Starożytne drewniane mosty w Chinach

Zawsze podziwiałem sztukę drewna w krajach takich jak Japonia, Korea i Chiny. Specjalne techniki obróbki i łączenia drewna, Żywiołowość drewnianych budynków były i są doceniane przez wszystkich miłośników drewna. Tym razem wybraliśmy temat z tamtej części świata. Chodzi o drewniane mosty z Chin, liczące sobie niemal 1000 lat, które wciąż są w bezpiecznym, codziennym użytkowaniu, stanowiąc dowód niekwestionowanego kunsztu tych nieznanych rzemieślników.

Pomimo szybkiego rozwoju i industrializacji, Chinom udaje się zachować niektóre ze swoich rzemiosł i tradycji. Stare drewniane mosty są również częścią tej tradycji, częścią dziedzictwa kulturowego Chin i są wpisane na listę dziedzictwa narodowego UNESCO. Są one budowane w całości ręcznie, z belek połączonych ze sobą, tworząc rodzaj prymitywnych połączeń. Zostały zaprojektowane z jednym lub kilkoma łukami, w zależności od ich długości i miejsca, w którym zostały zbudowane, a ścieżka, po której chodzą, jest wykonana inaczej, w zależności od tego, jak są używane - most tylko dla ludzi, do transportu towarów lub zwierząt. Zawsze budowano je z drewna pochodzącego z okolicznych terenów.

Połączenia między belkami mostu są tradycyjne i nie używa się gwoździ. Dźwigary są wsparte na nogach, po jednej na każdym brzegu lub, w przypadku szerszych rzek, budowane są 1-2 kamienne nogi, a następnie podnoszone drewnianymi belkami. Mosty mają dachy, również wykonane z drewna, aby chronić przechodniów.

Z biegiem czasu mosty ulegały różnym uszkodzeniom i były odbudowywane. Ci, którzy je konserwowali, naprawiali i odbudowywali, byli i są potomkami tych, którzy je zbudowali. Rzemiosło było przekazywane z pokolenia na pokolenie w ramach klanu, gildii, a potomkowie ściśle przestrzegają procedur konserwacji i napraw. Zarówno do budowy, jak i konserwacji i napraw używane są wyłącznie tradycyjne narzędzia ręczne - siekiery, piły, dłuta itp.

Większość z tych mostów można znaleźć wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Chin, w prowincjach Fiujan i Zhejiang. Jednym z nich jest most Yangmeizhou w wiosce Kengdi, który został zbudowany w czasach dynastii Ming na poziomych belkach wspartych na końcach na podporach wykonanych z pionowych belek.

Ma 46,7 metra długości i 4,9 metra wysokości.

Innym słynnym mostem jest Luanfeng, znajdujący się w wiosce Xiadang we wschodnich Chinach. Podobnie jak Yangmeizhou, jest on zbudowany na drewnianych belkach spoczywających na nogach umieszczonych po obu stronach rzeki.

Most Qiancheng jest jednym z najstarszych takich mostów. Znajduje się w wiosce Tangkou w prowincji Fujian i został zbudowany za panowania dynastii Sing, która panowała w latach 1127-1279. Ma 62,7 m długości i 4,9 m wysokości i był wielokrotnie przebudowywany na przestrzeni lat, ale pozostaje ikoną starożytnych chińskich metod budowlanych.

Te drewniane mosty, a także wiele innych im podobnych, są uważane za relikty kulturowe tych wiosek i stanowią część światowego dziedzictwa UNESCO. Niestety, UNESCO ogłosiło, że ze względu na urbanizację i przyspieszony rozwój na tym obszarze, tradycyjne metody budowy drewnianych mostów powoli zanikają.

(źródło: dailymail.co.uk)