Japońskie narzędzia ręczne

To temat, który fascynuje wielu entuzjastów obróbki drewna. Będzie o japońskich narzędziach, a dokładniej o tradycyjnych narzędziach ręcznych, używanych od setek lat przez japońskich mistrzów. Piszę o tym z ekscytacją, ponieważ wiem, że jest wielu entuzjastów obróbki drewna. tradycyjne japońskie stolarstwo i nie chciałbym, aby byli rozczarowani. Jednakże, ponieważ od dawna pasjonuję się japońską sztuką obróbki drewna, dla ich tradycyjne stawyZe względu na sposób, w jaki sytuują to rzemiosło między sztuką a nauką, ośmielę się opowiedzieć co nieco o tradycyjnych narzędziach, o zestawach narzędzi i różnicach między niektórymi japońskimi narzędziami a podobnymi z Europy, Ameryki czy Australii.

Dlaczego te narzędzia są tak interesujące? Dlaczego są tematem tak wielu rozmów, prezentacji i kursów?

Japońskie narzędzia są tak interesujące ze względu na rzemieślników, którzy uparcie upierają się przy pracy z takimi narzędziami ręcznymi, wykonując za ich pomocą prace o finezji i precyzji trudnej do osiągnięcia nawet przy użyciu najnowocześniejszych narzędzi. Wiele z nich po dziś dzień wykonywanych jest ręcznie, a ich perfekcja wynika ze współpracy pomiędzy stolarzem a twórcą narzędzi.

Trudno w to uwierzyć, ale nawet dzisiaj nadal produkują piły, których zęby są cięte ręcznie z wielką precyzją. Ostrza do noży rzeźbiarskich wykonywane są przy użyciu tej samej technologii, co stare miecze samurajskie.

Fascynacja wynika właśnie z tego niezmienionego zachowania tradycji, z finezji, z jaką obrabia się drewno oraz z żywotności przedmiotów i konstrukcji. Tak, my również mamy tradycję obróbki drewna. Mamy też ludzi, którzy zachowują tradycję i obrabiają drewno przy użyciu tradycyjnych narzędzi. Nie chcę minimalizować ani przekreślać ich zasług, ani zasług starych cieśli i stolarzy. Jest to po prostu prezentacja innej tradycji i kultury, która potrafiła obrabiać i łączyć drewno w taki sposób, że mamy teraz najstarszy drewniany budynek na świecie, który wciąż stoi.

Tradycyjne japońskie narzędzia ręczne

Ale wracając do japońskich narzędzi. Troska o to, by nie zatracić tradycji i kontynuować wielowiekowe dziedzictwo, doprowadziła do założenia w 1984 r. w Kobe muzeum narzędzi stolarskich i ciesielskich. Muzeum Takenaka. Założyła je Takenaka Corporation, firma budowlana z 1899 roku. Muzeum zawiera ponad 30 500 narzędzi i artefaktów związanych z drewnem i obróbką drewna, z czego 20 000 to narzędzia. Początkowo były to tylko narzędzia japońskie, ale z czasem pojawiły się także narzędzia z innych części świata.

Z radością mogę powiedzieć, że to muzeum zainspirowało (jak mówi) Cătălin Sorescu w Timisoarze, Muzeum narzędzi. Architektura krajobrazu jest w pełnym rozkwicie i przyznaję, że nie mogę się doczekać, aby ją odwiedzić. Korzystając z okazji, jeszcze raz gratuluję mu inicjatywy i wysiłku.

Wystawy i pokazy kolekcji japońskich narzędzi istnieją na całym świecie, ale w Stanach Zjednoczonych istnieje wyraźna fascynacja sztuką japońską. Być może dzieje się tak również dlatego, że w Stanach Zjednoczonych urodziło się wielu japońskich lub amerykańskich mistrzów w pierwszym pokoleniu (George NakashimaIstnieją wyspecjalizowane szkoły, które w swoim programie nauczania mają kursy japońskiego stolarstwa. Uniwersytet Harvarda ma wystawę starych japońskich narzędzi który Toichi Takenaka, prezes firmy, zaprezentował na Wydziale Wzornictwa.

Pomimo tego, że na wystawie jest tak wiele tysięcy narzędzi, większość prezentacji i opisów dotyczy 4 kategorii; ośrodkipiły, piły, dłuta i noże. Obecny jest również zestaw narzędzi, który pojawia się na starych japońskich rycinach już w XIV wieku.

Renifer

Ogólna nazwa tej klasy to kanna. Istnieją różne rodzaje i rozmiary, a każdy z nich ma swoją własną nazwę. W przeciwieństwie do europejskich lub amerykańskich skór, które naciskają podczas pracy z nimi, japońskie skórki ciągną.

Konstrukcja japońskiej linijki jest bardzo prosta - prostokątne drewniane pudełko i ostrze przymocowane do podeszwy. To właśnie sposób mocowania i konserwacji ostrza oraz gładkość podeszwy decydują o precyzji wykonania i grubości warstwy ciętego drewna. Japończycy osiągają niezwykłe wyniki w grubości tej warstwy. Organizowane są konkursy na najdłuższy i najcieńszy pasek drewna.

Ostrze linijki jest ostrzone i konserwowane za pomocą kamienia ostrzącego (toichiWykonany jest z bardzo wysokiej jakości stali, dzięki czemu nie straci swoich właściwości z upływem czasu.

Dla kuźni

Nazwa grupy narzędzi to nokogiriale nawet tutaj mamy różne modele. Najczęściej używaną piłą jest rioba. Jest to trapezoidalne stalowe ostrze, szersze na zewnątrz i zwężające się w kierunku rękojeści. Posiada zęby po obu stronach, ale są one różne. Z jednej strony zęby są zaprojektowane do cięcia wzdłuż włókien drewna, a z drugiej strony do cięcia prostopadłego do włókien. Drewniana rękojeść jest długa, co zapewnia stolarzowi doskonałą kontrolę nad ostrzem. Specjalna elastyczność ostrza umożliwia również cięcie w poziomie.

Piła dozuki - Swallowtail - ma zęby tylko po jednej stronie i są one ustawione tak, aby działały, podobnie jak nosacze, po pociągnięciu. Rękojeść jest długa, co zapewnia bardzo precyzyjną kontrolę. Wielu stolarzy twierdzi, że jest to łatwa w użyciu piła, która jest znacznie mniej wymagająca dla dłoni, a fakt, że jest ciągnięta, oznacza, że ostrze nie wygina się podczas pracy, a cięcia są gładsze i dokładniejsze. Brzeszczot jest również elastyczny, co przydaje się przy cięciach poziomych.

Dłuta i noże

Chociaż największy na świecie producent dłut znajduje się w Europie - Pfeil w Szwajcarii - jest wielu, którzy preferują dłuta japońskie (nazwy). A to ze względu na stal, z której wykonane są ostrza i sposób ich obróbki. Ostrza noży używanych do rzeźbienia lub cięcia cienkich pasków forniru są tej samej wysokiej jakości.

Jakość ostrzy wynika z faktu, że zostały one wykonane przez mistrzów płatnerskich, tych samych ludzi, którzy tworzyli miecze samurajskie. W 1876 roku, w celu ograniczenia przywilejów samurajów, rząd zakazał noszenia mieczy w miejscach publicznych (Edykt HaitoreiTylko szlachta, wojsko i stróże prawa byli zwolnieni z tego prawa. Z powodu braku zamówień, płatnerze zostali zmuszeni do przekwalifikowania się. Dało to początek wysokiej jakości nożom kuchennym, a także nożom i dłutom używanym do obróbki drewna.

Dłuta mają różne kształty i rozmiary. Jeśli chcesz mieć takie japońskie dłuta, eksperci zalecają zakup kompletnego zestawu.

Lekcja japońskiego

Bez końca mówi się o narzędziach, tradycji, rzemiośle i różnych japońskich sztukach obróbki drewna. Ale najważniejszą lekcją, jaką powinniśmy wyciągnąć, jest szacunek, z jakim zachowuje się tradycję, korzenie, patrząc w przyszłość. Japonia nie jest krajem, który utknął w przeszłości i nie chce się rozwijać. Wręcz przeciwnie, to nowoczesny kraj, który jest pionierem w wielu dziedzinach.

Podtrzymywanie tradycji, szanowanie przeszłości, to nie stanie w miejscu. Można iść naprzód, ale o wiele lepiej jest wiedzieć, kim się jest i jakie są nasze korzenie. To jest dla mnie japońska lekcja.