Drewniany kościół w Leleasca

Odkryłem drewniany kościół w gminie Leleasca, powiat Olt, podczas weekendu Zielonych Świątek. Z tego, co później zobaczyłem, jest to dość dobrze znany kościół, ale dla mnie był nowy. Jako stary drewniany kościół od razu mnie zafascynował i chciałem dowiedzieć się o nim jak najwięcej.

Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO kościół zbudowany w 1549 r.

Kościół został założony w 1549 roku, zgodnie z napisem w języku słowiańskim wewnątrz i jest poświęcony Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. W obecnej formie pochodzi z 1766 roku, kiedy to przeprowadzono prace mające na celu zmianę pierwotnego wyglądu. Na ścianie wejściowej wyryto lata budowy, imię fundatora i nazwisko rzemieślnika, który zbudował kościół.

Został odrestaurowany w 2010 roku, po czym sporządzono dokumentację w celu wpisania go na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Kościół zbudowany z drewnianych belek połączonych na jaskółczy ogon

Kościół zbudowany jest z kwadratowych drewnianych belek połączonych ze sobą w "jaskółczy ogon". Jest pokryty gontem dąb przybite drewnianymi gwoździami. Wejście ma schody i ganek przypominający chłopskie domy.

Filary i wejście do kościoła są ozdobione w stylu chłopskich domów, stylizowanymi "słońcami", sznurkami i innymi popularnymi symbolami, które przynoszą szczęście i odpędzają zło. Belki mają rzeźbione głowy koni. Dookoła znajduje się rzeźbiony pas w kształcie skręconej liny.

Osada jest kompleksem z drewnianą bramą i ogrodzeniem, kościołem i długim rzędem zadaszonych drewnianych stołów. Przy tych stołach społeczność zbiera się w dni świąteczne i składa ofiary. Przypomniało mi to wiejskie zwyczaje z mojego dzieciństwa, kiedy wioska była zżytą społecznością, w której wspólnie ucztowano i opłakiwano. Miejscowi mówią, że nawet teraz, w święta, ludzie przychodzą z jedzeniem z domu i siadają przy tych wspólnych stołach, zapraszając ludzi, zarówno znajomych, jak i nieznajomych, do jedzenia z potraw na pamiątkę i żałobę po bliskich, których już z nami nie ma. Jest to zwyczaj, który w wielu miejscach został utracony, a wraz z nim szczególna więź między ludźmi.

Niestety, kiedy dotarliśmy na miejsce, kościół był zamknięty i nie mogliśmy go zwiedzić. Wiem jednak, że w środku jest podobnie udekorowany, ze starymi ikonami i stołem ołtarzowym wykonanym z pnia drzewa. Postanowiłem pójść tam ponownie przy pierwszej okazji, aby zobaczyć wnętrze.

Jeśli podróżujesz w kierunku Râmnicu Vâlcea, polecam zrobić mały objazd z Pitești do Drăgășani, aż do Leleasca. Jeśli jesteś miłośnikiem drewna, nie pożałujesz. Poniższy film z pewnością Cię przekona.