Drugie życie drewna kauczukowego

Drewno kauczukowe to kolejny dar, jaki daje nam natura. Można by pomyśleć, że gdy spełni swoją podstawową rolę, jaką jest dostarczanie lateksu będącego podstawą kauczuku naturalnego, jego obowiązki dobiegają końca. Ale tak nie jest, w rzeczywistości już nie. Kiedy staje się bezużyteczne dla beneficjentów lateksu, staje się bardzo ważnym źródłem drewna do produkcji mebli, podłóg lub zabawek.

Hevea Brasiliensis, jak naukowo nazywa się drzewo kauczukowe, pochodzi z brazylijskich lasów deszczowych Amazonii. Ze względu na jego znaczenie, od XIX wieku podejmowano próby aklimatyzacji na innych obszarach. Pierwszymi obszarami były kolonie brytyjskie. Stopniowo uprawy pojawiły się w południowej i południowo-wschodniej Azji, a obecnie w krajach takich jak Tajlandia, Malezja i Indonezja znajduje się 70% całkowitej liczby drzew kauczukowych na świecie.

Chociaż nadal występuje w stanie dzikim, drzewo kauczukowe rośnie głównie na plantacjach. Wymaga klimatu tropikalnego i subtropikalnego, wolnego od mrozu (mróz zmienia właściwości lateksu, czyniąc gumę nieelastyczną). Osiąga wysokość 25-30 metrów i średnicę od 0,3 do 1 m. Drzewo produkuje lateks do 25-30 roku życia, po czym przestaje być przydatne do produkcji lateksu. W przeszłości drzewa były ścinane i natychmiast palone, aby zrobić miejsce dla nowych upraw. Nie wykorzystywano ich w inny sposób, ponieważ drewno było bardzo podatne na ataki grzybów, owadów i pleśni. Czasami dochodziło również do infekcji od noża używanego do cięcia lateksu.

Wraz z rozwojem obróbki chemicznej po 1980 roku, drewno mogło być wykorzystywane do produkcji mebli. Natychmiast po ścięciu drewno jest impregnowane substancjami, które czynią je odpornym na ataki owadów, pleśni i grzybów, a następnie suszone i przekształcane w drewno,

panele drewniane

lub fornir.

Drewno kauczukowca ma jednolitą, prostą strukturę włókien z dużymi lub bardzo dużymi porami ułożonymi w nieokreślonym układzie.

Czasami w porach znajdują się brązowe minerały i gumy. Kolor drewna jest jasny, bladożółty, czasem z krótkimi brązowawymi smugami. Z wiekiem kolor ciemnieje. Nie ma różnicy między bielą i twardzielą, a słoje roczne są wyraźne.

Jest łatwy w obróbce, zarówno mechanicznej, jak i ręcznej, i może być bezproblemowo klejony i barwiony. W procesie produkcji ma irytujący kwaśny zapach, który znika po obróbce. W przeciwieństwie do swojej nazwy, nie jest to drewno sprężyste, posiadające cechy drewna twardego. W Malezji jest oficjalnie nazywany dębem malezyjskim. Po wysuszeniu jest bardzo stabilne, bez zmian wymiarowych i pęknięć. Zalecany jest do użytku wewnątrz pomieszczeń do produkcji mebli, zabawek lub mebli kuchennych i akcesoriów. Nie powinien być używany na zewnątrz, ponieważ deszcz może zmyć ochronę przed owadami, pleśnią i grzybami, czyniąc go podatnym na uszkodzenia.

Jest on używany do produkcji stołów i krzeseł,

lub meble do sypialni

lub kuchni. Jak każde drewno liściaste, pięknie i równomiernie się bejcuje, ale może być również używane w swoim naturalnym kolorze, z małymi brązowymi smugami nadającymi mu szczególnego uroku. Można go wykończyć i postarzyć, uzyskując bardzo interesujące efekty.

Jako drewno liściaste, z powodzeniem nadaje się na podłogi, nawet te o dużym natężeniu ruchu. Jego stabilność wymiarowa sprawia, że nadaje się również do stosowania w obszarach o wysokiej wilgotności, takich jak kuchnie. Kolejną bardzo ważną zaletą jest niższy koszt w porównaniu do podobnego drewna twardego.

Używany również w kuchni do wyrobu mięsa mielonego,

tace, a nawet półmiski.

Jest to jeden z materiałów często wykorzystywanych w zabawkach.

Drewno kauczukowe jest uważane za materiał przyjazny dla środowiska. Drewno kauczukowe jest jednym z niewielu gatunków, które są natychmiast ponownie sadzone po ścięciu. Rośliny są wykorzystywane po zakończeniu ich pierwotnej roli. Jak już wspomniałem, to piękny dar, który to hojne drzewo daje nam wszystkim.