Kora i wióry drzewne przekształcone w ściółkę odżywiają i chronią drzewa i krzewy.

Kora i skrawki drewna mogą być wykorzystywane jako ściółka w ogrodach, parkach lub sadach. Prawdopodobnie widziałeś worki z wiórami drzewnymi i korą w sklepach - pomysł już przerodził się w biznes. Znajdź tutaj to przykład jednej z takich firm, która stała się bardziej wydajna dzięki przekształceniu odpadów drzewnych w produkt uboczny nadający się do sprzedaży.

Ściółkowanie stało się powszechną praktyką. Stosowane są różne materiały organiczne - trawa, liście, gałązki, resztki roślin, kora, zrębki - a także materiały nieorganiczne, takie jak folia z tworzywa sztucznego, żwir lub szklane kulki. Wszystkie te materiały są ogólnie znane jako ściółka, a operacja ściółkowania nazywana jest mulczowaniem. Ściółka i ściółka zostały zaadoptowane z języka angielskiego (ściółka) i choć nie są to słowa DEX, są one jednogłośnie używane do określenia tej operacji i używanych materiałów. Poniżej przedstawiamy zalety tego procesu, stosowane materiały i rolę ścinków drewna.

Ściółkowanie - reguluje wilgotność i temperaturę gleby

Ściółkowanie polega na pokryciu gleby materiałem organicznym lub nieorganicznym w celu zatrzymania wilgoci, zapobiegania rozwojowi chwastów, dostarczania składników odżywczych, zapobiegania erozji gleby i zapobiegania przemarzaniu roślin. Jest to inspirowany naturą sposób ochrony gleby i roślin. W lesie na ziemi znajduje się warstwa martwych liści, które chronią glebę i korzenie przed mrozem, a gnijąc dostarczają glebie nawozu.

Ściółka jest również powszechnie stosowana w sadach i ogrodach. Ściółka utrzymuje wilgoć w glebie podczas gorących okresów letnich, zmniejszając zapotrzebowanie na wodę nawet o 50%. Stosowany w szklarniach zapobiega kondensacji, która może powodować uszkodzenia roślin. Warstwa ściółki jest układana w taki sposób, że światło dociera tylko do roślin uprawnych, a reszta jest zakryta. Zapobiega to wzrostowi chwastów i sprawia, że nie ma potrzeby ich zwalczania. Dzięki utrzymywaniu stałej wilgotności gleby, pod ściółką rozwijają się dżdżownice. Zmniejsza się liczba czynności konserwacyjnych.

Zaletą ściółki organicznej jest to, że gnijąc i rozkładając się, dostarcza glebie związków azotu podobnych do nawozów. Nie jest to substytut nawożenia, ale gleba pokryta materiałem organicznym będzie bogatsza w składniki odżywcze niż gleba pozostawiona sama sobie.

Ściółkowanie nie jest zalecane w przypadku bardzo wilgotnych gleb, ponieważ zatrzymuje wodę wewnątrz i może powodować gnicie roślin. Organiczne ściółkowanie nie jest również dobre na gruntach, na których występują ślimaki lub gryzonie. Dla myszy warstwa zrębków, gałązek lub liści jest bardzo dobrym miejscem do gniazdowania i szybciej się rozmnażają. Ściółka powinna być stosowana tylko w ciepłych okresach, aby utrzymać wodę w glebie.

Ściółka organiczna kontra nieorganiczna

Ściółka organiczna może być wykonany z prawie wszystkich odpadów roślinnych. Wykorzystuje się opadłe liście, skoszoną trawę, siano, słomę, gałęzie pozostałe po podcinaniu drzew, kolby kukurydzy, plewy, kapelusze słonecznika, łupiny orzecha włoskiego, igły drzew iglastych, korę, zrębki i wióry drzewne. Materiały powinny być zdrowe i suche lub półwilgotne. Nie każda ściółka będzie leżała równomiernie na ziemi, ponieważ warstwa ściółki może wahać się od 5 do 20 cm. Na przykład, jeśli materiał jest bardziej wilgotny (rozdrobnione liście, świeża trawa), warstwa nie powinna być gruba, ponieważ uniemożliwia to przepływ wody i powietrza, co prowadzi do gnicia i nieprzyjemnego zapachu.

Ca ściółka nieorganiczna folia z tworzywa sztucznego, szkło, żwir rzeczny, kruszony kamień. Arkusze są najczęściej używane przez producentów warzyw i owoców, ale także przez osoby sadzące drzewa lub drzewa owocowe. W pierwszym przypadku arkusze polietylenowe są używane do zapobiegania wzrostowi chwastów, dlatego są również nazywane filmy przeciwko futrom. W drugim przypadku jest to siatka tekstylna, która zapobiega erozji gleby, utrzymuje wilgoć i reguluje temperaturę. Są one stosowane tylko w przypadku bylin.

Korzyści ściółka organiczna to dostępność, niski koszt, możliwość pozbycia się odpadów i fakt, że rozkłada się, nawożąc glebę. Wadami są możliwość wystąpienia chorób lub szkodników oraz fakt, że musi być stale uzupełniany. Ściółka nieorganiczna Ich trwałość jest dłuższa, kontrola wyników bardziej rygorystyczna, a oferta estetyczna (więcej kolorów). Wadami są wysokie koszty, marnotrawstwo, gdy trzeba je wymienić, oraz niebezpieczeństwo przegrzania roślin.

Jak używać drzazg, odłamków drewna i kory jako ściółki?

Ściółka zalecana dla krzewów, drzew i drzew owocowych to ściółka wykonana z wiórów drewnianych, wiórów drzewnych i kory. Materiały te nie są zalecane do upraw jednorocznych, ponieważ rozkładają się przez lata i utrudniają przygotowanie łoża siewnego. Można je jednak stosować między grządkami, jeśli uprawy są podniesione. Uważaj, nie używaj płyt wiórowych, MDF ani impregnowanych lub malowanych skrawków drewna!

Nie używaj drobnych trocin, użyj talaksu. Drobne trociny mogą utrudniać odprowadzanie wody i zaburzać równowagę węglowo-azotową w glebie. Nie należy używać świeżych trocin, ponieważ mają one bardzo kwaśne pH. Jeśli pozostawisz je w postaci kopca na kilka miesięcy, a nawet rok, bez obracania, pH spadnie i będzie można ich używać. Ze względu na kwaśne pH jest zalecany do upraw borówki, wokół azalii lub drzew iglastych. Zmieszana ze świeżo skoszoną trawą zwiększa zawartość azotu w glebie. Zaleca się stosowanie warstwy ściółki o grubości 5-7 cm.

Najczęściej stosowanymi materiałami do ściółkowania są kora drzewna i zrębki drzewne z odpadów drzewnych lub zrębki drzewne z rozdrobnionych gałęzi. Materiały te rozkładają się wolniej i wymagają odświeżania tylko raz w roku. Mieszanka kory i kompostu stanowi bardzo dobrą ściółkę dla dojrzałych drzew i krzewów. Grubość warstwy ściółki z kory lub wiórów drzewnych wynosi 5-10 cm.

Korzyści dla drzew, krzewów i bylin wynikające ze ściółkowania zrębkami drzewnymi

Mieszanka drewna odżywia glebę. Jedną z najważniejszych zalet stosowania zrębków jest to, że z czasem gniją i odżywiają glebę, na której żeruje drzewo.

Reguluje temperaturę gleby. Gruba warstwa zrębków utrzymuje przyjemną, stałą temperaturę gleby, chroniąc korzenie. Ściółka jest bardzo ważna zarówno latem, jak i zimą. Jest jak izolacja dla domów, utrzymując ziemię chłodniejszą latem i cieplejszą zimą.

Reguluje wilgotność gleby. SOchronna obróbka zrębków zapobiega również parowaniu wody z gleby. Zminimalizowanie parowania wokół korzeni oszczędza wodę, zmniejszając częstotliwość podlewania roślin i zmniejszając prawdopodobieństwo, że drzewa zostaną dotknięte suszą. Nieregularne pęknięcia przepuszczają również wodę, zapobiegając jej zaleganiu.

Nie ma potrzeby stosowania herbicydów, nawozów ani nawozów sztucznych. AZrębki zapobiegają przedostawaniu się światła do chwastów i powstrzymują ich wzrost, działając jak herbicyd. Następnie, gnijąc, zrębki odżywiają glebę i nie ma potrzeby stosowania nawozów chemicznych, które mogą stać się niebezpieczne w dłuższej perspektywie.

Zmniejszenie ilości odpadów. Kora drzewna, skrawki drewna, zrębki i wióry drzewne są odpadami w większości fabryk. Przekształcenie ich w ściółkę czyni je użytecznymi, jednocześnie pomagając drzewom i krzewom rosnąć. Zasadniczo odpady wspierają nowy cykl życia.

Estetyczny wybór do parków i ogrodów. Wreszcie, co nie mniej ważne, przyczynia się do schludnego wyglądu parków i ogrodów. Zrębki są dostępne w szerokiej gamie tekstur i kolorów, a kontrast między kolorami drewna i zielenią ogrodu jest zachwycający.

Mam nadzieję, że powyższe informacje okażą się przydatne. Jak zawsze, dodatkowe informacje są mile widziane. A jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, zostaw je poniżej w odpowiednim miejscu. Z pewnością odpowiem.