Ulmul, piękne, elastyczne i twarde drewno

Odkąd śledzę tę nową falę stolarzy, zauważyłem, że wielu z nich pracuje z mniej używanymi w branży, ale bardzo pięknymi i wyjątkowymi gatunkami drewna. W ten sposób odkryłem Klon do Nicu Ivănescu, Kasztanowiec Nicolae Rosioru lub orzech amerykański na Dragos Costache i Costi Iosif. To również dzięki jednemu z nich (nie pamiętam dokładnie, kto to był) po raz pierwszy zobaczyłem mebel z wiązu. Wiedziałem o sile wiązu, słyszałem o wiązowych sercach i kołach wagonowych, ale nigdy nie widziałem, jak piękne są jako meble. Jestem pewien, że po przeczytaniu tego artykułu będziesz pod wrażeniem.

Podobnie jak w przypadku innych gatunków, na całym świecie występują różne rodzaje wiązów, z których każdy ma swoje własne cechy szczególne. Również u nas występuje kilka rodzajów wiązów, z których najważniejsze to wiąz nizinny (Ulmus minor lub procera), wiąz biały lub aksamitny (Ulmus laevis) i wiąz górski (Ulmus glabra). W Europie Zachodniej bardziej powszechny jest wiąz nizinny, zwany też wiązem angielskim lub karpackim. W pozostałej części Europy dominuje jednak wiąz górski, dlatego jest on przedmiotem poniższych wierszy.

Wiąz to piękne i smukłe drzewo, jednocześnie delikatne i silne. Osiąga wysokość do 25-35 metrów i średnicę pnia 1,2-1,5 metra. Był czas, kiedy podobnie jak kasztanowiec, wiązy usychały na nogach i były atakowane przez owada - chrząszcza wiązowego - który je niszczył. W wyniku badań znaleziono rozwiązanie dla tej choroby i opracowano znacznie bardziej odporny gatunek hybrydowy (wiąz holenderski). Obecnie wiązy wyzdrowiały, a ze starych pędów, które nie zostały zabite przez chorobę, wyrosły zdrowe młode pędy.

W przekroju poprzecznym obszary bielu i twardzieli są dobrze rozgraniczone. Biel ma jasnożółto-biały kolor, a twardziel jest czerwonawo-brązowa, od bardzo jasnej do ciemnej.

Włókna wiązu są splecione, co czyni go bardzo odpornym na rozłupywanie. Struktura jest nierówna, słoje roczne wyraźne, a promienie rdzeniowe niewidoczne gołym okiem. W obrębie pierścienia rocznego pory w drewnie wczesnym są duże, okrągłe i ułożone w 1-2 rzędach w okrągły wzór, podczas gdy te w drewnie późnym są małe i rozmieszczone w całej masie.

Późne drewno przybiera formę falistych pasm, które po cięciu stycznym dają charakterystyczny delikatny zygzakowaty wzór.

Wiąz górski jest gatunkiem drewna twardego, ale istnieją gatunki wiązów, które należą do gatunków drewna miękkiego. Można je rozróżnić po sposobie ułożenia porów. W drewnie liściastym pory drewna wczesnego są ułożone w 1 lub 2 rzędach w dobrze zdefiniowanym ciągłym okręgu. W przypadku drewna iglastego pory drewna wczesnego są mniejsze i ułożone w kilku rzędach.

Drewno wiązu jest cenne i twarde. Jest odporne na wilgoć, dlatego w starożytności było używane do produkcji rur do transportu wody. Pierwsze filary, na których zbudowano London Bridge, również były wykonane z wiązu. Jest to dobre drewno konstrukcyjne, ponieważ jest uważane za bardzo trwałe (podobnie jak dąb lub sosna) i może naturalnie, bez obróbki chemicznej, przetrwać 200 lat od momentu ścięcia. Trwałość ta w połączeniu z odpornością na wilgoć sprawiła, że od dawna preferowane jest do budowy łodzi.

Jest to sprężyste drewno, które może bardzo łagodny zakręt pod parą. Od czasów średniowiecza był używany do budowy łuków łuczniczych i jest używany do dziś. Wiąz jest również używany do produkcji kijów hokejowych.

Wiąz jest stosowany zarówno jako drewno lite, jak i fornir. Nie jest bardzo stabilny wymiarowo, wygina się i jest trudny w obróbce ze względu na splecione włókna. Ale jest bardzo piękny i jest używany do dekoracyjnych pudełek, misek i wazonów.

Meble wykonane z litego drewna są bardzo piękne, a jeśli zostaną przecięte na krzyż, zygzak wiązu tworzy specjalny efekt. Wykwity na łodydze tworzą podobny wzór róża.

Lite drewno jest wykorzystywane do produkcji podłóg lub schodów, cenione ze względu na swoją twardość, a także piękny wzór i ciepły kolor.

Tutaj doceniają go nie tylko producenci mebli, ale także inni miłośnicy drewna, którzy rzeźbią w nim i otrzymują bardzo piękne rzeczy. Poniższa łyżka wydaje mi się porównywalna z innymi słynne sagi z innych krain.

Ulmul wydaje mi się dyskretnym dżentelmenem, o przyjemnym wyglądzie i szczególnych cechach, czekającym cicho na odkrycie. Być może fakt, że przez długi czas był gatunkiem chorowitym, również trzymał go w cieniu. Ale jego wyjątkowe piękno zawsze zwycięży.