. Na prośbę młodej rodziny został przekształcony w dom wakacyjny z 2 sypialniami, jadalnią i częścią dzienną. Projekt został zrealizowany przez lokalną firmę architektoniczną, która wykonała podobne przebudowy budynków w okolicy, Alp'Architecture sarl.

Renowacja obejmowała całkowity demontaż konstrukcji, kawałek po kawałku. Każdy element został zdemontowany i ponumerowany, aby po niezbędnych naprawach i renowacji konstrukcja mogła jak najdokładniej odwzorować oryginalny model.

Projekt Alp'Archtecture opierał się na powierzchni 25 metrów kwadratowych, budując 3 poziomy o łącznej powierzchni prawie 90 metrów kwadratowych. Pierwszy poziom, kamienna konstrukcja, na której zbudowano stodołę, został zachowany i przebudowany. Stał się on pierwszym poziomem budynku, poniżej poziomu dostępu do domku.

Poziomy 2 i 3 zostały zbudowane głównie z odzyskanego drewna stodoły. Poziom 2 jest wejściem do kabiny, ponieważ tam znajduje się ulica. Sypialnie znajdują się na poziomach 1 i 3. Znajdują się tam również łazienki. Na poziomie 2 zbudowano kuchnię wraz z jadalnią, a na najwyższym poziomie znajduje się druga sypialnia i salon. Na najwyższym piętrze znajduje się również balkon, z którego można w spokoju podziwiać piękno gór.

Podczas przebudowy konstrukcji szczególną uwagę zwrócono na każdy szczegół i wykorzystano każdy przedmiot lub kawałek drewna przypominający o przeszłości. Rezultatem jest domek ze wszystkimi niezbędnymi mediami, wystarczająco przestronny dla młodej rodziny z dzieckiem, ale bez uszczerbku dla wyglądu i piękna okolicy.

Lubię takie renowacje właśnie dlatego, że główną troską architektów i budowniczych, ale przede wszystkim właścicieli, jest to, aby nie budować chaotycznie, nie wyróżniać się, zachować autentyczność okolicy. A przede wszystkim nie odcinać korzeni, nie zapominać o przeszłości.