Jak odrestaurowano witraże w małych wieżach katedry ewangelickiej w Sybinie?

Katedra ewangelicka w Sybinie przeszła proces renowacji, który rozpoczął się w 2017 roku i został ponownie otwarty dla publiczności w październiku 2021 roku. Renowacja została przeprowadzona z wielką starannością, z poszanowaniem gotyckiego stylu zabytku. Renowacja witraży na najwyższym dostępnym poziomie wieży została powierzona Ion Dumitrașcustolarza z Cugir. Proste i surowe okna, z których większość została całkowicie zniszczona przez pogodę, znajdowały się na wysokości 55 metrów w czterech wieżach flankujących wielką wieżę centralną. Ion nie unikał trudnych warunków pracy, ani konieczności trzymania się oryginalnego projektu. Już wcześniej wykonywał prace w Sybinie, a jego klienci, właściciele domów w starym centrum miasta, byli zadowoleni ze sposobu, w jaki drzwi, okna i stare okiennice zostały oczyszczone i odrestaurowane. Przedstawiciele katedry byli zadowoleni z wykonanej pracy, a ponieważ drobne prace są nadal wykonywane w miejscach niedostępnych dla publiczności, Ion jest wzywany za każdym razem, gdy trzeba odnowić schody, drzwi lub inne drewniane przedmioty.

Wiedziałem o pracy w katedrze w Naturalpaintktóry dostarczył farby Kreidezeit do ochrony ram okiennych, a ponieważ podróżowaliśmy przez Sybin, postanowiliśmy spotkać się z Ionem. Praca w takich warunkach nie może być pozbawiona wzlotów i upadków, a my chcieliśmy się o tym przekonać.

Do okien wieży prowadziły 192 stopnie

Katedra ewangelicka jest najwyższym budynkiem w Sybinie i mierzy nieco ponad 73 metry. Centralna wieża ma 7 poziomów, dostęp jest możliwy tylko do wież na wysokości 55 metrów. Okna musiały zostać wymienione, ponieważ zostały całkowicie zniszczone przez złą pogodę, a aby się do nich dostać, trzeba było pokonać 192 stopnie. Nie wyobrażaj sobie, że są podobne do tych w twoim bloku. Wspinaczka zaczyna się od spiralnych schodów, a następnie prowadzi przez dość niewygodne wybiegi. Ion musiał wspiąć się na okna. Miał pomocników, wspinał się po nich stopniowo, ale i tak było ciężko. Ja wszedłem tylko z telefonem komórkowym w ręku i ciężko oddychałem, gdy dotarłem do wieży.

Okna w wieżach zostały całkowicie zdmuchnięte, a wiatr wiał silnie w wieży i ptaki wlatywały bez przeszkód. Aby odstraszyć gołębie, uznane za zagrożenie dla zabytków, przedstawiciele katedry nabyli sokoła, którego gniazdo znajduje się w wieży. Ma on specjalne wejście przez witraż w wieży i wydaje się, że dobrze spełnia swoje zadanie, ponieważ na placu Alberta Hueta, gdzie znajduje się katedra, nie ma gołębi.

Okna, oprawione w molid zostały wykonane przez Iona w jego domu w Cugir. Zazwyczaj nie kupuje on gotowych laminatów, ponieważ nie ufa, że są one prawidłowo wykonane. Oryginalny wzór został odtworzony, z prostymi liniami prostymi. Szkło w pojedynczych oknach, pod witrażami, jest zabezpieczone, aby zapobiec ewentualnym wypadkom w razie upadku. Odporność drewna na warunki atmosferyczne i słońce została zapewniona dzięki wstępnej warstwie oleju lnianego, po której nałożono warstwę farba półtłusta i jeden z tłusta farba Kreidezeit. Okna będą regularnie konserwowane, aby zapobiec pogorszeniu ich stanu do stanu oryginalnego.

Kiedy okna były gotowe, zostały starannie zapakowane i przewiezione do Sybina w celu montażu. Zespół konserwatorów katedry pomógł je zamontować. W sumie było to 10 osób. Ale była to praca dwuosobowa, z jednym pomocnikiem. Zajęło to trzy dni, a miejsce było ciasne i niewygodne. Do tego dochodził hałas i dyskomfort związany z wiatrem wpadającym przez puste przestrzenie. Ale udało mu się i teraz cieszy się, że podjął się tego zadania, bo to nie lada wyczyn zrobić coś własnoręcznie w tak ważnym zabytku.

Piaskowanie sodą oczyszczoną - bezpieczny sposób czyszczenia rzeźbionego drewna

Przez lata Ion wykonywał inne prace w Sybinie. Zepsute drzwi, okna, które wymagały wymiany i wyglądały tak samo, drewniane schody, złuszczone i brudne okiennice. Naprawiał lub odbudowywał je wszystkie, szanując budynek i jego oryginalny wygląd. Jeden z budynków, w którym pracował nad czyszczeniem i naprawą okiennic, ma na ścianie wypisany rok budowy: 1681.

Często wszystkie te stare przedmioty, niektóre z nich bardzo brudne lub ze skomplikowanymi rzeźbieniami, wymagają czyszczenia. Delikatne drewno wymaga jak najmniej agresywnych zabiegów, dlatego też ma dla siebie szlifowane wodorowęglanem sodu. Drobne cząsteczki wodorowęglanu wnikają w trudno dostępne miejsca i czyszczą drewno bez uszkadzania jego struktury. Przemiana jest spektakularna, pozostawiając drewno idealnie czyste.

Nawet jeśli na pierwszy rzut oka cała ta praca nie wygląda na wiele, jest ona ważna. Potrzeba ludzi, którzy traktują przeszłość z troską i szacunkiem, a Ion właśnie to robi. Szanuje oryginalny model, wymagania właściciela, aby zachować autentyczność, bez osobistych notatek czy sztuczności. Praca jest czysta i uczciwa. To jest to, czego potrzebujemy, gdy mówimy o zachowaniu tożsamości. W ten sposób zachowujemy nasze korzenie.

Katedra ewangelicka, charakterystyczny budynek Sybina

Według dokumentów, budowa katedry ewangelickiej w Sybinie rozpoczęła się w XIV wieku na miejscu starego XII-wiecznego kościoła. Został on zbudowany w stylu gotyckim, a pierwotne plany były kilkakrotnie modyfikowane w ciągu prawie 150 lat budowy. Status katedry otrzymała w 1867 roku, kiedy to siedziba saksońskiego biskupa luterańskiego została przeniesiona z Biertan, jednej z pierwszych osad saskich.

Wieża o wysokości ponad 73 metrów sprawia, że budynek jest widoczny z każdego miejsca w mieście. Obecność 4 mniejszych wież w 4 rogach centralnej wieży jest symboliczna i pokazuje, że Sybin był kiedyś ius gladii (prawo miecza, łac.)Sędzia miał prawo skazać sądzonych na śmierć. Przez wiele stuleci były one również wykorzystywane jako punkty obserwacyjne pożarów, ponieważ oferowały panoramiczny widok na miasto, a strażacy mogli być lepiej i szybciej kierowani.

Jeśli chodzi o wysokość, legenda głosi, że Sasi z Sybina chcieli mieć najwyższy kościół ewangelicki. Ponieważ w tym czasie najwyższy znajdował się w Bistrița, przedstawiciele społeczności udali się tam, wspięli się na wieżę i spuścili linę, aby zmierzyć wysokość. Starsi miasta zaprosili ich jednak na kolację, gdzie upili ich do nieprzytomności i, korzystając z ich krótkiej uwagi, odcięli kawałek sznurka. Dzięki temu 75-metrowa wieża kościoła w Bistrița zachowała tytuł najwyższej.