Dlaczego nie użyliśmy lakieru do renowacji olejowanych drewnianych drzwi kościoła Pitar Moș?

Dlaczego ich nie polakierowałeś? To jedno z pytań, które otrzymaliśmy po renowacja solidnych dębowych drzwi kościoła Pitar Moș w Bukareszcie. Ponownie czytając artykuł, zdałem sobie sprawę, że chociaż dla mnie było oczywiste, dlaczego wybrałem lazurę olejną Kreidezeit, dla kogoś, kto był entuzjastą majsterkowania, który chciał samodzielnie przemalować drzwi lub okna, powody wyboru nie były zbyt jasne. Odpowiedziałem wówczas pytającemu, wskazując, że pytanie zasługuje na artykuł wyjaśniający wybór punkt po punkcie. Poniżej znajduje się obiecany artykuł.

Rzeźba i olej używane w dużych ilościach rok po roku sprawiały, że usuwanie było bardzo trudne

Drzwi kościoła są rzeźbione i przez lata były pokrywane olejem lnianym w nadmiarze, bez wycierania niewchłoniętego oleju z drewna. Największym problemem było to, że olej pozostawiony w rzeźbie zamienił się w gumowatą substancję i osadził kurz, rujnując wygląd drzwi. Było to również powodem ich odnowienia, więc pierwszą rzeczą, którą należało zrobić, było usunięcie brudu.

Mały nawias dla tych, którzy wciąż nie wiedzą, co to jest olej lniany. Jest to bardzo dobry materiał hydroizolacyjny, ale nie wysycha w kontakcie z powietrzem. Jego suchość jest zwiększona przez gotowanie i dodanie sykatyw (chemikaliów suszących), ale jeśli na drewnie pozostanie gruba warstwa, nadal nie wysycha, ale zamienia się w gumowatą substancję. Dlatego po nałożeniu nadmiernej ilości środka i pozostawieniu drewna do wchłonięcia takiej ilości, jaka jest potrzebna, powierzchnię należy wytrzeć.

Nawet przy wielokrotnym usuwaniu, a następnie przemywaniu powierzchni rozcieńczalnikiem, usunięcie wszystkich śladów oleju z rzeźby było praktycznie niemożliwe. Drewno nie pozostało czyste, a w tym przypadku zastosowanie lakieru zewnętrznego na bazie wody, najbardziej odpornej opcji, nie wchodziło w rachubę, ponieważ nie miałby przyczepności i szybko by się odkleił, naruszając ochronę.

Opcja użycia lakieru alkidowego, kompatybilnego z olejem lnianym, nie wydawała mi się dobra ze względu na jego niską odporność w czasie. Takich produktów używa się coraz mniej, lakiery na bazie wody są znacznie bardziej odporne. Ponadto, w przeciwieństwie do olejów, lakiery alkidowe tworzą powłokę, która pęka i łuszczy się. Renowacja jest bardzo trudna, ponieważ cały lakier musi zostać usunięty przed nałożeniem jakiejkolwiek warstwy nawierzchniowej, w tym lakieru alkidowego.

Lazura na bazie oleju Kreidezeit Uważam, że jest to najlepszy olej do użytku na zewnątrz, ponieważ zawiera olej lniany i olej tungowy co sprawia, że drewno jest bardzo dobrze chronione. Co więcej, są to produkty, z którymi pracowaliśmy wcześniej, znamy je, a ich odporność na upływ czasu została już przetestowana.

Systemy na bazie wody, choć bardzo trwałe, nie przylegają do powierzchni olejowanych

Ponieważ lakiery zewnętrzne na bazie wody są obecnie najbardziej zalecane i rzeczywiście najbardziej odporne, chciałbym przedstawić kilka wyjaśnień. Po pierwsze, nie należy ich nakładać na powierzchnie olejowane. wyrażenie "Dogadują się jak woda z olejem" obowiązuje również w tym przypadku, tj. dwa materiały nie dogadują się, nie są kompatybilne. Jeśli lakiery na bazie wody zostaną nałożone wkrótce po olejowaniu powierzchni, lakier ześlizgnie się z drewna i nie zostanie pokryty warstwą.

Jeśli minie pewien czas i olej na powierzchni zostanie zmyty przez deszcz, możliwe jest, że lakier na bazie wody przylgnie do powierzchni, ale opór w czasie będzie krótkotrwały. Olej pozostający wewnątrz drewna rozszerza się w ciepłych okresach i wciska się w górną warstwę, oddzielając ją od drewna. W takim przypadku zaleca się najpierw zgrubne przeszlifowanie drewna (ziarnistość 60 lub 80), przetarcie szmatką z rozcieńczalnikiem, a następnie ponowne przeszlifowanie (ziarnistość 150-180) w celu przywrócenia gładkości powierzchni. Następnie można bezpiecznie nałożyć lakier na bazie wody.

Aby system wodorozcieńczalny miał dobrą trwałość (8-12 lat), musi być profesjonalnie nałożony zgodnie z technologią zalecaną przez producenta. Obejmuje to aplikację natryskową, możliwie najbardziej kontrolowane środowisko, brak ekstremalnych temperatur, szlifowanie między warstwami itp. W przypadku projektów DIY wymagania te rzadko mogą być spełnione, dlatego trwałość jest niższa.

Wyjaśnienie dotyczące trwałości wspomnianej przez producentów. Okres 8-12 lat odnosi się do momentu pojawienia się pierwszych pęknięć na powłoce, a nie do momentu jej łuszczenia się. Sprawdzanie powierzchni i ich konserwacja co 4-5 lat przedłuża żywotność wykończenia, eliminując stres związany z renowacją.

Jeziora jachtowe, chwalone za swoją odporność, nie zawsze są zalecane

Kolejnym pytaniem, które padło podczas dyskusji na temat tego, dlaczego użyliśmy oleju, a nie lakieru, było to, dlaczego nie użyliśmy lakieru do jachtów, ponieważ są one uznawane za bardzo wytrzymałe. Mimo że są one specjalnie opracowane, aby wytrzymać w wodzie, lakiery te nie są zalecane do ochrony drewna na zewnątrz, ponieważ warunki są inne. W przypadku łodzi, zwłaszcza tych, które są również używane na morzu, potrzebny jest produkt, który wytrzyma w wodzie, w warunkach wysokiej i stałej wilgotności oraz wysokiego zasolenia.

Warunki na zewnątrz są inne, a ochrona koncentruje się w tych kierunkach. Wilgotność jest zmienna, a nie stała, a drewno jest pęcznieje, gdy wilgotność jest wysoka i kurczy się, gdy wilgotność jest niska. Z tego powodu potrzebuje produktu odpornego, czego brakuje lakierom do łodzi. Oleje są zalecane właśnie dlatego, że brak powłoki pozwala drewnu zmieniać wymiary bez ryzyka pękania.

Mam nadzieję, że informacje okażą się przydatne. Jak zawsze, dodatkowe informacje są mile widziane. A jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, zostaw je poniżej w przeznaczonym do tego miejscu. Z pewnością na nie odpowiem.