Sztuka układania drewna opałowego

Wspomniałem kiedyś w poście na Facebooku o pasji niektórych ludzi do tworzenia sztuki z drewna opałowego. Niedawno odkryłem jednego z tych prawdziwych artystów. Jest nim Gary Tillman, 84-letni rolnik z Monarch w stanie Montana. Nie uważa się on jednak za artystę i twierdzi, że tworzy te wspaniałe mozaiki z drewna opałowego dla przyjemności swoich wnuków.

Efemeryczne obrazy z drewnem opałowym

Gary zaczął układać drewno przedstawiające różne zwierzęta, ptaki, góry i drzewa 7 lat temu. Sam wycina drewno z lasu w pobliżu swojej farmy. Do tworzenia obrazów używa kolorów różnych gatunków drewna. Mówi, że w lesie znajduje wszystkie kolory oprócz czarnego. Niestety w sąsiednim lesie nie ma hebanów, więc musi sobie radzić bez czerni lub barwić drewno, gdy potrzebuje ciemnych kolorów.

Żona Tillmana, Marilyn, mówi, że w ciętym drewnie jest wiele kolorów, ale ludzie tego nie zauważają. Jej mąż jest osobą, która dostrzega piękno we wszystkich rzeczach. Artystyczne mozaiki z drewna opałowego to już rodzinna tradycja Tillmanów. Pierwsza mozaika została wykonana 7 lat temu i od tego czasu co roku powstaje kolejna, ponieważ poprzednia jest zużywana zimą.

Chociaż wkłada w nie pewien wysiłek, Gary postrzega swoją pracę bardziej jako osobistą rozrywkę i rekreację niż formę sztuki. W rzeczywistości odrzucił nawet ofertę wykonania takiej stałej pracy na placu przed muzeum sztuki w Great Falls w Montanie. Tillman mówi, że jest nawet zażenowany uwagą, jaką poświęcają mu ludzie, ponieważ tworzy te prace dla przyjemności swojej i żony oraz aby wysyłać zdjęcia stosu drewna swoim wnukom. Marilyn Tillman mówi, że oboje lubią podziwiać piękne i interesujące rzeczy na ziemi i że na szczęście jest ich wiele.

Stworzenie artystycznego stosu drewna zajmuje Tillmanowi około 20 godzin pracy. I to nie licząc czasu na szkicowanie, cięcie i sortowanie drewna według koloru. Prawie wszystkie jego mozaiki przedstawiają sowy, ptaki zamieszkujące lasy Little Belt Mountains, gdzie znajduje się farma.

Żywotność każdego dzieła jest krótsza niż rok. Każdej zimy drewno opałowe ułożone z taką umiejętnością i cierpliwością jest zużywane, a wiosną rozpoczyna się nowy, równie efemeryczny projekt.

(źródło: womansday.com)