Co można zrobić, aby zapobiec pękaniu drewnianych bali?

Zaokrąglenia drewna uzyskuje się poprzez cięcie kłody prostopadle do linii środkowej. Nie jest to zwykły sposób piłowania drewna, ponieważ po takim cięciu kłody prawie na pewno pękają podczas suszenia. Uzyskanie całego okrąglaka jest prawie niemożliwe bez pewnych zabiegów i podstępów. A jednak z kłód wykonuje się różnego rodzaju przedmioty, nawet blaty stołów. Oto dlaczego drewno cięte w ten sposób pęka o wiele bardziej i jak całe okrąglaki mogą pozostać po wysuszeniu.

Duży i różny skurcz w kierunku stycznym i promieniowym powoduje naprężenia, które prowadzą do pękania.

Wszystko zaczyna się od różnego zachowania drewna w trzech kierunkach - promieniowym, stycznym i wzdłuż słojów - podczas obróbki. wykonawcy spowodowane suszeniem (woda wypływająca z drewna). W przypadku normalnej tarcicy najważniejszy wymiar jest wzdłuż włókien. W tym kierunku skurcz jest najmniejszy. Nawet jeśli skurcz jest istotny w kierunku promieniowym i stycznym, efekt jest znikomy, ponieważ wymiary drewna w tych kierunkach są niewielkie. Pewne ślady mogą być widoczne tylko na końcach drewna i na końcach szafek, gdzie rozładowywane są naprężenia spowodowane skurczem.

W przypadku zaokrągleń rozmiar wzdłuż włókna jest niewielki, a najważniejsze z nich występują w kierunku stycznym i promieniowym. Powodują one kurczenie się zaokrągleń przy wylocie wody, ale na różne sposoby. Skurcz styczny powoduje kurczenie się zaokrąglenia wzdłuż obwodu i może osiągnąć nawet 10%. Skurcz promieniowy powoduje skurcz w kierunku promienia i może być do 2 razy mniejszy niż skurcz styczny.

Wyobraźmy sobie pierścień roczny z którego wydostaje się woda, tak że 10% kurczy się w kierunku stycznym, a tylko 5% w kierunku promieniowym. W masie drewna powstają naprężenia i nierównowaga, a różnica ta musi zostać w jakiś sposób skompensowana. W ten sposób powstaje pęknięcie, które przywraca równowagę systemu. Im mniejsza różnica między dwoma kontrastami, tym mniejsze naprężenia. Jest to cecha gatunkowa. Dlatego w tych samych warunkach niektóre gatunki pękają bardziej, a inne mniej. Elastyczność drewna jest również ważna, ponieważ pomaga kompensować naprężenia. Przy niewielkich różnicach między dwoma skurczami, elastyczne drewno jest w stanie zrekompensować naprężenia i pozostaje całe, podczas gdy twarde drewno pęka.

Jednym z czynników zwiększających te naprężenia jest duża liczba końcówek włókien. Przez podzielone włókna woda wydostaje się szybko, co prowadzi do szybkiego i różnego skurczu w dwóch kierunkach. W celu zmniejszenia naprężeń, odpływ wody z drewna musi być ograniczony i/lub kontrolowany.

Metody ograniczające rozszczepianie bali

Nie ma cudownych metod gwarantujących całkowite wyeliminowanie pęknięć. Praca z zaokrągleniami zawsze będzie wiązała się z wyższym ryzykiem pęknięć niż w przypadku drewna ciętego wzdłuż włókien. Istnieją jednak sposoby na ograniczenie pękania poprzez zmniejszenie naprężeń i szybkości odpływu wody. Wybór gatunku jest również ważny, ponieważ kłody wykonane ze sprężystego drewna o niewielkiej różnicy między skurczem promieniowym i stycznym mają znacznie większe szanse na wyschnięcie bez pęknięć.

Zmniejszanie napięć. Jak widzieliśmy, naprężenia to obwód, promień i skurcz w tych kierunkach. Nie możemy ingerować w wymiary obwodu, ponieważ celem jest zachowanie nienaruszonej okrągłości. Ale listwa o nieregularnym kształcie będzie pękać rzadziej niż listwa idealnie okrągła. Jeśli kłoda lub gałąź ma małe nierówności, pofałdowania i nie jest idealnie cylindryczna, cięte zaokrąglenia są mniej podatne na pękanie. Należy je poddać obróbce, aby kontrolować odpływ wody, ale wyniki będą lepsze.

Na belce występują również naprężenia. Aby je zmniejszyć możesz interweniować w promień wykonanie otworu w środku rundy natychmiast po cięciu. Zmniejszy to promień, a wraz z nim naprężenia. Im większy otwór, tym mniejsze naprężenia. Zgodnie z tym założeniem, im mniejszy promień (mniejszy przekrój), tym mniej pęknięć. Wiercenie ma tę zaletę, że usuwa również rdzeń drewna, który zachowuje się inaczej.

Skurcz może zostać zmniejszony, jeśli okrągłe cięcie nie jest idealnie prostopadłe do osi drzewa. Ukośne cięcie rund Znacząco redukuje skurcz i automatycznie zmniejsza ryzyko pęknięć. Problem polega na tym, że wygląd drewna również zostanie zmieniony, co może stanowić problem dla tych, którzy chcą mieć idealnie zaokrąglone kształty.

Metody kontroli prędkości i wypływu wody z drewna

To właśnie kontrola odpływu wody z drewna jest kluczem do ograniczenia jego rozłupywania. Aby odnieść sukces, metody redukcji naprężeń muszą być połączone z kontrolą odpływu wody. Sukces jest jeszcze większy, jeśli drewno jest wolne od sęków i innych wad. Przed przystąpieniem do procedury drewno jest szlifowane z obu stron papierem ściernym o maksymalnej ziarnistości 220 i szlifowane. Zaokrąglenia należy poddać obróbce natychmiast po cięciu i szlifowaniu, aby zminimalizować ryzyko pękania.

Blokowanie końcówek włókien lub zastępowanie wody w drewnie innymi substancjami to metody kontrolowania suszenia i kurczenia się drewna. Istnieje wiele takich metod. Poniższe wydały mi się wykonalne i interesujące.

Nałóż pastę solną na powierzchnię drewna. Na drewno nakładana jest pasta z soli, wody, skrobi kukurydzianej i białka jaja. Proporcje różnią się w zależności od rzemieślnika. Ważne jest, aby zacząć od nasyconego roztworu soli. Na przykład dodaj 1,5 kg soli kuchennej do 4 litrów wody. Dobrze wymieszać i pozostawić na 3-4 godziny do całkowitego rozpuszczenia. Następnie dodaj skrobię, aż stanie się płynną pastą podobną do barwników olejowych. Na koniec dodać 3 białka jaj, jedno po drugim, ciągle mieszając. Nie dodawaj kolejnego białka, dopóki pierwsze nie zostanie w pełni włączone do pasty. Pastę nakłada się na drewno na całej powierzchni (przód, tył, krawędź) i pozostawia do wyschnięcia. Okrąglaki umieszcza się pod ścianą, aby zapewnić przeciąg podczas suszenia, z dala od słońca i deszczu. Sól wyciągnie wodę z drewna, a pasta zapobiegnie pękaniu drewna. Suszenie może trwać 2-3 tygodnie, a nawet dłużej, w zależności od grubości okrąglaka. Proces jest zakończony, gdy pasta na środku rundy staje się matowa, wyblakła, a runda jest znacznie jaśniejsza. Wtedy też pasta, która stała się bardzo twarda, jest usuwana (jest to dość trudny proces).

Namaczanie krążków w przemysłowym alkoholu etylowym (denaturacie). Umieść krążki w misce i zanurz je całkowicie w alkoholu etylowym. Umieść na nich obciążniki, aby utrzymać je w zanurzeniu. Przechowujemy je tak przez 24-48 godzin, w zależności od ich grubości. Przykryj naczynie folią, aby alkohol nie wyparował. Po upływie wymaganego czasu krążki są wyjmowane i suszone w osłoniętym miejscu, z dala od słońca i deszczu, ale w przeciągu (opierając się o ścianę). W ten sposób woda w drewnie jest zastępowana alkoholem, który następnie ulatnia się, a napięcie powstałe w wyniku jego ucieczki jest znacznie niższe.

Zanurzanie okrągłych plastrów w glikolu polietylenowym (PEG). Odbywa się to w taki sam sposób, jak moczenie w alkoholu, z tym wyjątkiem, że rundy pozostawia się w roztworze na 2-3 miesiące. W tym czasie woda jest zastępowana przez PEG, który nie odparowuje, ale pozostaje w drewnie, stabilizując je. Okrąglaki będą cięższe, ponieważ PEG jest cięższy od wody.

Drewno może być również nasączone olejem lnianym, zamrożone, pokryte woskiem, parafiną lub olejem lnianym. żywica epoksydowa. Tutaj znaleźć kilka metod obróbki i stabilizacji zielonego drewna. Ponownie, problemem jest woda. I tutaj Znajdź metody od stolarzy, aby zmniejszyć pękanie na końcach normalnej tarcicy. Niektóre z nich można również dostosować do drewna okrągłego.

Mam nadzieję, że informacje okażą się przydatne. Jak zawsze, dodatkowe informacje są mile widziane. A jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, zostaw je poniżej w przeznaczonym do tego miejscu. Na pewno na nie odpowiem.