Od jakiegoś czasu chciałem napisać o rhindele. Kiedy poszedłem do znajomych z strych z rupieciami Opowiedziały mi o zestawie wszystkich rozmiarów listew, które odziedziczyły po dziadku dziewczynek, który był stolarzem. Daliśmy się ponieść strychowi i zapomniałem je sfotografować. Ale na pewno zrobię to przy pierwszej nadarzającej się okazji. Do tego czasu pomyślałem jednak, że opowiem trochę o listwach, ponieważ są one symbolem stolarstwa.
Strug jest narzędziem, które może być używane do usuwania warstwy drewna z płaskiej powierzchni, wygładzania powierzchni, wygładzania (wykańczania) powierzchni, ukosowania krawędzi lub wykonywania otworów drzwiowych. Nie wszystkie te operacje wykonywane są za pomocą tej samej strugarki, ale zasadniczo są one zbudowane tak samo. Głównym elementem jest ostre metalowe ostrze i korpus. Ostrze przechodzi przez korpus przez szczelinę zwaną wylotem deski i wnika w drewno. Przesuwając deskę po drewnie, warstwy drewna są zdejmowane, grubsze lub cieńsze w zależności od położenia ostrza, kąta, pod jakim jest ono ustawione, nacisku na deskę.
Renifery zostały wynalezione setki lat temu, a dokumenty, a nawet artefakty sięgają czasów rzymskich. Pierwotnie były wykonane z drewna, z prostokątnym otworem w korpusie i rozcięciem w podeszwie, a ostrze było mocowane za pomocą drewnianego klina przymocowanego do rozcięcia. Jest to wzór, który został znaleziony na stanowiskach archeologicznych w Europie i Azji lub w pisemnych dokumentach sporządzonych przez starożytnych architektów i budowniczych i przechowywanych w bibliotekach.
Pod koniec XIX wieku wynalazca z Massachusetts, Leonard Bailey, po raz pierwszy stworzył żeliwną spłuczkę. Patent na ten wynalazek został zakupiony kilka lat później przez Stanley, Rule&Lever, producenta narzędzi z Connecticut w USA. Firma nieustannie rozwijała i ulepszała projekt, aż do dzisiejszej wersji. W przeciwieństwie do prostych funkcji z przeszłości, nowe modele mają śruby do regulacji głębokości wykruszania, regulacji bocznej i innych tego typu regulacji. Korpus jest teraz wykonany ze stali lub brązu.
Niezależnie od materiału, z którego jest wykonana, strugarka może mieć różne rozmiary, od bardzo małych do ponad 1 metra długości (gelau). Aby wyrównać drewno, jest ono popychane wzdłuż słojów (ale może być również obrabiane prostopadle do słojów). Wyjątkiem są listwy japońskie, które są ciągnięte wzdłuż powierzchni drewna.
Szukając rekomendacji dotyczących listew, zauważyłem, że wiele osób wybiera metalowe listwy Stanley, twierdząc, że są to najlepsze listwy, jakie można kupić. Byłem jednak zaskoczony opiniami tradycyjnych stolarzy, zarówno w kraju, jak i za granicą, którzy uważają, że drewniane listwy przypodłogowe są znacznie lepsze niż metalowe.
Są to stolarze, którzy wykonują tradycyjną stolarkę bez gwoździ, ci, którzy ręcznie wykonują specjalne meble artystyczne, rustykalne lub inne finezyjne rzeczy. Ich argumenty przemawiające za listwami drewnianymi są następujące:
- są lżejsze od metalowych. Podczas wykonywania wielu prac ręcznych, gdzie wszystkie powierzchnie obrabiane są przez szlifowanie, ciężkie narzędzie szybciej się męczy i staje się nieefektywne;
- ślizga się lepiej po drewnie. Drewno na drewnie ślizga się inaczej niż metal na drewnie. Aby ślizgać się tak gładko, jak to możliwe, metalowe podeszwy muszą być mocno woskowane, co może przeszkadzać w dalszej obróbce i wykończeniu. Okleina drewniana nie wymaga woskowania, a powierzchnia drewna nie zostanie naruszona;
- złożoność nowych metalowych listew. Przy tak wielu śrubach regulujących kąt, grubość i położenie ostrza, trudno jest znaleźć najlepszą pozycję ostrza, aby grabie były idealne. Struganie drewna jest proste, wystarczy naostrzyć ostrze i prawidłowo je ustawić. Do każdego rodzaju strugania używa się określonego typu struga, a nie jednego do wszystkich operacji, który reguluje się w sposób ciągły;
- łatwe do naprawy. Jak każde narzędzie, listwa może się złamać. Fakt, że jest ona wykonana z drewna, a osoba jej używająca jest stolarzem, oznacza, że można ją naprawić natychmiast. Złamana metalowa listwa oznacza przerwanie pracy do czasu jej naprawy przez specjalistę;
- tradycja. Ostatni argument był dość nieoczekiwany. Używając drewnianej listwy wchodzisz do wybranej społeczności ludzi, którzy obrabiali drewno w ten sposób od czasów starożytnego Rzymu do końca XIX wieku. Ludzi, którzy tworzyli własne domy i meble, którzy sami obrabiali drewno. Tynkowanie metalu jest synonimem ery przemysłowej, wprowadzenia maszyn do obróbki drewna, usunięcia tego, co jest duszą drewna. Tak więc, jeśli rzemieślnik używa maszyn do obróbki drewna, użycie metalowej deski nic nie znaczy. Jeśli jednak wszystko jest wykonywane ręcznie, nie ma to jak dobrze dostrojona drewniana deska.
Muszę przyznać, że argumenty, którymi klasyczni, tradycjonalistyczni stolarze popierają swój wybór, zrobiły na mnie wrażenie. Nie spodziewałem się takich argumentów po ludziach, którzy wydają się raczej surowi. A swoją drogą, którego wyboru byś dokonał?
Polski 
Română 
Italiano 
English 
Deutsch 
Español 
Français 
Português (AO90)
Do tej pory używałem tylko struga elektrycznego einhell (5 lat temu - jak robiłem panele ogrodzeniowe - z zielonego dłuta). Szlifowałem ją flexo (bęben i tarcze o ziarnistości 40) 🙂 po 20 sekundach użytkowania tarcza się ładowała i nie wiedziałem w czym problem. Partile superioare le am tagliat semirotund cu un pendular einhell. W związku z tym, że jest to maszyna o bardzo dużym opóźnieniu, nie mam problemów z wibracjami.
Nie mam ani grama doświadczenia w używaniu strugarki. Ale od około trzech miesięcy intensywnie badam teoretyczną stronę obróbki drewna - ponieważ chcę założyć własny warsztat. Chcę mieć profesjonalny warsztat, nie przemysłowy. Ale chcę, aby moja praca była wydajna. Chcę mieć dobrze wyposażony warsztat, a nie ubogi. Warsztat, w którym będę mógł uciec od ludzi, a nie od żony (tylko żartuję). Chcę warsztatu kreatywnego, a nie warsztatu do leniuchowania.
Tak więc: warsztat wyposażony w (wysokowydajne) elektronarzędzia to warsztat, który ułatwia grubą część pracy. W przypadku wykańczania/precyzji, gdzie elektronarzędzia są bezsilne, nie sądzę, aby praca była tak ciężka/wyczerpująca, jeśli skosy są metalowe, ponieważ... nie sądzę, aby ktokolwiek piłował kłody. Do pracy z dużymi deskami używasz bezwładności / siły / masy ciała, aby nie męczyć rąk. W przypadku małych, bądźmy poważni: waga między drewnianymi a metalowymi nie ma znaczenia. Precyzja i wytrzymałość metalowych listew powinna być lepsza od drewnianych. Taka jest moja nieuprzedzona opinia!
Dzięki za opinię i argumenty. 🙂
Wszystkiego najlepszego!
Fajny artykuł, ale chciałbym dodać zalety metalowych listew przypodłogowych, jeśli to możliwe.
Bardzo ważne jest, aby podeszwa listwy była idealnie płaska. Drewniane reinwall'e z czasem tracą swoją płaskość z powodu zużycia i muszą być wypoziomowane. Japońskie listwy muszą być przycinane, a to wymaga doświadczenia (w razie potrzeby mogę to wyjaśnić). Przechowywanie drewnianych desek jest kosztowne, drewno pracuje, pojawiają się skręcenia, pęknięcia itp.
Moim zdaniem metalowe listwy produkowane przez Lee Valley Tools lub Lie Nielsen są zdecydowanie lepsze od drewnianych. Argumenty:
1. Podeszwa jest idealnie płaska. Są one strugane na płaskich szlifierkach pod strumieniem wody w celu usunięcia naprężeń ze stopu.
2. W przypadku ukosowania w górę można zmieniać kąt natarcia, po prostu zmieniając nóż. Fazowanie drewna ma stały kąt natarcia. Kąt natarcia jest bardzo ważny podczas cięcia drewna o trudnym usłojeniu (które często zmienia kierunek usłojenia - klon ptasie oko).
3. Można regulować otwór wylotowy, co jest ważne przy struganiu drewna o trudnym usłojeniu lub na końcu usłojenia.
4. Regulacja metalowego błotnika jest naprawdę bardzo prosta i nie zgadzam się z argumentem, że są one "skomplikowane". Wręcz przeciwnie, klasyczny Stanley Bailey, Record itp. umożliwiają regulację głębokości podczas strugania. W przypadku drewnianych desek trzeba się zatrzymać i wyregulować młotkiem.
5. Bardzo trwałe, nie można się z nimi pomylić, Paul Sellers używa kół Stanley od 20-30 lat i nadal to robi 🙂
6. Waga jest zaletą, jeśli chcesz zabrać dużo materiału. Możliwość szybkiej zmiany noża z cambered mouth to kolejna duża zaleta.
Jest to możliwe i naprawdę dziękuję za dodatki. 🙂
Taki też był cel, zebrać jak najwięcej opinii, zarówno amatorskich jak i profesjonalnych. Chciałem też zebrać te na FB i wrócić z wnioskami.
Wszystkiego najlepszego!
Jest tylko jeden scenariusz, w którym, z mojego (ograniczonego) doświadczenia, lżejsza, drewniana deska ma przewagę nad metalową. Nie można cały czas pracować w warsztacie. Kiedy trzeba strugać "w ruchu", w pozycji, w której strug musi być podparty, gdzie nie jest podparty przez strugane drewno, lżejszy strug jest przydatny. Z mojego doświadczenia wynika, że takie przypadki są niezwykle rzadkie.
Dziękujemy za opinię.
Wszystkiego najlepszego!
Pracuję z drewnem od 2 lat i wybieram strug do drewna, jeśli ostrze jest ostre, można z nim bardzo łatwo pracować. Stolarz ma bezpośredni kontakt z drewnem podczas pracy ręcznej (mówię to z własnego doświadczenia).
Podczas pracy elektrycznej frezarka powinna mieć również bezpośrednie połączenie z drewnem. W przeciwnym razie nie wyjdzie tak dobrze. Moim zdaniem.
Szlifowanie płaszczyznowe powierzchni metalowych odbywa się w obecności cieczy (emulsji) w celu zminimalizowania chropowatości i chłodzenia szlifowanego materiału.
Z drugiej strony, drewniany korpus jest cieplejszy, a rynek jest pełen elektronarzędzi. Jaki jest sens kupowania drogiej metalowej głowicy, jeśli najpierw nie wiesz, jak używać taniej drewnianej?