10 trików na idealnie wykończone powierzchnie drewniane

Nawet jeśli istnieją uznane technologie szlifowania i wykańczania powierzchni lub nakładania środków do konserwacji drewna, różnorodność gatunków, a nawet drewna tego samego gatunku, warunków pracy, metod aplikacji lub materiałów wykończeniowych czasami prowadzi do nieprzewidzianych sytuacji. Wieloletnie doświadczenie pomogło pracownikom produkcyjnym lub entuzjastom drewna odkryć sztuczki pozwalające rozwiązać trudne sytuacje lub znaleźć skróty bez narażania jakości produktu końcowego. Wiele z nich stało się tak szeroko stosowanych, że stały się częścią technologii i są częściej stosowane niż tradycyjne metody. Oto niektóre z trików stosowanych podczas szlifowania, przygotowywania, bejcowania i lakierowania/malowania powierzchni drewnianych.

1. Nie masz szpachli do otworów w drewnianej powierzchni? Użyj szpachli do drewna i pyłu drzewnego!

Drewno często ma niedoskonałości - małe dziury, zadrapania - które należy naprawić, aby powierzchnia była idealna po wykończeniu. Zazwyczaj stosuje siękit do drewna (zwaną również szpachlą nożową) lub specjalnymi szpachlówkami. Wygodną metodą, która ma również tę zaletę, że pozwala uzyskać kolor drewnopodobny, jest pokrycie defektów mieszanką aracytu i pyłu drzewnego ze szlifowania. Należy używać drobnego pyłu, a nie trocin. Mieszankę należy przygotować w taki sposób, aby klej stał się bardziej spójny, ale nie stracił swoich właściwości klejących. Każdy rzemieślnik ma zwykle swój własny przepis, ponieważ wynik zależy od lepkości kleju i rozdrobnienia pyłu drzewnego. Końcowa mieszanka powinna mieć konsystencję owsianki. Nakłada się ją w nadmiarze do otworu oczyszczonego z pyłu i zanieczyszczeń, pozostawia do wyschnięcia, a następnie szlifuje do powierzchni. Mieszankę należy nakładać w nadmiarze, ponieważ w miarę wysychania jej ilość maleje.

Inną metodą jest zmieszanie lakieru nitrocelulozowego z pyłem drzewnym. W tym przypadku należy stosować wyłącznie lakier nitro, w przeciwnym razie na obszarach pojawią się plamy.

2. Drewno iglaste ma sęki i chcesz zablokować żywicę w środku? Użyj szelaku!

Wiadomo, że żywica z drewna żywicznego jest bardzo trudna do zamknięcia w środku. Dlatego też worki z żywicą są usuwane i węzły są zastępowane gałązkami, które naśladują wygląd węzła. Imitują go, ale go nie odwzorowują, co jest frustrujące dla tych, którzy chcą mieć prawdziwy węzeł. Dlatego wiele osób decyduje się na pozostawienie węzła takim, jaki jest, ryzykując, że żywica wypłynie i zabrudzi wykończenie. Istnieje jednak rozwiązanie, aby zablokować żywicę - szelak. Nałożenie 2-3 warstw szelaku na węzeł sprawi, że żywica zostanie uwięziona w środku i nie wydostanie się na zewnątrz, nawet jeśli temperatura wzrośnie. Gotowy szelak można znaleźć w specjalistycznych sklepach, zwłaszcza tych sprzedających materiały malarskie. Więcej informacji na temat szelaku, a także sposobu jego przygotowania w przypadku znalezienia szelaku w płatkach, można znaleźć na stronie tutaj.

3. Większość defektów jest widoczna po barwieniu. Ale można je również zobaczyć przed

Dużym problemem w przypadku kolorowych lakierów bezbarwnych są wady, takie jak zadrapania lub drobne wgniecenia, które nie są widoczne po szlifowaniu. Powierzchnię można uwidocznić za pomocą wilgotnej gąbki. Istnieją nawet kulki, które podkreślają wady - bardzo jasne i kompatybilne ze wszystkimi kolejnymi wykończeniami. Po zwilżeniu wodą lub bardzo jasną bejcą powierzchnia drewna zmienia kolor, a wady stają się widoczne. Użycie wody ma również tę zaletę, że podniesie włókna drewna, jeśli szlifowanie nie zostało wykonane prawidłowo, umożliwiając w ten sposób lepsze szlifowanie.

Po zidentyfikowaniu wad, powierzchnia jest szlifowana za pomocą gąbki o średniej ścieralności lub papieru ściernego o ziarnistości nieprzekraczającej 220, aby bardzo drobny pył nie blokował wchłaniania koloru lub podkładu/lakieru do drewna. Po szlifowaniu drewno pozostawia się do całkowitego wyschnięcia przed rozpoczęciem barwienia/lakierowania.

4. Chcesz podkreślić naturalny rysunek drewna? Użyj w nadmiarze pasty do drewna na bazie wody, a następnie wytrzyj!

Wiele osób unika kąpieli na bazie wody z obawy przed łuszczeniem, dłuższym czasem schnięcia i zwiększoną wilgotnością drewna. Nie musisz mieć takich obaw. Jeśli klejenie lub fornirowanie zostało wykonane prawidłowo i przy użyciu wysokiej jakości materiałów, ilość wody w kąpieli nie będzie stanowić zagrożenia. A jeśli drewno osiągnęło równowagę, nawet jeśli wchłonie wodę z kąpieli, natychmiast ją uwolni, wysychając. Bejce na bazie wody znacznie lepiej wydobywają naturalny rysunek drewna, a kolory są bardziej żywe. W przypadku nakładania za pomocą pistoletu natryskowego, w nadmiarze, a następnie wycierania czystą, miękką bawełnianą ściereczką, zabarwienie będzie równomierne, bez plam. Uwaga. Jeśli powierzchnia nie jest dobrze wyszlifowana i ma małe skazy, metoda ta również je uwydatni.

5. Użyj roztworu maranty, aby zmniejszyć wchłanianie w obszarach końcowych włókien.

W drewnie większość absorpcji odbywa się przez końce włókien, gdzie włókna zostały przycięte. Obszary poprzeczne (gdzie cięcie jest prostopadłe do włókna) oraz obszary frezowane lub toczone są tam, gdzie końce włókien są bardzo liczne. Więcej koloru jest wchłaniane, gdy włókno odprowadza wilgoć, a powierzchnia staje się cętkowana.

Najstarszym rozwiązaniem stosowanym w celu zmniejszenia absorpcji w tych obszarach jest woda aracet,tj. rozcieńczony roztwór aracytu. Roztwór nakłada się pędzlem tylko na te powierzchnie. W przypadku tralek lub innych wzorzystych elementów toczonych, roztwór nanosi się na całą powierzchnię. Aracyt dostaje się do wnętrza włókien i twardnieje, blokując w ten sposób wchłanianie. Po nałożeniu i całkowitym wyschnięciu powierzchnia jest szlifowana, piaskowana i może być barwiona.

6. Chcesz wygładzić drewno po bejcowaniu? Użyj tylnej strony papieru ściernego!

Specjaliści od wykończeń zalecają, aby nie robić Szlifowanie między warstwami dopiero po nałożeniu warstwy podkładu/lakieru na lakier. Szlifowanie bezpośrednio na wannie spowoduje inne utrwalenie koloru i powstanie cętek. Jeśli jednak z jakiegoś powodu musisz wygładzić obszar po barwieniu, użyj tylnej strony zużytego papieru ściernego. Papier ten nie jest wystarczająco ścierny, aby usunąć kolor, ale wygładzi powierzchnię, pozbywając się bardzo szorstkiego wyglądu.

7. Nie chcesz śladów pędzla na powierzchni? Użyj sztywnej gąbki!

Entuzjaści majsterkowania często narzekają, że pędzle pozostawiają ślady na powierzchni i włosiu pędzla. Wygląd jest tym bardziej zauważalny, im grubszy jest lakier, im wyższa jest jego lepkość. Jeśli na przykład stosowany jest lakier zewnętrzny na bazie wody, rozcieńczanie nie jest zalecane, ponieważ lakier ma tiksotropia (dzięki czemu można go nakładać pionowo bez kapania), a dodatkowa woda wpływa na tę właściwość. W takim przypadku najlepiej użyć ściągaczki. Najlepsze są twarde gąbki, ponieważ nakładają lakier lub farbę bardziej równomiernie i bez kapania. Jeśli nakładasz lakiery na bazie rozpuszczalników, użyj gąbki odpornej na rozpuszczalniki. Zwykła gąbka w kontakcie z rozpuszczalnikami pęcznieje i odchodzi.

8. Lakier kapie na krawędzie lub powierzchnię? Rozwiązane!

Wiadomo, że lakierowana powierzchnia wygląda znacznie lepiej bez lakieru. skórka pomarańczowa lub plastikowy wygląd, jeśli zamiast grubej warstwy nałożysz 2-3 cienkie warstwy lakieru, odpowiednio rozcieńczone. Ale co zrobić z kroplami? Cienki lakier będzie bardziej płynny i łatwiej spłynie, tworząc nieestetyczne krople na krawędziach. Na płaskich powierzchniach spływanie będzie kontynuowane po zaprzestaniu nakładania, aż do powierzchownego wyschnięcia lakieru. Grube krople utwardzonego lakieru są trudne do usunięcia przez szlifowanie. Aby usunąć grubą warstwę, trzeba nalegać, a otaczające obszary są naruszone. Najlepszą metodą jest użycie țicling. Co to jest? Rodzaj dłuta z prostym, ostrym, wąskim, cienkim ostrzem o prostych krawędziach. Służy do ostrożnego usuwania nadmiaru po całkowitym wyschnięciu lakieru, po czym powierzchnia jest lekko szlifowana drobną gąbką ścierną lub papierem ściernym. Jeśli pozostałości mają być usunięte na pośrednim etapie wykończenia, należy przeszlifować je za pomocą Ziarnistość 280 lub 320. Jeśli jest to końcowa warstwa lakieru lub farby, najpierw należy użyć minimalnej wielkości ziarna 400, a następnie wypolerować filcem lub miękką bawełnianą szmatką i pastą ścierną 800-1000, dla dla lakieru matowego lub 3000 dla lakieru błyszczącego.

9. Chcesz zrobić postarzane meble, ale nie chcesz wkładać w to wiele wysiłku? Użyj wosku!

Zaniepokojony/zestresowany jest najbardziej popularny antykowanie drewna. Wypalanie listew, czyli szlifowanie ich do drewna lub dolnej warstwy, sprawia wrażenie, że meble były używane przez długi czas. Aby zasugerować bardziej intensywne użytkowanie, szlifowanie odbywa się również na płaskich powierzchniach, a ogólny wygląd przypomina meble, które były malowane w różny sposób na przestrzeni czasu i które uległy zniszczeniu w wyniku intensywnego użytkowania. Metoda ta wymaga artystycznej wizji i sporego nakładu pracy, ponieważ szlifowanie nie jest zbyt proste. Aby uniknąć wysiłku związanego ze szlifowaniem, można użyć wosku do drewna. Nakłada się go cienką warstwą na warstwę podkładową w miejscach, z których chcemy usunąć warstwę nawierzchniową (krawędzie, powierzchnie). Ponieważ wosk jest warstwą wierzchnią, wierzchnia warstwa farby nie będzie przylegać. Po wyschnięciu można go łatwo usunąć, po prostu przecierając miękką bawełnianą szmatką. Efekt można wykończyć woskiem lub lakierem. W przypadku użycia lakieru, miejsca pokryte woskiem należy przetrzeć rozcieńczalnikiem/alkoholem w przypadku farb na bazie wody lub słabym roztworem sody w przypadku farb na bazie rozpuszczalnika.

10. Odnowiłeś stary drewniany przedmiot i chcesz sprawdzić, czy nowa powłoka ma dobrą przyczepność do drewna? Użyj testu monety!

Warstwy lakieru i farby przylegają do drewna, ponieważ część pierwszej warstwy jest wchłaniana przez drewno, a kolejne warstwy przylegają do pierwszej. Podczas odnawiania mebla, widoczne warstwy farby są usuwane za pomocą szlifowania lub środków do usuwania farby. Warstwa wsiąkająca w drewno jest jednak pomijana, co prowadzi do zmniejszenia przyczepności nowego wykończenia. Aby upewnić się, że lakier wniknie w drewno, należy go przeszlifować po całkowitym usunięciu warstw farby. Najpierw użyj gruboziarnistego papieru ściernego (60, 80), a następnie drobniejszego 150 lub 180. Usunie to wchłonięty lakier z powierzchni drewna i otworzy włókna do ponownego wchłonięcia. Jeśli już odnowiłeś meble i chcesz sprawdzić, czy nowa warstwa ma przyczepność, użyj monety (50 centów jest idealna). Użyj krawędzi monety, aby narysować pasek na ukrytym obszarze mebla. Jeśli pozostanie biała smuga, nie jest to dobre. Oznacza to, że jezioro pękło i powietrze dostało się pod spód. Jeśli lakier jest po prostu zabarwiony bez wybielania. wykończenie ma przyczepność. Dlaczego przyczepność jest ważna? Ponieważ przy każdym silniejszym wstrząsie mechanicznym lub uderzeniu lakier oddziela się od drewna, a następnie pęka i łuszczy się.

Z pewnością istnieje wiele innych sztuczek stosowanych podczas wykańczania drewna. Chciałbym potraktować ten artykuł jako początek i uzupełnić go o inne sztuczki z własnego doświadczenia lub od tych, od których nauczyliście się swojego rzemiosła. Zapraszam do pozostawienia ich w komentarzach, a obiecuję je dodać, podając również imię i nazwisko osoby, która wyszła z propozycją. Co wy na to, może dobijemy do 100?