Węzeł Dulgheresque - apel o znajomość tradycyjnych technik w budownictwie drewnianym

Fane Pănăzan & Mihai Ursu

Na stoisku Wood Magazine na nZEB staje się pasywnyW Klużu przenieśliśmy pasję do obróbki drewna na wyższy poziom, prezentując nie tylko koncepcje teoretyczne, ale także ich praktyczne zastosowanie. Jedną z głównych atrakcji na stoisku było odtworzenie złożonego węzła dulgheresque inspirowanego podręcznikiem technika budowlanego, napisanym przez Hansa Issela w 1905 roku.

Książka wskazała nam drogę, a osobiste umiejętności sfinalizowały połączenie

Aby ożywić ten model, przeanalizowaliśmy złożone szczegóły wspomniane w książce Issela i przetłumaczyliśmy je za pomocą Tłumacza Google. Takie tłumaczenie często pozostawia wiele do życzenia, ale podjęliśmy wyzwanie zinterpretowania i wdrożenia każdego elementu modelu tak dokładnie, jak to możliwe. To była ekscytująca podróż do świata obróbki drewna, z ciągłymi wyzwaniami i odkryciami.

Pierwszym krokiem w budowie był staranny dobór materiałów, aby nasz projekt jak najlepiej odzwierciedlał autentyczność i spójność technik z 1905 roku. Staranny dobór drewna był niezbędny do zapewnienia trwałości i autentycznego wyglądu węzła dulgheresc. Po wybraniu materiałów przeszliśmy do przygotowania drewna. Każdy element został starannie oczyszczony, szlifowany i precyzyjnie zwymiarowane. Upewniliśmy się, że powierzchnie są gładkie i jednolite, co jest absolutnie niezbędne zarówno dla ogólnej estetyki, jak i funkcjonalności węzła.

Istotnym aspektem produkcji było stworzenie ścisłego i mocnego połączenia między drewnianymi elementami. Techniki zalecane przez Issela dla połączeń w punktach końcowych trójkątów były dokładnie przestrzegane. Szczególną uwagę należy zwrócić na połączenia, ponieważ zapewnia to stabilność i wytrzymałość węzła. Zasady zawarte w Podręczniku Technika Budowlanego były przestrzegane na każdym kroku, od integracji drewnianych bloków między głównymi belkami i krokwiami, po dodanie krótkiej tarcicy siodłowej. Każdy szczegół - od drobnych wykończeń po ogólną strukturę - został zaprojektowany tak, aby wiernie odzwierciedlać oryginalny projekt.

Wybraliśmy węzeł dulgheresc nie tylko, aby pokazać tradycyjne techniki, ale także naszą pasję do drewna

Zdecydowaliśmy się zbudować węzeł dulgheresc nie tylko po to, aby podkreślić nasze umiejętności techniczne, ale także aby pokazać piękno i autentyczność każdego elementu pracy. Fane i ja pracowaliśmy razem, aby zrealizować połączenie, które w równym stopniu odzwierciedlało techniki z przeszłości, jak i naszą pasję do drewna i tradycyjnego budownictwa.

Gdy model ożył, staraliśmy się zobaczyć, jakie praktyczne zastosowania mogą mieć te tradycyjne techniki w kontekście nowoczesnego budownictwa. Dyskutowaliśmy z uczestnikami targów - innymi cieślami, stolarzami lub po prostu entuzjastami drewna - w jaki sposób takie sęki mogą wnieść odrobinę autentyczności i trwałości do współczesnych projektów budowlanych. Wszyscy podkreślali, że tradycja i innowacja mogą iść w parze. Realizacja węzła dulgheresque była świadectwem stałej obecności drewna w budownictwie, ale także kunsztu tych, którzy pracowali z nim w przeszłości.

Tradycja, innowacja i postęp mogą współistnieć

W erze charakteryzującej się szybkimi innowacjami technologicznymi i zaawansowanymi materiałami, zachowanie wiedzy na temat tradycyjnych technik staje się coraz ważniejsze. Chociaż nowe technologie i innowacyjne materiały zostały entuzjastycznie przyjęte w nowoczesnym budownictwie, stare lekcje pozostają nieocenionym skarbem w arsenale każdego profesjonalisty budowlanego. Tradycyjne techniki, takie jak te stosowane w naszym wzorze węzła dulgheresque, opierają się na solidnych i zrównoważonych zasadach. Aby zapewnić długoterminową trwałość konstrukcji, dysponujemy obecnie materiałami syntetycznymi i zaawansowanymi technologiami. Jednak w przeszłości zapewniała to naturalna wytrzymałość drewna, tradycyjne techniki i umiejętności rzemieślników.

Znajomość tradycyjnych technik jest również niezbędna w promowaniu ekologicznych praktyk i zrównoważonego budownictwa. Wykorzystanie tradycyjnych materiałów i uznanych technik może pomóc zmniejszyć ślad węglowy i zwiększyć efektywność energetyczną, co staje się coraz ważniejsze w dzisiejszym klimacie. W świecie, w którym nowoczesne wzornictwo czasami wydaje się zbliżać nas do jednolitości, znajomość tradycyjnych technik wnosi do projektów budowlanych odrobinę autentyczności i różnorodności. Elementy takie jak sęki dulda, odsłonięte ceglane ściany i ręczne wykończenia mogą dodać budynkowi charakteru i uroku. Integracja tradycyjnych umiejętności z nowoczesną technologią może przynieść niezwykłe rezultaty.

W naszym przypadku, aby zrealizować węzeł dulgheresc, wykorzystaliśmy tradycyjne metody tak, aby pasowały do dzisiejszych standardów i wymagań. Ta równowaga między starym a nowym pokazuje wszechstronność i ciągłą aktualność tradycyjnych technik.

Podsumowując wszystkie te aspekty, możemy powiedzieć, że węzeł dulgheresc jest nie tylko reprezentacją przeszłości, ale także deklaracją na rzecz znajomości tradycyjnych technik, które są cennym zasobem w świecie nowoczesnego budownictwa. Dzięki tej podróży w przeszłość drewna w budownictwie nauczyliśmy się budować jak w przeszłości i zdaliśmy sobie sprawę, że szacunek dla tradycji może harmonijnie współistnieć z postępem i innowacjami.

Mihai Ursu ma 32 lata i już jest dumny z tego, że tworzy meble z litego drewna dla klientów w Niemczech. Jego pasja do drewna sięga dzieciństwa, kiedy spędzał dużo czasu wbijając gwoździe i drewno w małym warsztacie, w którym jego ojciec i dziadek wykonywali niestandardowe wyroby z drewna. Mimo że miał zaledwie 10 lat, gdy warsztat został zamknięty, już zdążył się zanieczyścić. Później, gdy urodziła się jego córeczka, wziął urlop rodzicielski i postanowił zostać przedsiębiorcą. Ze swoich trzech pasji - informatyki, fotografii i rękodzieła - wybrał tę ostatnią. Wykonywał różne przedmioty dla swojej córki.
Narodził się Creative Bear. Obecnie Mihai pracuje we własnym warsztacie i jednocześnie jest studentem na Wydziale Projektowania Mebli i Przemysłu Drzewnego w Braszowie.

Fane Pănăzan jest stolarzem, który dorastał z trocinami w nozdrzach. Zawodu uczył się od swojego ojca, po którym odziedziczył warsztat, oraz od lokalnych saksońskich rzemieślników (kiedy mówi specjalistycznymi terminami, czujesz, że potrzebujesz słownika). Zna wiele tajników rzemiosła i sporo wie o drewnie, narzędziach ręcznych i maszynach. Pomaga każdemu, kto poprosi go o pomoc i jest jednym z najbardziej autorytatywnych głosów wśród stolarzy. Jest również bardzo sympatyczny i przystojny.

Chociaż oboje pochodzą z Sybina, ich pierwsza interakcja była wirtualna, na Grupa stolarzy na Facebooku. Tak rozpoczęła się ich współpraca, która doprowadziła do Oak Tower. Pod tą marką prezentują samouczki i czasami organizują kursy obróbki drewna dla tych, którzy chcą nauczyć się obróbki drewna.