Dlaczego mam tak wysokie zużycie podczas malowania mebli MDF?

Któregoś dnia zadzwoniła do mnie koleżanka, która produkuje meble z lakierowanymi frontami MDF, z pytaniem, ile farby należy zużyć na 1 m² zagruntowanego MDF. Po jej głosie zorientowałem się, że coś jest nie tak. Wiedziałem, że aplikacja odbywa się metodą natryskową, zwykłym pistoletem kubkowym. Odpowiedziałem, że będzie to około 200 g/m², przygotowane z utwardzaczem i - w razie potrzeby - rozcieńczalnikiem, a nawet 250-300 g/m², jeśli model ma wycięcia, profile, krawędzie, puste ramy i inne obróbki, które zwiększają straty. Rzeczywistość była jednak daleka od podanych przeze mnie liczb, a przeanalizowanie przyczyn takiego zużycia skłoniło mnie do napisania tego artykułu.

Co mówi teoria

W przypadku lakierów i farb nakładanych na zagruntowaną płytę MDF, zużycie wynosi od 110 do 150 g/m², przygotowanego materiału (utwardzacz, rozcieńczalnik) pozostającego na powierzchni. Jeśli rozlejesz więcej niż ta ilość płynu na 1 m² niechłonnej płaskiej powierzchni (jak ma to miejsce w przypadku farb i lakierów nakładanych na zagruntowaną powierzchnię), trudno będzie utrzymać płyn na powierzchni, ponieważ ma on tendencję do spływania. To samo dotyczy lakierów/farb, a zużycie przekraczające zalecaną ilość jest marnotrawstwem.

Materiały te są również używane do drewna, nie są specyficzne MDF. Ogólnie rzecz biorąc, zużycie materiału wykończeniowego na powłoce, czyli materiału pozostającego na powierzchni bez strat, różni się w zależności od rodzaju materiału, jego lepkości, chłonności podłoża i metody aplikacji. W przypadku natrysku może wynosić od 60-70 g/m² w przypadku gwaszu do 200-250 g/m² w przypadku gwaszu. tiksotropowe farby i lakiery. Zużycie to jest zazwyczaj określone w zaleceniach producenta - w arkusze produktów, technologii lub etykietowania.

Ukąszenia są cieńsze i są wchłaniane przez drewno, ale nie tworzą filmu, więc zużycie jest niskie. Na drugim końcu spektrum znajdują się materiały tiksotropowe, które mają właściwość niepłynięcia ze względu na składniki zwiększające napięcie powierzchniowe. Ta właściwość umożliwia nakładanie dużych ilości na poziomą lub pionową powierzchnię bez przeciekania.

Dlaczego występują straty

Przy nakładaniu konwencjonalnym natryskiem (pistoletem z puszką i ciśnieniem powietrza z kompresora) straty mogą być bardzo wysokie. Teoretycznie wynoszą one od 20% dla powierzchni płaskich do 60% dla ram i szkieletów. Rzeczywistość jest jednak inna i straty mogą być 3-4 razy wyższe. Występują one głównie z powodu wysokiego ciśnienia powietrza pochodzącego ze sprężarki i wchodzącego do pistoletu. Powinno się pracować z ciśnieniem 3-3,5 atm, max.4. Często pracuje się z 6-7, bo wysokie ciśnienie daje poczucie wydajności. Wydaje się, że ręka "ucieka", gdy ciśnienie jest wysokie, ale zwiększa to również ilość farby wyrzucanej w powietrze (overspray). A to wszystko się marnuje.

Innym źródłem strat może być dysza pistoletu natryskowego. Dysze o średnicy 1,8-2 mm są używane do konwencjonalnego natryskiwania lakierów i farb. Zbyt mała dysza (1,2-1,5) nadaje się do rozpylania farby, ale aby wydobyć farbę z takiej dyszy, trzeba zwiększyć ciśnienie, co prowadzi do strat. Ponadto małe kropelki nie będą tworzyć ciągłej powłoki, a powłoka łatwo się zgazuje, stając się szorstką. Zbyt duża dysza (2,5-3 mm, używana do produktów tiksotropowych) może nakładać zbyt dużo i wystąpią wycieki. Jako warstwa nawierzchniowa z pewnością tego nie chcemy.

Końcowa warstwa lakieru lub farby jest nakładana na suchą i przeszlifowaną warstwę podkładu. Jeśli podkład nie pokrywa powierzchni wystarczająco dobrze, aby zapobiec wchłanianiu farby przez drewno lub płytę MDF, zużycie wzrasta, co oznacza również straty.

Straty zależą również w dużej mierze od wzoru, projektu mebla. Jeśli mebel ma wiele krawędzi, narożników, obramowań, frezowanych wzorów, wycięć, zużycie wzrośnie, a wraz z nim straty. To właśnie tutaj występują największe straty. Do takich projektów najlepiej nadają się pistolety natryskowe, które mogą kierować strumieniem.

Jak można zmniejszyć straty

Choć może się wydawać, że redukcja odpadów dotyczy tylko natryskiwania i jakości pistoletu, zaczyna się ona znacznie wcześniej. Przyjrzyjmy się im po kolei.

Wybór płyty MDF i szlifowanie frezowanych obszarów . Używana płyta MDF musi być dobrej jakości, nie może być poplamiona ani mieć małych otworów na powierzchni. Jeśli pracujesz z płytami MDF od jakiegoś czasu, niższa cena, różniąca się od tej, którą zwykle płacisz i od zwykłej ceny rynkowej, powinna dać ci do myślenia. Widziałem płyty MDF tak niskiej jakości, że prawie całkowicie wchłaniały drugą warstwę podkładu.

Frezowane obszary powinny być dobrze przeszlifowane. Użyj papieru ściernego o ziarnistości 150 lub 180, jak w drewno w kolorze białym. Uniesione włókno musi zostać przycięte, a powierzchnia wygładzona. Jeśli przygotowanie podłoża nie zostanie wykonane prawidłowo, duża ilość podkładu zostanie wchłonięta (ponownie straty), a włókno podniesie się. W przypadku frezowanych obszarów MDF zalecamy izolację, materiał, który znacznie lepiej uszczelnia powierzchnię i zapobiega wchłanianiu.

Nie oszczędzaj na podkładzie. Nie myśl o rozpoczęciu ekonomii od podkładu. Nałóż co najmniej dwie warstwy (warstwy, nie przejścia). To podkład nada ci gotowy wygląd. Ponadto farba jest droższa niż podkład. Cienka warstwa podkładu spowoduje większe zużycie farby w celu uzyskania pożądanej jakości. Znasz wyrażenieoszczędność na otrębach i duża ręka na kukurydzy? To samo dotyczy cienkiej warstwy podkładu.

Prawidłowo przeszlifuj warstwę podkładu, wybierając odpowiednią ziarnistość papieru ściernego.. Jeśli nałożyłeś 2 warstwy podkładu, który usuwasz podczas szlifowania, niczego nie rozwiązałeś. Szlifowanie powinno odbywać się papierem ściernym o ziarnistości 280 lub 320, jeśli nakładana farba będzie matowa lub półmatowa, oraz 400 lub wyższym, jeśli nakładana będzie farba błyszcząca. Jeśli papier ma mniejszą ziarnistość (jest grubszy), pobierzesz zbyt dużo podkładu i będzie to podwójnie złe: raz, że wyrzucisz podkład, a drugi, że uzyskasz słabą jakość powierzchni.

Jeśli po przeszlifowaniu podkładu widać płytę MDF, coś jest nie tak. Albo użyłeś zbyt małej ilości podkładu, albo materiał ścierny jest niewłaściwy. Po nałożeniu farby element powinien być ładnie wyszlifowany i gładki. Jeśli jest dobrze pokryty podkładem i przeszlifowany tak, że pozostaje gładki, a MDF nie jest widoczny, użyjesz niewielkiej ilości farby, tylko tyle, aby zapewnić kolor i połysk.

Używaj wysokiej jakości pistoletów natryskowych. Nie oszczędzaj na zakupach pistolet natryskowyJeśli chcesz uzyskać piękne, niekapiące i nietłuste powierzchnie. Konserwuj pistolet, myjąc go dokładnie po użyciu lub na koniec każdego dnia pracy. Pracuj z właściwą dyszą i odpowiednim ciśnieniem, nawet jeśli wydaje ci się, że nie pracujesz wystarczająco szybko. A jeśli myślisz o inwestycji, kup pompę natryskową. Zdziwisz się, jak dużą różnicę to robi, jak dobrze produkty są nakładane i jak bardzo zmniejsza się nadmierne rozpylanie.

Określanie rzeczywistego zużycia. Obliczanie powierzchni

Przy określaniu zużycia należy wziąć pod uwagę wszystkie pokrywane powierzchnie. Jeśli obliczysz tylko płaskie powierzchnie, ignorując krawędzie, frezowanie i wycięcia, które zwiększają rzeczywistą powierzchnię, otrzymasz bardzo wysokie straty. Ale nie są one prawdziwe, ponieważ wszystkie te wąskie powierzchnie istnieją i muszą być pokryte. Dodanie ich do całkowitej powierzchni może znacznie zmniejszyć straty.

Najłatwiejszym sposobem na określenie rzeczywistego zużycia jest przygotowanie pewnej ilości materiału na początku dnia, a następnie pomalowanie co najmniej jednego całego kawałka ze wszystkimi jego składnikami. Im więcej i bardziej zróżnicowanych kawałków pomalujesz, tym pełniejszy obraz rzeczywistego zużycia uzyskasz. Po 4-6 godzinach lub nawet pod koniec dnia zważ pozostałą ilość farby, odejmij od całkowitej ilości wymieszanej farby i zobacz rzeczywiste zużycie, w tym straty. Następnie oblicz prawidłową powierzchnię, w tym narożniki, krawędzie i wszystkie wąskie powierzchnie, podziel całkowite zużycie przez całkowitą pomalowaną powierzchnię i uzyskaj rzeczywiste zużycie na m². Jeśli rzeczywiste zużycie farby jest ponad dwukrotnie wyższe od wartości podanej w arkuszu danych, oznacza to problem.

Mam nadzieję, że powyższe zalecenia okażą się pomocne. Jeśli masz jakieś pytania lub potrzebujesz dodatkowych informacji, napisz poniżej w przeznaczonym do tego miejscu. Obiecuję odpowiedzieć każdemu z Was.