Jak mówiłem w zeszłym tygodniu, zacząłem intensywnie studiować obróbkę drewna i jego przekształcanie w meble lub dekoracje. A ponieważ nie wiedziałem prawie nic na ten temat, zacząłem od zera. Dla kogoś cierpiącego na "syndrom ukończenia" była to bardzo zła decyzja!
Ilość informacji na ten temat dostępnych w internecie jest kolosalna. Postaram się więc podsumować/wprowadzić w 3 odcinkach popularne techniki łączenia stosowane w lemmingu.
Dziś przedstawię kilka najpopularniejszych metod mocowania, które nie wymagają spoiw ani połączeń mechanicznych (gwoździe, śruby, płytki itp.).
Od razu zaznaczam, że nie uważam stosowania drewnianych piór za sztuczkę, ale za zatwierdzoną metodę zabezpieczania łączenia dwóch (lub więcej) elementów. Powyżej widać najprostszą końcową metodę łączenia. Podkreślam KOŃCOWEGO, ponieważ nie można ich rozłączyć bez zniszczenia elementu.
Jeśli kawałek drewna jest przeznaczony do tymczasowego użytku, należy zastosować połączenia bezklinowe (lub klin z dostępem z zewnątrz), aby można je było później zdemontować (uzupełnienie: lub klej rozpuszczalny w wodzie, ale o tym opowiem w następnym odcinku).
A jeśli twoje umiejętności i narzędzia na to pozwalają, możesz wypróbować bardziej skomplikowane wzory przy użyciu bardziej złożonych technik.
Powiecie mi, że ostatnie krzesło jest mocowane na 3 śruby (to mały kompromis, który akceptuję w tym artykule) i że zapomniałem o mocowaniu podstawy w "jaskółczy ogon". Jestem ciekaw, co możesz dodać do tego artykułu dla przyszłych czytelników Out of Wood Magazine.
Dodaj komentarz