5 wskazówek dotyczących wykańczania, aby uniknąć szorstkich i chropowatych powierzchni

Nie wystarczy używać wysokiej jakości produktów, aby uzyskać gładkie, odporne na zarysowania powierzchnie drewniane. Sposób przygotowania drewna, sposób nakładania i szlifowania podkładu lub lakieru, a także rozcieńczanie i pył w obszarze nakładania lakieru to czynniki decydujące o jakości powłoki. Można stosować lakiery przeciętnej jakości, ale poprzez prawidłowe szlifowanie drewna i podkładu oraz nakładanie produktów wykończeniowych za pomocą odpowiedniej kielni, pędzla lub pistoletu natryskowego można uzyskać bardzo dobrej jakości powierzchnie. Lakiery i podkłady, nieważne jak dobre, nie zdziałają cudów.

Niedawno ktoś zapytał mnie, opisując cały proces renowacji starego parkietu z litego dębu, dlaczego zaowocował on nieprzyjemną w dotyku, rysującą się powierzchnią. Odpowiedź może być przydatna również dla innych, więc oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w uzyskaniu gładkich, przyjemnych w dotyku powierzchni.

1. Prawidłowo przeszlifuj drewno przed nałożeniem bejcy lub podkładu/lakieru.

Szlifowanie drewna jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości powierzchni. Powtarzam to wielokrotnie. Nie zaniedbuj tego kroku, ponieważ opłaci się to później i znacznie trudniej będzie naprawić usterki.

Szlifowanie zgrubne odbywa się etapami. Idealnie byłoby użyć 3 poziomów szlifowania, ale jeśli nie jest to możliwe, a drewno jest dość dobrze obrobione, można również szlifować za pomocą jednego ziarna. Należy to jednak robić ostrożnie i starannie, nie pomijając żadnych narożników ani profili. Aby ułatwić identyfikację wad, powierzchnię można zwilżyć przed szlifowaniem (szlifowanie na mokro). Można to zrobić za pomocą rozpuszczalnika lub wody. Jeśli używana jest woda, powierzchnię należy przecierać tylko wyżętą szmatką, aby uniknąć zwiększenia zawartości wilgoci w drewnie.

Użycie specyficzne słoje drewna. Nie wybieraj bardzo drobnego ziarna, zwykle używanego do lakierowania, ponieważ nie uzyskasz pożądanego rezultatu. Wręcz przeciwnie, pojawią się inne problemy, które zostaną szczegółowo opisane. tutaj. Stosować jako ostateczną ziarnistość 150 dla twardego drewna (dąb) i 180 dla bardziej miękkiego drewna (plop, brad).

Szlifowanie ma na celu usunięcie defektów i doprowadzenie końcówek włókien powstałych w wyniku przepływu do wspólnego mianownika. Zapewni to równomierne wchłanianie, brak plam i dobrą przyczepność do podłoża.

2. Zawsze szlifuj po nałożeniu pierwszej warstwy podkładu lub lakieru.

Po nałożeniu pierwszej warstwy należy wykonać szlifowanie w celu usunięcia wysokiego usłojenia drewna. Drewno nie jest szlifowane po aplikacji, ale dopiero po pokryciu warstwą podkładu/lakieru. Ta pierwsza warstwa musi zostać wchłonięta przez drewno, aby folia mogła przylegać. Podczas wchłaniania końcówki włókien podnoszą się, są "pokrywane" lakierem i wysychają, stając się bardzo nieprzyjemne w dotyku. Im lepiej oszlifowane jest drewno, tym mniejsze są uniesione włókna i tym łatwiej jest je zeszlifować.

Przeszlifować pierwszą warstwę podkładu lub lakieru wykonuje się papierem ściernym o minimalnej ziarnistości 240. Szlifowanie grubszym papierem (poniżej 240) powoduje usunięcie dużej ilości podkładu lub lakieru. Powoduje to straty i zwiększa koszty. Inną wadą jest to, że ziarna ryżu pojawiające się po szlifowaniu gruboziarnistym papierem stają się widoczne na końcowej folii.

Podobnie jak w przypadku szlifowania drewna, szlifowanie podkładu należy wykonywać ostrożnie i starannie. Jest to etap, w którym usuwane są włókna drewna obciążone lakierem. Później będzie to trudniejsze do usunięcia, ponieważ każda warstwa będzie osadzać nową ilość na podniesionym włóknie i sprawi, że coraz trudniej będzie ją odciąć. Konieczne będzie użycie grubszego papieru, co skończy się powyższymi problemami. Jeśli ten etap zostanie dobrze wykonany i nie wystąpią żadne problemy podczas nakładania ostatniej warstwy lakieru, uzyskasz wysokiej jakości powierzchnię.

3. Rozcieńczyć podkład i lakier zgodnie z zaleceniami. Nie nakładać grubych warstw

Nie nakładaj grubych warstw w nadziei na szybsze wykończenie, ponieważ może to spowodować problemy:

• Pierwsza warstwa nie zostanie dobrze wchłonięta przez drewno i pojawią się problemy z przyczepnością (powłoka będzie się odklejać od drewna pod wpływem uderzeń i zadrapań, sprawiając wrażenie potłuczonego szkła lub bielenia);
• Powietrze osadzone w folii nie wydostaje się znacznie trudniej. Folia wyschnie na powierzchni i zablokuje powietrze wewnątrz. Na folii pojawią się nieprzyjemne "smugi", które można usunąć jedynie poprzez szlifowanie;
• Gruba warstwa nie może być dobrze rozprowadzona i może wyschnąć z nierównościami. Aby końcowa warstwa wyglądała ładnie, powierzchnię należy dobrze przeszlifować, aby znów była gładka;
• Grube powłoki uzyskane podczas pojedynczej aplikacji mogą z czasem pękać. Ta sama grubość musi być uzyskana z kilku cienkich warstw, aby powłoka była elastyczna i odporna w czasie.

Zarówno produkty dla majsterkowiczów, jak i produkty profesjonalne mają na etykietach lub arkuszach danych informacje o procentowym rozcieńczeniu. Nie myśl, że oszczędzasz pieniądze, eliminując rozcieńczalnik. Problemy, które mogą się pojawić, sprawią, że wydasz znacznie więcej.

4. Używać narzędzi/sprzętu do aplikacji, który minimalizuje uwięzienie powietrza w folii.

Aplikację podkładu lub lakieru można wykonać za pomocą pędzla lub kielni do zastosowań DIY lub za pomocą pistoletu natryskowego lub innych bardziej zaawansowanych technologii do zastosowań profesjonalnych. W większości przypadków do powłoki dostaje się mniej lub więcej powietrza. Im jest go więcej, tym trudniej będzie je usunąć, zanim folia stwardnieje, a tym samym pojawią się zmarszczki, o których wspomniałem powyżej.

Do zastosowań DIY zalecam stosowanie sztywnych gąbek, aby po naciśnięciu wydostawało się jak najmniej powietrza. Jeśli używasz pędzli, kupuj miękkie, które są łatwe w obsłudze. Nie należy kupować bardzo grubych pędzli, ponieważ zwiększa to ryzyko wprowadzenia większej ilości powietrza do folii. Jeśli używasz prostych pistoletów z kompresorem, nie zwiększaj ciśnienia, aby uzyskać silny strumień. Będziesz mieć wrażenie, że pracujesz szybciej, ale ucierpi na tym jakość końcowa. Pojawi się gazowanie i będziesz musiał wielokrotnie szlifować, aby uzyskać ładną powierzchnię.

Do zastosowań profesjonalnych zalecam korzystanie z następujących systemów Airmix lub Airless. Wlot powietrza jest bardzo niski, a wygląd folii jest znacznie lepszy w porównaniu z konwencjonalną aplikacją.

5. Praca w najczystszych i najbardziej zapylonych miejscach pracy

Kurz jest wrogiem lakieru. Po nałożeniu lakieru potrzeba czasu, aby warstwa wyschła na powierzchni. Czas ten nazywany jest schnięciem pyłu. To właśnie w tym okresie pył atmosferyczny, który opadł na folię, jest wchłaniany i pojawia się nieprzyjemny wygląd i efekt zarysowania w dotyku. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy w pobliżu prowadzone są prace mechaniczne, a pył atmosferyczny jest pyłem drzewnym, znacznie grubszym niż ten zwykle występujący w powietrzu.

Pracować w miejscach oddzielonych od miejsc, w których wykonywane są prace mechaniczne lub po oczyszczeniu obszaru i usunięciu pyłu i trocin. Na koniec zmoczyć powierzchnię - kurz będzie przyciągany do mokrej powierzchni.

Jeśli cząsteczki kurzu są nadal uwięzione na powierzchni folii po nałożeniu ostatniej warstwy, można je usunąć poprzez polerowanie. (polerowaniePolerowanie powinno być wykonywane na całej powierzchni, ponieważ może to zmienić połysk (polerowany obszar może stać się bardziej błyszczący).

Mam nadzieję, że powyższe informacje okażą się przydatne. Jeśli uznasz je za przydatne dla innych, podziel się nimi. A jeśli masz jakieś pytania, uzupełnienia lub wątpliwości, zostaw je poniżej w przeznaczonym do tego miejscu.