Określanie poziomu jakości powłoki lakierniczej

Po zakończeniu wykończenie drewnatj. zastosować warstwy barwniki, podkłady i lakieryMa to na celu nie tylko walory estetyczne, ale także ochronne. Powstała folia zwiększa odporność powierzchni drewnianych na uderzenia, plamy i zarysowania. To, jak dobrze działa folia, można określić poprzez określenie poziomu jakości.

W zależności od jakości produktów wykończeniowych, zastosowanej technologii, zgodności wskazania w arkuszach danych technicznych i technologii, uzyskuje się folię o określonych cechach i właściwościach. Można je ocenić za pomocą krajowych, europejskich i międzynarodowych znormalizowanych testów. Testowane właściwości są związane zarówno ze stroną estetyczną, taką jak połysk lub powłoka, jak i z odpornością folii - odpornością na plamy, zarysowania, szok termiczny.

Testy estetyki folii lakierniczej

Połysk – połysk - jak jest znany w fabrykach, jest jedną z właściwości estetycznych powierzchni. Na jej podstawie wykończenia dzieli się na matowe i błyszczące. Metoda określania połysku nazywa się Gardner i opiera się na odbiciu światła. Połysk wyraża stopień, w jakim światło jest odbijane przez warstwę lakieru. Wartości od 0 do 100 (procent odbitego promieniowania świetlnego) można uzyskać poprzez pomiar. Wartości te pozwalają na rozróżnienie wykończenia głęboki mat (naturalny efekt - poniżej 10), mata (10-35), półświatła (35-60), szczupak (60-90) i z wysoki połysk (powyżej 90).

Kolejną właściwością estetyczną jest stopień pokrycia drewna. Z tego punktu widzenia wykończenie może być z zamknięte pory lub otwarty. Wykończenie z zamkniętymi porami to takie, które całkowicie pokrywa pory drewna. W tym przypadku powłoka jest ciągła, bez "dziur" w każdym z porów. Jeśli lakier wnika w pory, pokrywając tylko wewnętrzne ściany porów, wykończenie ma otwarte pory. Końcowa powłoka będzie również replikować wzór drewna, a zatem pory będą widoczne.

Testy określające wytrzymałość powłoki lakieru

Testy odporności powłoki lakierniczej odnoszą się do odporności na zarysowania, uderzenia, zużycie, rozdarcie, zmiany termiczne, przebarwienia, a także na ruchy rozszerzania i kurczenia się drewna. Testy są przeprowadzane na próbkach wykończeniowych o znormalizowanych wymiarach, zwanych epruvetektóry jest wiernym odwzorowaniem zastosowanego wykończenia, ze wszystkimi jego etapami. Próbki testowe muszą być pozostawione na co najmniej 14 dni przed testem w celu sfinalizowania reakcji chemicznych i suszenia. Wyniki uzyskane z tych testów są oceniane od 1 do 5, gdzie 1 oznacza najgorszą odporność, a 5 najlepszą.

Rumuńska norma regulująca ogólne wymagania jakościowe dla przezroczystych i nieprzezroczystych wykończeń mebli wewnętrznych to SR 6009/2006. Jest to adaptacja niektórych starszych norm STAS, uwzględniająca również przepisy europejskie. Norma ta nie ma zastosowania do wykończeń na bazie wosku i oleju.

Istnieją normy europejskie (EN), międzynarodowe (ISO) i krajowe. Poniżej znajduje się kilka przykładów:

EN 12720 Odporność na zimne, mokre źródła (plamy z wody, kawy, alkoholu)
EN 438-1:2 Odporność na ścieranie
ISO 4211-4 Odporność na uderzenia
ISO 4211-3 Odporność na suche źródła gorąca
SS 839117 Odporność na zarysowania - szwedzki standard

W fabrykach zawsze istniały i zawsze będą istnieć prostsze metody określania jakości nałożonej warstwy lakieru. Dobrze znaną metodą jest testowanie przyczepność folii lakier do drewna. Robi się to za pomocą monety 50 centowej, którą przeciąga się krawędzią nad folią. Jeśli pozostanie biały ślad, folia nie ma przyczepności. Jeśli nie ma śladu lub jest tylko lekkie fazowanie bez białego śladu, folia ma dobrą przyczepność.

Jeśli znasz inne proste metody, które można wykorzystać w fabrykach do określenia jakości filmu, omówmy je w sekcji komentarzy.