Kiedy i dlaczego stosować wodny roztwór aracytu na drewno?

Nawet jeśli temat Spotkanie ze stolarzami w Sybinie Podczas spotkań towarzyskich omawiano również wiele tematów technicznych, a niektóre z nich dotyczyły wykańczania drewna i paneli pochodnych. Ktoś poruszył temat stosowania roztworu aracytu w procesie szlifowania. Był to punkt wyjścia do dyskusji o celu stosowania roztworu aracytu, zaletach i wadach oraz profesjonalnych materiałach, za pomocą których można osiągnąć podobne rezultaty. Wydaje się, że jest to temat interesujący dla stolarzy i entuzjastów drewna, więc przedrukowuję go poniżej.

Dlaczego i jak stosować roztwór aracheth?

Głównym celem korzystania z aracet blokuje wchłanianie jagód w głąb drewna, co sprawia, że bardziej jednolite zabarwienie. Była to metoda szeroko stosowana w fabrykach w przeszłości, zwłaszcza tych, które produkowały drzwi z profilowaną boazerią lub profilowane meble. W obszarach profilowanych, na listwach, jak mówiono w przeszłości, znajduje się wiele końców włókien, absorpcja koloru w drewnie jest bardzo wysoka, a obszar ten ma ciemniejszy kolor niż reszta mebla. Roztwór aracytu jest wchłaniany przez drewno, cząsteczki kleju (PVA - polioctan winylu) trafiają do drewna, gdzie twardnieją. Tworzy to barierę w drewnie, która zapobiega głębokiej absorpcji, a kolor pozostaje tylko na powierzchni drewna.

Roztwór jest również stosowany jako uszczelniacz do frezowanych płyt MDF lub garbowanego drewna. Nie jest to jednak najlepsze rozwiązanie, ponieważ drewno nie jest zbyt odporne na wodę. W przypadku zastosowania produktów na bazie wody nie ma gwarancji, że garbniki nie wydostaną się z drewna lub że duża ilość farby nie zostanie wchłonięta przez frezowany obszar.

Wiele osób uważa, że roztwór kleju jest stosowany w celu poprawy szlifowania, ponieważ włókna drewna są podnoszone po nałożeniu. W rzeczywistości jest to efekt uboczny. Ponieważ jest to roztwór na bazie wody, absorpcja w drewnie jest wysoka, a włókna drewna podnoszą się. Ułatwia to szlifowanie, ujednolica kolor i poprawia przyczepność powłok (podkładu/lakieru/farby). Ale ten sam efekt można osiągnąć poprzez szlifowanie na mokro, tj. przed szlifowaniem powierzchnia jest przecierana szmatką zwilżoną wodą bez piasku.

Roztwór aracytu uzyskuje się przez zmieszanie 1 części aracytu z 3 lub 4 częściami wody (stężenie 20-25%). Stosować zwykły aracyt, nieutwardzony (jedno- lub dwuskładnikowy). Nanieść roztwór za pomocą pędzla, gąbki, szmatki lub natrysku. Po nałożeniu należy pozostawić drewno do wyschnięcia na 2-5 godzin, w zależności od warunków panujących w warsztacie. Jest to roztwór na bazie wody, więc ważna jest temperatura pokojowa i cyrkulacja powietrza. Po wyschnięciu drewno jest szlifowane i nakładana jest bejca lub farba.

Plusy i minusy

Argumentami przemawiającymi za stosowaniem roztworu aracytu są jego niska cena, łatwość aplikacji, brak rozpuszczalników (lotne związki organiczne LZO), a formaldehyd i innych niebezpiecznych substancji. Jest to przydatne rozwiązanie, szczególnie w przypadku projektów typu "zrób to sam", ale także dla stolarzy, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z wykańczaniem drewna.

Ponieważ jednak jest to produkt stworzony do zupełnie innego zastosowania - klejenia drewna - jego zachowanie w czasie może być nieprzewidywalne, zwłaszcza jeśli chodzi o uszczelnianie (izolowanie) taniny w drewnie, sękach i płytach MDF. Należy zachować ostrożność przy dozowaniu, ponieważ zbyt duża ilość aracytu w wodzie może prowadzić do powstania filmu, który zmniejsza przyczepność kolejnych warstw do drewna / płyty MDF.

Liviu C., specjalista w dziedzinie materiałów ściernych, zwraca uwagę (w swoich komentarzach) na zjawisko, które może wystąpić podczas mechanicznego szlifowania paneli, na które nałożono roztwór aracytu: "Pękanie może prowadzić do czernienia drewna podczas szlifowania. Zjawisko to występuje na przykład podczas kalibracji połączonych paneli, w których występuje nadmiar nieutwardzonego kleju w momencie łączenia. Ten nadmiar kleju/masy szlifierskiej generuje zjawisko spalania na powierzchni drewna i na taśmie szlifierskiej. W przypadku szlifowania ręcznego zjawisko to może nie występować, ale w przypadku szlifowania zmechanizowanego, ze względu na prędkość roboczą materiału ściernego, zjawisko to pojawia się".

Alternatywa

Stwój hellac i izolatory są bezpieczniejszą alternatywą dla uszczelniania drewna i regulowania absorpcji. Szelak jest bardzo dobrą alternatywą dla izolowanie sęków lub drewna, aby tanina nie wydostawała się na zewnątrz na powierzchnię. Jest często używany przez modelarzy, entuzjastów inkrustacji i intarsji, ponieważ bardzo dobrze spełnia swoje zadanie, a po wyschnięciu (usunięciu alkoholu z roztworu lakieru) drewno można wykończyć olejem lub dowolnym lakierem.

Przy produkcji mebli drewnianych lub MDF na sprzedaż, zalecam stosowanie profesjonalnych izolatorów. Każda firma sprzedająca profesjonalne lakiery i farby do drewna ma takie produkty w swoim portfolio. Stosowanie ich zgodnie z instrukcją eliminuje ryzyko późniejszych usterek.

Istnieją również alternatywy dla stosowania roztworu aracytu w celu uzyskania jednolitego koloru. Wygodną alternatywą jest nałożenie cienkiej pierwszej warstwy rozcieńczonego podkładu, a następnie nałożenie bejcy. W celu uzyskania powłoki należy użyć podkładu, który ma zostać nałożony, i rozcieńczyć go w stosunku co najmniej 1:1. Po nałożeniu nie może tworzyć filmu. Po wyschnięciu przeszlifować i nałożyć podkład. Inną opcją jest użycie kolorowych lakierów. Wadą tego rozwiązania jest mniej naturalny, plastikowy wygląd. Profesjonalną opcją jest użycie lakierów wyrównujących, które są wykonane w taki sposób, że nie wnikają głęboko w drewno. Zapobiega to pojawianiu się lub wyróżnianiu plam wady wzrostu drewna.

Mam nadzieję, że powyższe informacje okażą się przydatne. Jak zawsze, dodatkowe informacje są mile widziane. A jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, zostaw je poniżej w odpowiednim miejscu. Z pewnością odpowiem.