Kurt ukończył dom w Vishagu i rozpoczął renowację starej stodoły

Kiedy wysiadłem z samochodu na wzgórzu, skąd mogłem zobaczyć dom Kurta w oddali, zrozumiałem wyrażenie "ogłuszająca cisza". Przez pierwsze kilka chwil moje ucho, przyzwyczajone do klaksonów i hałasów Bukaresztu, nie chciało słyszeć niczego innego. Stopniowo zdało sobie sprawę, że to, co się z nim dzieje, wychodzi mu na dobre i zaczęło słyszeć świerszcze, koniki polne, szelest trawy poruszanej przez gęsi i stłumione odgłosy krów tuptających w oddali. Było to coraz trudniejsze dla samochodu, więc zdecydowaliśmy się zostawić go na małym płaskowyżu i kontynuować pieszo. Nie byliśmy daleko i wkrótce Kurt przywitał nas jak starych przyjaciół, szczęśliwych z odwiedzin. Od zeszłego roku, kiedy odkryłem go w tym rajskim zakątku gór Apuseni, Austriacki "emeryt" z Vishagu Przylgnął do naszych dusz swoim zaraźliwym entuzjazmem, optymizmem i fantastyczną ciężką pracą.

Rajski zakątek

Mały podjazd, który łączy dom z leśną drogą, jest wyłożony wszelkiego rodzaju doniczkami i artefaktami, które zapowiadają artystyczne skłonności żony Kurta, Melanie. Na środku podjazdu, pozornie zapomniane, stoi stare metalowe krzesło ogrodowe. Siedząc na nim, patrzysz jednak na dolinę w całej jej okazałości, a poniżej na nowy projekt Kurta - staw. Z tyłu znajduje się łąka, która wygląda, jakby miała miliony kwiatów.

Byliśmy ciekawi zobaczyć gotowy dom. Kiedy pojechaliśmy tam wiosną 2020 rokuznajdował się w środku placu budowyŚciany zostały oczyszczone, dom przekonfigurowany, a poddasze zaizolowane za pomocą Izolacja z włókna drzewnego firmy Gutex. Teraz dom jest gotowy i przetrwał zimę. Jest przytulny i przyjemny, wyposażony we wszystko, co potrzebne do cywilizowanego życia. Zgodnie z życzeniem Melanie, do wykończenia i ocieplenia domu użyto wyłącznie naturalnych produktów. Dostawcą był Naturalpaint. Ściany były otynkowane i pomalowane białą farbą wapienną Kreidezeitświerkowa podłoga wykończona twardy oleja w łazience ściany w strefie prysznica zostały pokryte Tadelakt. To bardzo dobry wybór, ponieważ marokańskie wykończenie jest nie tylko wytrzymałe, ale ma również przyjemny jedwabisty połysk, który nadaje wnętrzu egzotyczny charakter.

Taras, przytulne miejsce odpoczynku, również został ukończony. Tutaj zostaliśmy zaproszeni, aby usiąść przy starym drewnianym stole na opowieści i szklankę zimnej wody. Opowiedzieli nam o swoim nowym życiu, zmartwieniach i planach na przyszłość, swoich małych żalach (ratusz jeszcze nie zrobił drogi). Mają 8 krów i chcieliby mieć kury, ale nie mogą ich trzymać, ponieważ starsi je kradną. Lubią to miejsce, lubią ciszę i spokój oraz małe odgłosy społeczności, są tu szczęśliwi, z dala od zgiełku miasta.

Melanie, artystyczna i kreatywna część rodziny

Melanie jest tak krucha i delikatna, że trudno myśleć o niej jak o dziewczynie z gór. Ale zaadaptowała się do tego miejsca i chociaż zna tylko kilka słów po rumuńsku, chętnie dzieli się z nami swoimi wrażeniami. Gdy tylko weszliśmy do domu, zauważyliśmy stół roboczy z pędzlami i pudełkami z farbami. Farba Annie Sloan wszystkich kolorów. Kiedy o tym wspomniałem, natychmiast wskazała na stary stołek, który został przywrócony do życia za pomocą szablonów i kremowych farb.

Nawiasem mówiąc, wszystkie meble są bardzo artystycznie wykończone, a ich elementy nabierają osobowości. Szafka z półkami w holu wejściowym jest również pięknie wykończona, a w środku znajdują się różnego rodzaju zdobione i patynowane pudełka. Nie zdawałem sobie sprawy, że to pudełka na buty, dopóki mi o tym nie powiedziano. Deski tarasowe, w tym tradycyjna, wzorzysta stolarka, to jej dzieło. Jest również zapaloną dziewiarką i szydełkarką, czego dowodem są małe okrągłe poduszki na krzesłach. Ma swoje ulubione sklepy w Klużu, w których zaopatruje się w barwniki i przędzę, a fakt, że zwraca się tam do pań po imieniu, dowodzi, że jest lojalną klientką. 🙂

Dom jest wypełniony antykami, które dodają ciepła i sprawiają, że jest to dom. Kurt z dumą pokazał nam drewniany stół, który podarował swojej żonie, gdy się pobrali, a który ma ponad 100 lat. Wokół domu znajdują się różnego rodzaju prowizoryczne doniczki i przedmioty dekoracyjne, które personalizują to miejsce. Wszystko jest pięknie połączone, stare i nowe, przytulne i tradycyjne elementy bardzo dobrze wyważone.

Stara stodoła stanie się kreatywnym studiem

W przypadku stodoły znajdującej się kilka kroków od domu, plan został zmieniony. Kurt zdał sobie sprawę, że można ją uratować, więc usunął stare, zniszczone drewno, które pokryło budynek deskami i odsłonił oryginalne belki, które były najeżone ścięciami. Wnętrze zostało oczyszczone i przygotowane do transformacji, a wkrótce stodoła stanie się kreatywnym studiem Melanie.

Kurt planuje przebudować ją samodzielnie i zrobić to w tradycyjny sposób. Ponieważ w przeszłości stodoła była wykorzystywana do hodowli zwierząt, chce ją podwyższyć, ponieważ sufit jest zbyt niski. Doda dwa kolejne rzędy belek i przymocuje do nich sufit. Dach zostanie wymieniony, ponieważ ma spróchniałe jesiony i zostanie pokryty dachówką. Niezbędne drewno zostało już zakupione i znajduje się na zewnątrz. "wysuszony" (suche). Tynkowanie i izolacja między legarami zostaną wykonane w tradycyjny sposób, przy użyciu gliny zmieszanej ze słomą.

Na pewno zobaczymy się ponownie, Kurt ma wiele innych planów

Kurt jest pełen energii i ma wiele planów na przyszłość. Mimo że lubi ciszę i spokój tego miejsca, widać, że jest aktywną osobą, która zawsze coś robi. Oprócz warsztatu rozpoczął teraz prace nad stawem. Prawie skończył kopać dół, w którym zamierza wzmocnić brzegi, a następnie zagospodarować cały staw. Chce jak najszybciej cieszyć się jego chłodem pod koniec gorącego letniego dnia.

Architektura krajobrazu wokół domu będzie kontynuowana. Przy wejściu będzie niewielka platforma pokryta kamieniem. Postanowił położyć leśną drogę prowadzącą do niego. Kupił już kamień. Widać, że wywodzi się z kultury, w której, o ile nie robi tego ktoś inny, trzeba zakasać rękawy i wziąć się do pracy. Czuje się już częścią społeczności, miejscowym.

Po prawie dwóch bardzo przyjemnych godzinach spędzonych razem rozstaliśmy się z Melanie i Kurtem z mocną obietnicą, że wrócimy. Jechaliśmy powoli w górę, czasami stromo wznoszącą się drogą, mijając przyjazne powitanie Kurta. Na wzgórzach panował spokój. W dolinie kobieta zbierała siano. Znikąd dobiegał pieszczotliwy dla ucha dźwięk głośników.