Udostępnianie ręczne: kiedy, dlaczego i jak to robić?

Hand-furnishing to sposób, w jaki można naprawić mebel lub podnieść wartość mebla wykonanego z boazerii drewnopochodnej lub nawet drewna, ale mniej wartościowego gatunku. Temat wyszedł również od Was, osób zainteresowanych tematyką poruszaną na łamach magazynu. Tym razem pytanie dotyczyło okleinowania ręcznego i klejów, które można zastosować. Obiecałem rozwinąć temat, czego efektem jest poniższy artykuł.

Meblowanie, stosunkowo proste rozwiązanie zwiększające wartość mebli

Honowanie, podobnie jak wykańczanie, może być wykorzystane do zwiększenia wartości mebla. Nietrudno zdać sobie sprawę z tego, jak bardzo zmienia się na lepsze mebel. Płyta wiórowa, MDF lub sklejka który ma nałożony fornir. Zdecydowana większość nabywców mebli nie jest w stanie odróżnić mebli z litego drewna od mebli fornirowanych. A jeśli mebel, zamiast być tapicerowany, jest obrzeżowany, bardzo niewiele osób będzie w stanie odróżnić fornir od obrzeża z litego drewna, będąc przekonanym, że mebel jest z litego drewna. Mówię to właśnie po to, aby uświadomić, jak ważne jest dobrze wykonane fornirowanie.

Na pierwszy rzut oka zaskakujące jest fornirowanie litego drewna. Po co fornirować meble z litego drewna, które z definicji są bardziej wartościowe niż fornirowane? Aby zwiększyć jego wartość. Używając forniru o wyższej jakości (jądro, mahon, dąb) lub z pewnymi efektami (róża, korzeń orzecha włoskiego, intarsja) meble zostaną uszlachetnione. Ale to nie jedyny powód. Lite drewno ma różną wagę w zależności od jego gęstości. Na przykład orzech i dąb są znacznie cięższe niż lipa czy topola. Meble wykonane z lipy lub topoli fornirowane orzechem włoskim będą wyglądać jak meble orzechowe, ale są znacznie lżejsze. Jeśli waga stolika nocnego lub komody nie jest tak ważna, różnica będzie znacząca w przypadku 4-metrowego stołu lub 5-drzwiowej szafy.

Lite drewno jest również fornirowane, aby ułatwić jego wykończenie. Szlifowane drewno, takie jak topolałatwiej się plami. Fornirowane dębem lub wiśnia będzie znacznie łatwiejsze do ukończenia, a wynik będzie lepszy.

Projekt "zrób to sam

Ręczne udostępnianie odbywa się na przykład w celu naprawa starego mebla. Z czasem klej, którym okleina została przyklejona, starzeje się i odkleja. Można ją przykleić z powrotem na miejsce lub, jeśli pęknie, można ją naprawić za pomocą małego kawałka forniru. Czasami jednak powierzchnia jest tak uszkodzona, że konieczna jest całkowita wymiana okleiny.

Okleinowanie ręczne może być wykorzystywane do ozdabiania niektórych przedmiotów. Jednym z materiałów często wykorzystywanych w projektach DIY jest sklejka. Można z niej wykonać małe pudełka na biżuterię, ale także słupy, półki, a nawet szafki. Aby uzyskać ładniejszy wygląd, wszystkie te przedmioty mogą być fornirowane.

Ale jak to zrobić, aby uzyskać piękne powierzchnie bez nierówności i skaz? Okleinowanie przemysłowe odbywa się w specjalnych prasach, a pod okleiną nie pozostają pęcherzyki powietrza, które mogłyby zepsuć wygląd. Arkusze forniru są połączone specjalną nicią (nicią topliwą), która utrzymuje je razem, a tym samym zapobiega defektom (nieszczelnościom - arkusze forniru są dociskane, pozostawiając podkład częściowo odsłonięty).

Kiedy pracujesz w domu lub w warsztacie, nie masz pod ręką udogodnień fabryki i musisz znaleźć proste rozwiązania. Najprostszą "prasą na gorąco" używaną w projektach DIY jest żelazko. Służy do nakładania krawędzi, ale także do naprawy pękniętego forniru na rogu stołu.

Jeśli części, które mają zostać oklejone, są większe lub bardziej skomplikowane, a oklejanie odbywa się "na zimno" (klej nie potrzebuje wysokiej temperatury do utwardzenia), należy :

• wiertło do nakładania kleju i dociskania okleiny do podłoża (usuwanie pęcherzyków powietrza);
• klej do drewna (typu aracytowego), D1 lub D2 jeśli przedmiot będzie przechowywany w pomieszczeniach zamkniętych w środowisku wolnym od wilgoci, D3 lub D4 do przedmiotów w wilgotnym środowisku (łazienka, kuchnia) lub używanych na zewnątrz;
• zaciski do mocowania forniru do momentu utwardzenia kleju;
• frez do cięcia forniru i wygładzania krawędzi.

Zalecenia dotyczące skutecznego panelowania

Arkusze forniru kupowane w specjalistycznych sklepach nie są zbyt szerokie i są sprzedawane w paczkach. W przypadku fornirowania dużego elementu należy najpierw "zbudować" arkusz forniru o rozmiarze panelu. Arkusze w pakiecie są w kolejności, w jakiej zostały wycięte w fabryce, tj. pochodzą z tego samego kawałka drewna. Umieszczenie ich jeden po drugim stworzy sekwencyjny wzór. Jeśli umieścisz je jeden po drugim, ale jeden z przodu i jeden z tyłu, po każdym arkuszu nastąpi jego lustrzane odbicie.

Aby zbudować arkusz o rozmiarze panelu, okleina jest cięta na wymiar, układana arkusz obok arkusza i przyklejana taśmą papierową. Po oklejeniu można ją łatwo usunąć. Jeśli arkusze nie pasują idealnie wzdłuż i pozostają między nimi szczeliny, należy je wyprostować za pomocą noża.

Aby zachować zgodność z projektem okleiny, bardzo ważne jest, aby nie mieszać arkuszy. Dlatego zaleca się ponumerowanie ich przed cięciem. Numery powinny być zapisane w 3 miejscach na tym samym arkuszu (na górze, na dole i na środku). W ten sposób, jeśli po cięciu pozostaną jakieś kawałki, można je wykorzystać do innych projektów.

Po ułożeniu arkusza forniru nakładany jest klej. Zalecanym klejem jest klej typu aracite, ale można również stosować inne (poliuretanowe, epoksydowe). W przypadku dyspersji polioctanu winylu (typu aracite) czas wiązania jest jednak dłuższy i pozwala na idealne ułożenie forniru na panelu. Klej typu prenadez nie jest zalecany, ponieważ wymaga czasu odparowania rozpuszczalnika (faza otwarta), po którym reakcja jest dość szybka i mogą wystąpić wady. Ponadto prenatal jest klejem opartym na związkach chloru, które od pewnego czasu są zakazane w WE.

Klej nakłada się równomiernie na niezaklejoną stronę papieru za pomocą mopa. Następnie umieszcza się go na panelu i usuwa pęcherzyki powietrza za pomocą trafalotte, tym razem czystej, którą następnie przeciera się całą powierzchnię. Prosty panel jest następnie umieszczany na górze jako prasa, a całość jest zaciskana w zaciskach do momentu związania kleju (min. 1 godzina lub zgodnie z zaleceniami producenta). W krajach takich jak USA, Kanada widziałem worki próżniowe, które idealnie przyklejają fornir do panelu i eliminują pęcherzyki powietrza. Są one podobne do tych używanych do przechowywania żywności lub ubrań. Szukałem ich tutaj, ale nie mogłem ich znaleźć.

Przed użyciem kleju należy upewnić się, że reaguje on na zimno. Istnieją również kleje reagujące na gorąco. W przypadku zalecanych klejów (typu aracytowego) wzrost temperatury skraca czas potrzebny do utwardzenia. Dlatego w niektórych przypadkach do klejenia używa się żelazka. Żelazko nie powinno być gorące, a jedynie ciepłe. Jeśli stosowane są kleje topliwe, wymagana jest wyższa temperatura. W takim przypadku lepiej jest zabezpieczyć drewno szmatką.

Po utwardzeniu kleju należy usunąć klipsy, usunąć panel używany jako prasa i taśmę papierową. Powierzchnia jest szlifowana na biało i przygotowywana do wykończenia. Panel może być fornirowany w ten sam sposób po obu stronach.

Ręczne meblowanie nie jest prostą czynnością i wymaga wiele cierpliwości. Jeśli jednak uda się wykonać panel samodzielnie, a następnie go wykończyć, satysfakcja będzie bardzo duża. Mówię to z doświadczenia. Powodzenia!