Style w meblach - Empire

Styl Empire jest bezpośrednio związany z Napoleonem Bonaparte - Napoleonem I - i okresem, w którym był cesarzem Pierwszego Cesarstwa Francuskiego (1804-1814). Empire oznacza imperium w języku francuskim, dlatego czasami nazywamy go stylem imperialnym. Został stworzony w celu gloryfikacji wielkości Francji i jej cesarza i został narzucony przez totalitarnych władców tamtych czasów za pomocą protokołów i przepisów, które miały na celu produkcję sztuki. Wpływy rzymskie, greckie i egipskie silnie zdominowały kreacje tego stylu. Dzięki kampaniom wojskowym Napoleona styl ten rozprzestrzenił się po całej Europie, wchodząc w kontakt z innymi stylami i wpływając na nie. Specyficzne elementy europejskiej regencji i Biedermeiera także US Federal, są uznawane przez ekspertów.

Pojawienie się i charakterystyka stylu Empire

Styl Empire jest uważany za drugi etap neoklasycyzmu. Zastępuje on minimalistyczny i surowy styl Directoire stylem emanującym ostentacyjnym bogactwem i władzą. Chociaż to Napoleon go narzucił, rodzice są uważane za Charles Percier i Pierre FontaineFrancuscy architekci, którzy studiowali w Rzymie i byli pod silnym wpływem arcydzieł Imperium Rzymskiego. Byli również twórcami mebli w tym stylu, a jednym z beneficjentów ich mebli był sam Napoleon.

Styl ten łączy symbole starożytnego Rzymu z symbolami starożytnego Egiptu i elementami architektury greckiej. Do tego dochodzi monogram cesarza, N w wieńcu laurowym, jego godło - pszczoła, miecze, przedstawienia trofeów wojskowych i herby. Klasyczne elementy, takie jak liść akantu, stylizowany wiciokrzew, zwierzęce łapy, róg obfitości, kolumny, delfiny, lilie, orły i rozety są uzupełnione wpływami egipskimi: sfinksami, skrzydlatymi lwami, kwiatami lotosu, kariatydami i skarabeuszami.

Formy obiektów i konstrukcji są masywne, monumentalne, dekoracje obfite i symetryczne. Symetria jest główną cechą stylu, a gdy nie jest zachowana po lewej i prawej stronie obiektu, zastosowany element dekoracyjny jest zgodny z zasadami symetrii. Stosowane są kolumny korynckie, prosty i surowy styl kolumn jońskich i doryckich jest niewystarczający. Dużo miejsca poświęcono pozłacanemu brązowi i kolorom, które nadają pomieszczeniom imperialny charakter: biel, szarość, błękit i czerwień. Wszystko jest okazałe, imponujące i bogato zdobione.

Styl empire w meblach

Meble Empire mają imponujący i masywny charakter, zaprojektowany, aby zaimponować. Kawałki są dużych rozmiarów, z symetrycznymi geometrycznymi kształtami, płaskimi powierzchniami i elementami dekoracyjnymi, które sprawiają, że meble wyglądają imponująco i chwalebnie. Wygląd jest sztywny, co wpływa również na użyteczność, sprawiając, że meble są niewygodne. Krzesła mają solidne nogi wykończone w zwierzęce łapy i proste, tapicerowane oparcia. Ramiona mają wygląd kobiecych twarzy, sfinksów lub skrzydlatych lwów. Stoły mają okrągłe blaty, czasem pokryte marmurem, z trzema nogami w kształcie kariatyd, łabędzi lub skrzydlatych lwów spoczywających na trójkątnych podstawach. Czasami stół ma środkową nogę, jak cokół, zakończoną trzema lwimi łapami. Stoliki toaletowe mają kariatydowe kolumny otaczające owalne lustro i blat z białego marmuru.

Początkowo był używany do budowy mebli wykonanych z cennego drewna, przez mahonmahoń i podroby. Kampanie wojskowe przeciwko Wielkiej Brytanii doprowadziły do blokady egzotycznego drewna, którego źródła ograniczały się do francuskich kolonii. Tak więc wykorzystanie lokalnie pozyskiwanego drewna - jądro, klon, ulm, pedał - Meble były uszlachetniane złoconymi dekoracjami z brązu i srebra. Egzotyczne gatunki były używane raczej do małych artefaktów lub forniru.

Inną cechą charakterystyczną tego stylu jest obecność masywnych, imponujących, bogato zdobionych przedmiotów dekoracyjnych na blatach stołów lub innych mebli lub kominków. Posągowe zegary, świeczniki w kształcie kariatyd, ceramiczne przedmioty zdobione malowidłami nawiązującymi do Rzymu lub starożytnej Grecji to tylko niektóre z nich.

Wpływ na inne style

Okres świetności tego stylu przypadł na czasy panowania Napoleona. Wraz z jego upadkiem styl stracił swoje wpływy, ale odrodził się pod koniec XIX i na początku XX wieku. W 1980 roku nastąpiło ponowne odrodzenie stylu, ale było ono krótkotrwałe.

Włochy były jednym z krajów, które entuzjastycznie przyjęły ten styl, zwłaszcza że widoczne były wpływy rzymskie. Tutaj wpływ stylu był bardzo silny i trwał do końca wieku, a niektórzy specjaliści nazywali go nawet Imperium Włoskim. Dzięki generałowi Bernadotte - przyszłemu królowi Karlowi Johanowi - styl ten dotarł również do Szwecji, gdzie został nazwany na cześć człowieka, który go wprowadził.

Rozprzestrzenianie się w Europie doprowadziło do wpływu lokalnych stylów. W Anglii zapożyczył elementy ze stylu regencji, a w Niemczech wpłynął na styl biedermeier, który przejął solidność i obecność, ale zrezygnował z bogactwa i wielkości. W Rosji klęska Napoleona doprowadziła do przejęcia stylu jako symbolu porażki. Styl ten dotarł do Stanów Zjednoczonych i silnie wpłynął na styl federalny.