Ognioodporność pod względem wykończenia

Impregnacja ognioodporna to proces, w którym drewno jest poddawane działaniu substancji spowalniających rozprzestrzenianie się ognia (termin używany dla takich produktów jest dokładniej używany w języku angielskim - fire retardants). W ostatnich czasach te materiały i metody obróbki drewna były stale rozwijane i osiągnęły niezwykłą wydajność. W ten sposób drewno o bardzo wysokiej odporności na spalanie można uzyskać poprzez impregnację ciśnieniową w autoklawach. Drewno to jest przeznaczone głównie do celów budowlanych.

Gdy wymagania nie są tak wysokie, drewno można zaimpregnować przed lub po instalacji specjalnymi roztworami. Są to roztwory wodne, które wnikają jak najgłębiej w drewno, zwiększając w ten sposób jego odporność ogniową. Można je nakładać pędzlem lub natryskowo w zalecanej ilości zgodnie z instrukcją aplikacji. Takie produkty są również wytwarzane w Rumunii, gdzie są oficjalnie akredytowane przez Straż Pożarną.

W przypadku bejc do drewna problem nie jest zbyt skomplikowany, ponieważ nawet jeśli stosowane są bejce na bazie rozpuszczalnika, rozcieńczalnik odparowuje całkowicie i po wyschnięciu zagrożenie zostaje usunięte. Inaczej jest w przypadku podkładów i lakierów. One płoną, a nawet mogą nasilać oparzenia. Dlatego też przy wykańczaniu drewna lub mebli w budynkach użyteczności publicznej należy stosować środki ogniochronne.

Produkty te mogą być zarówno wodorozcieńczalne, jak i rozpuszczalnikowe. Aby były skuteczne, nie muszą być stosowane samodzielnie. Systemowi ogniochronnemu musi zawsze towarzyszyć technologia wskazująca ilości, które należy zastosować, liczbę warstw, czasy schnięcia itp. Akredytacja środków zmniejszających palność odbywa się jako system, a nie jako poszczególne produkty. Innymi słowy, aby osiągnąć opóźnienie rozprzestrzeniania się ognia, produkty muszą być stosowane ściśle w ilości i ze wskazówkami dotyczącymi stosowania opisanymi w zatwierdzonym systemie.

Zużycie materiału do wykończenia ognioodpornego powinno wynosić 450-500 g/m kw. Mniejsza ilość nie zapewni efektu ognioodporności, a większa ilość zwiększy ryzyko pękania powłoki ze względu na jej grubość, a tym samym sprawi, że obróbka stanie się zbędna.

Producenci tych materiałów posiadają akredytację odpowiednich organizacji w swoich krajach. Ponadto firma, która stosuje materiały (tj. fabryka mebli) musi wyspecjalizować osobę w stosowaniu produktów ognioodpornych. Osoba ta musi przejść kurs specjalizacji, na który jest przyjmowana tylko wtedy, gdy ukończyła szkołę średnią i posiada maturę. Tylko pod tymi warunkami budynek, który ma drewno wykończone produktami ognioodpornymi, otrzymuje zatwierdzenie ISU.

Poza tymi wszystkimi biurokratycznymi kwestiami, dobrze jest zdać sobie sprawę, że w pewnym momencie życie ludzi może być zagrożone, a prawidłowo wykonana izolacja przeciwpożarowa może oznaczać różnicę między życiem a śmiercią.