Historia Kendamy, najpopularniejszej obecnie gry

Muszę przyznać, że o Kendamie dowiedziałem się dopiero w zeszłym roku, kiedy mój wnuk otrzymał ją w prezencie świątecznym. Na początku wydawało się to bardzo proste i nie mogłem zrozumieć, dlaczego tak bardzo tego chciał. Kiedy spróbowałem się tym pobawić, zdałem sobie sprawę, że nawet najprostsza figurka jest bardzo trudna do wykonania i spojrzałem na to innymi oczami. Od tego czasu widziałem coraz więcej ludzi grających, a ostatnio nawet księcia Karola biorącego lekcje od zręcznego nastolatka. Dowiedziałem się również, że sympatyczny CRBL jest zapalonym graczem z ponad 350 egzemplarzami w swojej osobistej kolekcji. Ponieważ zabawka jest wykonana z drewna, wzbudziła moje zainteresowanie i próbowałem dowiedzieć się więcej o niej i jej historii.

Kendama to japońska drewniana zabawka składająca się z pręta przypominającego młotek i kulki przymocowanej do pręta za pomocą 40-centymetrowego sznurka. Pręt ma 3 kubki o różnych rozmiarach, jeden na dolnym końcu, a pozostałe 2 na dwóch końcach "młotka". Ma również kolec na drugim końcu, naprzeciwko dolnego kubka. Zasadniczo gra polega na złapaniu drewnianej kulki do jednego z 3 kubków lub końcówki, która idealnie pasuje do otworu w kulce. Bardziej zaawansowane techniki obejmują inne sposoby łapania piłki, które wykluczają kubki lub końcówkę. Nawet jeśli może się tak nie wydawać, istnieje ogromna liczba specyficznych chwytów i technik ich wykonywania.

Chociaż gra ta jest bardzo rozpowszechniona w Japonii, jej początki sięgają Europy, a konkretnie Francji. Tutaj w XVI wieku istniała gra zwana bilboquet, która polegała na łapaniu piłki do jednego z kubków na dwóch końcach pręta, do którego piłka była przymocowana sznurkiem.

Gra dotarła do Japonii przez Jedwabny Szlak w okresie Edo (1603-1868), przez Nagasaki, jedyne japońskie miasto otwarte na handel zagraniczny w tym czasie. Dokładna data pojawienia się gry w Japonii nie jest znana, ale uważa się, że było to w latach 1777-1778, kiedy to była używana jako gra w picie między kolegami w pubach. Każdy, kto się pomylił, musiał wypić dodatkowy kieliszek. W okresie Meiji (1868-1912) Kendama została wprowadzona przez Ministerstwo Edukacji do programu edukacyjnego dla dzieci, ponieważ uznano ją za grę rozwijającą umiejętności. Stała się ona coraz bardziej popularna wśród młodych ludzi.

W 1919 roku prekursor Kendamy o nazwie Nichigetsu (kula słońca i księżyca) został po raz pierwszy wystawiony na sprzedaż. Nazwano ją tak, ponieważ piłka przypominała słońce, a kubki wschodzący księżyc. To właśnie wtedy zabawka stała się bardzo popularna, a wraz z nią pojawiły się różne warianty gry.

W 1975 roku Fujiwara Issei, pisarz dla dzieci, założył Japońskie Stowarzyszenie Kendama, które ustandaryzowało grę do użytku w zawodach i stworzyło zasady pozwalające zawodnikom grać w ten sam sposób. W ten sposób rozpoczęły się zawody, a pasja rozprzestrzeniła się masowo wśród młodych ludzi.

Z Japonii gra rozprzestrzeniła się na cały świat dzięki internetowi i nowym możliwościom szybkiej komunikacji. W innych krajach powstały nowe stowarzyszenia, które zaczęły organizować własne zawody. W 2008 roku powstało Stowarzyszenie Kendama w Wielkiej Brytanii, które w tym samym roku zorganizowało swój pierwszy turniej. W tym roku CRBL planuje poświęcić grze więcej czasu. Będzie organizował obozy dla dzieci, które chcą nauczyć się gry, a także zawody.