Am avut o discuție cu cineva care, după ce a transformat un mobilier de bucătărie, avea o problemă cu crăparea vopselei aplicate pe lemn și nu știa ce s-a întâmplat. Convins fiind că vopseaua era bună, se gândea că este posibil să fi făcut el ceva greșit. Mi-a descris tehnologia punct cu punct și atunci am înțeles cum te poți trezi cu un rezultat slab făcând mai mult decât este necesar din dorința de a fi cât mai aproape de perfecțiune. Pe scurt, transformarea implica 3 etape: curățarea până la lemn, șlefuirea manuală a lemnului și revopsirea. Șlefuirea lemnului fusese făcută cu foarte mare atenție, în trepte, pornind de la granulația 100 și ajungând până la 500. S-a aplicat apoi vopseaua, în straturi subțiri, așteptând timpul necesar pentru uscare și totuși, după uscare, vopseaua a început să crape. Ce s-a întâmplat? Unde este greșeala?
Șlefuirea manuală a lemnului
Șlefuirea lemnului înainte de aplicarea baițului și a lacului (vopselei) este necesară pentru a obține o colorare uniformă, pentru ca pelicula formată să aibă aderență bună și pentru ca lemnul să aibă un tușeu plăcut, să nu zgârie la atingere.
Aderență bună înseamnă absorbție bună a lacului/vopselei în lemn. Lemnul absoarbe în mod natural prin canalele din fibre (vizibile la unele specii ca pori), exact pe acolo pe unde a circulat și apa când era copac. Zona pe unde absoarbe cel mai bine este cea unde fibrele sunt secționate. Acolo apar așa-numitele capete de fibră pe unde lichidul intră cu ușurință.
Șlefuirea are această capacitate de a deschide capetele de fibră. Dar, paradoxal, ea poate să le și închidă, limitând absorbția în lemn. Cum știm că deschidem sau închidem fibra? Prin alegerea corectă a hârtiei sau a bureților abrazivi cu care se face șlefuirea.
Granulația hârtiei pentru șlefuirea lemnului
Nu voi intra în amănunte privind hârtia de șlefuit. Am făcut-o cu altă ocazie și găsiți detalii tutaj. Vreau doar să atrag atenția că numerele scrise pe această hârtie au o semnificație și sunt foarte importante. Alegând hârtia în funcție de ele veți obține o șlefuire de calitate. Granulația este reprezentată de numere de la 40, 60, 80 până la 400, 500, 600. Cu cât numărul este mai mare cu atât hârtia este mai fină și „zgârie” mai puțin. Cea foarte abrazivă, cu numere mici, este folosită pentru lemn, iar cea fină, pentru șlefuirea între straturile de grund, de lac sau de vopsea.
Capetele de fibră se deschid dacă se folosește hârtie de șlefuit până la 180, maximum 220 și asta în cazul speciilor de lemn mai afânate și scămoase, cu fibra moale, cum este topola. W twardych gatunkach, takich jak dąb, ne putem opri la 150 fără probleme. Hârtiile abrazive mai fine de atât nu mai au puterea să rupă fibra și să o deschidă. Dimpotrivă, vor împinge fibrele deja deschise în lemn, închizând canalele de absorbție. La închiderea canalelor contribuie și praful fin rezultat în urma șlefuirii cu hârtie fină, care doar va „măcina” fibra lemnului, fără a o deschide.
Este ceea ce s-a întâmplat și în cazul descris. Ajungând la granulația de 500 lemnul a fost total „închis”, nu a mai putut absorbi nimic din vopseaua aplicată. Pelicula formată fiind de fapt o pojghiță de vopsea deasupra lemnului, prinsă doar din loc în loc. Fără aderență la suport, acest strat suspendat foarte fin se „sparge” imediat la cea mai mică mișcare sau atingere.
De ce se face șlefuirea progresivă
Din cele spuse mai sus se naște întrebarea: atunci de ce este nevoie de o șlefuire progresivă, din ce în ce mai fină? Nu au fost deschise fibrele cu 40 sau 60? De ce nu ne oprim aici? Pentru că lemnul ar absorbi foarte mult și necontrolat. În cazul baițului ar apărea automat petele, iar în cazul vopselei sau lacului, cantitatea mare absorbită în profunzimea lemnului înseamnă pierderi. De aceea, se recomandă ca primul strat al finisajului (după colorare, dacă este cazul) să fie grund sau lacul/vopseaua să fie mai diluate. Astfel va putea intra în zona superficială a lemnului, să se prindă bine de fibră și pelicula obținută să aibă aderență.
Șlefuind lemnul progresiv, primele granulații rup fibra, iar următoarele le închid puțin astfel încât absorbția să fie mai controlată. Tot așa se limitează și se reduc dimensiunile fibrelor rupte care se vor încărca cu lac și se vor ridica, dând un aspect rugos după lăcuire. Dacă ne-am opri la granulația 40, aceste capete de fibră ar fi foarte mari. Încărcarea lor cu lac ar duce la adevărați țepi de lemn care ar fi foarte greu de netezit prin Szlifowanie między warstwami. Ar fi nevoie să se insiste, poate chiar să se folosească hârtie mai grosieră, sub cea recomandată (de la 240 în sus), care aproape va îndepărta acel prim strat de lac. Evident, asta înseamnă pierderi și „muncă în zadar”.
În concluzie …
Nu încercați să obțineți o finețe cât mai mare a lemnului pentru că veți reduce aderența lacurilor sau vopselelor folosite. Nici nu lăsați lemnul șlefuit doar cu granulații foarte mici (40, 60) pentru că veți obține un lemn pătat și închis la culoare sau veți consuma inutil grund/lac/vopsea și hârtie de șlefuit încercând să obțineți suprafețe cât mai fine și plăcute la atingere.
Sper să fi reușit să explic pe înțelesul tuturor ceea ce s-a întâmplat în această situație. Dacă au rămas neclarități, puteți lăsa întrebările sau comentariile mai jos. Iar dacă știți pe cineva căruia i-ar prinde bine aceste informații, distribuiți-i și lui articolul.
Polski 
Română 
Italiano 
English 
Deutsch 
Español 
Français 
Português (AO90)
Witam, z tego co przeczytałem to w większości dowiedziałem się czego NIE robić. Konkretnie, jakie są dokładne kroki? Np. szlifowanie 40-60 grit, lakierowanie 1, szlifowanie xxx itd. Chcę przemalować drewniane drzwi. Dziękuję.
Cześć!
Z twojego pytania nie rozumiem, czy chcesz nałożyć farbę na istniejącą farbę, czy też chcesz oczyścić starą warstwę aż do drewna, a następnie nałożyć inne wykończenie. Próbuję krótko odnieść się do obu sytuacji:
1. Nad istniejącą farbą. Należy odtłuścić powierzchnię wodą z detergentem (umyć), a następnie dobrze wytrzeć i pozostawić do wyschnięcia. Lekko przeszlifować papierem ściernym o ziarnistości 280 lub 320, odpylić i nałożyć nową farbę. Szlifowanie wykonuje się tak, aby nowa warstwa farby przylegała do starej. Dobrym pomysłem jest wcześniejsze sprawdzenie, czy farby są kompatybilne. Sprawdź na bardziej ukrytym obszarze. Jeśli dobrze się rozprowadza bez tworzenia kraterów lub wysp farby, są one kompatybilne. Aby uniknąć problemów, użyj farby na bazie wody. Jest ona kompatybilna z większością rodzajów lakierów i farb.
2. Na drewnie. Usunąć starą warstwę poprzez szlifowanie szlifierką, zdzieranie lub podgrzewanie. Poniżej znajduje się link dotyczący usuwania starych warstw farby. Gdy drewno jest czyste, delikatnie przetrzeć szmatką z rozcieńczalnikiem i pozostawić do wyschnięcia. Następnie przeszlifować papierem ściernym o ziarnistości 150 (jeśli drewno jest twarde - dąb, jesion) lub 180-220 dla drewna bardziej miękkiego (lipa, topola, jodła, świerk). Odkurzyć i nałożyć podkład. Po wyschnięciu przeszlifuj papierem ściernym o ziarnistości 280 lub 320 i nałóż farbę. Szlifowanie między warstwami pomoże uzyskać gładką, gładką powierzchnię.
Załączyłem również link ze wskazówkami dotyczącymi wykańczania drzwi.
Wszystkiego najlepszego!
https://revistadinlemn.ro/2017/09/15/cum-se-curata-stratul-vechi-de-vopsea/
https://revistadinlemn.ro/2017/08/16/sfaturi-pentru-finisarea-usilor/
Witam. Proszę o radę. Mamy mały domek na wsi ze starymi drewnianymi drzwiami i postanowiliśmy je odnowić. Usunęliśmy stare warstwy farby za pomocą nadmuchu gorącego powietrza, a następnie przeszlifowaliśmy papierem ściernym o ziarnistości 60, a następnie szpachlą szpachlową i ponownie przeszlifowaliśmy. Proszę o podpowiedź co dalej. Nie chciałbym zepsuć tyle pracy. Drzwi chyba pomaluję na super błyszczący biały kolor. Dziękuję!
Cześć!
Rzeczywiście, szkoda byłoby pracy. 🙂
Moim zdaniem powinieneś przeszlifować całą powierzchnię drobniejszym papierem ściernym (150 lub 180, nawet drobniejszym), aby uzyskać powierzchnię przyjemną w dotyku. Następnie nałożyć 2-3 warstwy farby, z suszeniem między warstwami. Czas schnięcia zależy od użytej farby. Jeśli to możliwe, przeszlifuj pierwszą warstwę po wyschnięciu papierem ściernym o ziarnistości min. 400, jeśli używasz farby z połyskiem. Uzyskasz bardzo gładką i przyjemną w dotyku powierzchnię.
Uważam, że lakier o wysokim połysku jest pretensjonalny i trudny w utrzymaniu. Widać na nim wszystkie ślady dłoni i niedoskonałości powierzchni. Użyłbym półbłyszczącego lub satynowego wykończenia. Ma ładny połysk i jest znacznie łatwiejsze w utrzymaniu.
Wszystkiego najlepszego!
Witam. Dziękuję za odpowiedź. Powiedziałeś mi, żebym nałożył 2, 3 warstwy farby z suszeniem między warstwami. Jeśli nałożę warstwę białego podkładu, przeszlifuję, a następnie nałożę satynową białą farbę, czy to w porządku? A może jest jakiś sekret nakładania wielu warstw farby? Dziękuję bardzo.
Jest w porządku z podkładem i farbą. Myślałem, że jesteś początkujący i próbujesz znaleźć prostszą wersję. 🙂 Tak jak mówisz - warstwa podkładu, szlifowanie, a następnie farba - to właściwa technologia.
Powodzenia!
Witam, chcielibyśmy obłożyć stopnie naszego domu (które są teraz wyłożone kafelkami), stopniami z drewna bukowego laminowanego, proszę o informację, jakie są stopnie i co im dać. Chcielibyśmy kolor dębu. Z góry dziękujemy za odpowiedź.
Dobry wieczór!
Stopnie dębowe mogą być wykańczane oddzielnie, a następnie montowane lub montowane i wykańczane. Aby zminimalizować zakłócenia, najlepiej jest zlecić wykończenie stopni w innym miejscu.
Stopnie muszą być najpierw bardzo dobrze wyszlifowane, ponieważ drewno bukowe jest trudne i łatwo się plami. Ostatnie szlifowanie należy wykonać papierem o ziarnistości 180 lub 220. Przeszlifować i nałożyć bejcę dębową. Polecam bejcę na bazie rozpuszczalnika, ponieważ ryzyko poplamienia jest mniejsze. Bejce można znaleźć w marketach budowlanych. Po wyschnięciu nałóż 2-3 warstwy lakieru do podłóg. Możesz użyć lakieru na bazie wody lub rozpuszczalnika, nakładanego pędzlem lub twardą gąbką. Jeśli lakier jest na bazie rozpuszczalnika, paca musi mieć gąbkę odporną na rozpuszczalniki. Po wyschnięciu pierwszej warstwy lakieru należy przeszlifować ją papierem 320 lub drobnoziarnistą gąbką ścierną, aby usunąć wysokie słoje drewna i uzyskać gładkie, przyjemne wykończenie.
Po wykończeniu stopnie są przyklejane do betonowych schodów. Dobrym pomysłem jest usunięcie warstwy płytek, aby nie podnosić zbytnio stopnia. Klejenie należy wykonać klejem odpornym na wilgoć (D3 lub D4).
Ta sama technologia jest stosowana, gdy wykończenie jest wykonywane po przyklejeniu stopni.
Powodzenia!
Witam. Mam stół sosnowy, który nie był lakierowany ani w żaden sposób impregnowany. Stał w kuchni obok kuchenki i jest poplamiony tłuszczem.
Chciałbym wiedzieć, czy mogę go "odnowić" w sensie, czy mogę zrobić coś, aby usunąć plamy i ewentualnie polakierować go później.
Czy powinien być szlifowany? Wytrawiany? Zupełnie nie wiem, a odpowiedź byłaby bardzo pomocna. Dziękuję bardzo
Cześć!
Jeśli powierzchnia jest mocno pokryta stwardniałym olejem, który prawie tworzy film, konieczne będzie połączenie czyszczenia, szlifowania i usuwania powłok. Najpierw należy zastosować środek do usuwania powłok, ponieważ stwardniały olej jest trudny do usunięcia w inny sposób. Poniżej zamieszczam link z rodzajami środków do usuwania farby i sposobem ich użycia. Można również użyć sody kaustycznej, ale ta metoda jest bardziej niebezpieczna. Po wsiąknięciu oleju usuwamy go skrobakiem lub szczotką drucianą, a następnie dokładnie przecieramy powierzchnię uniwersalnym rozcieńczalnikiem. Na koniec drewno należy dokładnie przeszlifować wzdłuż słojów papierem ściernym o ziarnistości 150 lub 180 lub gąbką o średniej ścieralności. Drewno stanie się czyste i przyjemne w dotyku i może być lakierowane lub malowane.
Powodzenia!
https://revistadinlemn.ro/2022/09/08/cum-sa-cureti-cu-decapant-straturile-vechi-de-vopsea/
https://revistadinlemn.ro/2016/04/11/cum-trebuie-facuta-slefuirea-in-alb-a-lemnului-pentru-a-obtine-un-produs-de-calitate/