Rosyjska oliwka - drewno z włóknami wiśni i porami jesionu

Dopóki nie pokażą mi Radu Vădan drewno w jego magazynie, pomyślałem, że wierzba to skrót od wierzba. Odkryliśmy jednak gatunek o pięknie zabarwionym i wzorzystym drewnie, idealnym do produkcji misek, ramek, biżuterii i innych tego typu przedmiotów. Z przemysłowego punktu widzenia nie jest on interesujący, ponieważ rzadko osiąga bardzo duże rozmiary, będąc raczej krzewem. Jest jednak ceniony przez entuzjastów drewna na całym świecie, zwłaszcza że pień ma czasem zadziory, które sprawiają, że drewno jest bardziej spektakularne. Oprócz przyjemnego wyglądu, dla którego jest sadzona w parkach i prywatnych ogrodach, wierzba jest również popularnym lekiem ziołowym, którego korzystne działanie w leczeniu wrzodów, infekcji i reumatoidalnego zapalenia stawów zostało potwierdzone badaniami medycznymi.

Wierzby, wierzba, słodka wierzba, rosyjska oliwka i wiele innych nazw

Wierzba wonna, rosyjska oliwka, dzika oliwka, dzika oliwka, turecka oliwka, wierzba miodowa, niedźwiedź miodowy to nazwy, pod którymi znana jest wierzba miodowa. Elaeagnus angustifolia - w różnych częściach kraju. W języku angielskim nazywa się to rosyjska oliwka, dzika oliwka, srebrna jagoda lub oleasterw języku włoskim to Drzewo oliwne, czeska oliwka, srebrne drzewow języku francuskim olivie de Boheme, arbre d'argent, arbre du Paradis lub olinet oraz ölwide lub schmalblätrige ölweide w języku niemieckim. Jest częścią Elaeagnaceaejak rokitnik zwyczajny. Nazwy wierzba lub măslin są związane z podobieństwem liści i owoców do tych gatunków, ale botanicznie są zupełnie inne.

Wierzba pochodzi z południowo-wschodniej Europy oraz środkowej i zachodniej Azji, od Iranu, Afganistanu, południowej Rosji i Kazachstanu po Turcję, Pakistan i Indie. Jest to gatunek wiążący glebę i został zaaklimatyzowany w tym celu w różnych krajach. W ten sposób dotarła pod koniec XIX wieku do USA, gdzie ze względu na szybki wzrost i rozprzestrzenianie się jest obecnie uważana za inwazyjną na wielu obszarach. Jest odporna zarówno na wysokie, jak i niskie temperatury, rozwijając się nawet na glebach ubogich w składniki odżywcze, pod warunkiem, że są one dobrze osuszone. Sadzenie w parkach i ogrodach zapobiega gromadzeniu się wody.

W naturze rośnie spontanicznie, niedaleko wody, na terenach zalewowych, ale także w suchych korytach rzek na wysokościach poniżej 2000 metrów. Jest bardzo odporna na wiatr i dobrze znosi okresowe powodzie. Może wiązać azot w glebie.

Drzewo czy krzew?

Nie mogę udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Niektóre źródła podają, że jest to małe drzewo, inne, że krzew. W każdym razie istnieją okazy, które mogą osiągnąć 10-12 metrów wysokości, czasem nawet więcej, a pień może osiągnąć pół metra średnicy. Jest to gatunek liściasty o opadających liściach. Jest uprawiany w parkach i ogrodach ze względu na srebrzyste liście i bardzo przyjemny, miodowy zapach, który kwiaty wydzielają późną wiosną. Pień i gałęzie pokryte są brązową, złuszczającą się korą, która wygląda szczególnie pięknie zimą. Korzenie sięgają do gleby, stąd zdolność wiązania gleby. Z tego powodu jest również używany do wiązania hałd.

Liście są wierzbowe, wydłużone, jajowate, o długości 3-5 cm, zielone z przodu i srebrzyste z tyłu. Jesienią pozostają na gałęziach do późnych godzin. Gałęzie mają silne, ostre ciernie o długości od 7 mm do 3 cm. Kwiaty są małe, bez płatków, czteropłatkowe, w kolorze od żółtego do kremowego. Pojawiają się w kątach liści późną wiosną, czasami w skupiskach po 2-3 kwiaty i mają bardzo przyjemny, silny, miodowy i nektarowy zapach. Są więc atrakcją dla pszczół. Owoce są małe, oliwkowe, srebrzysto-pomarańczowo-brązowe, jadalne i słodkie, bardzo cenione przez ptaki, ale także w krajach takich jak Turcja, Iran i Afganistan.

Wierzba - właściwości, charakterystyka

W przekroju poprzecznym pnia wierzby wyraźnie widoczna jest różnica między bielą a twardzielą. Biel jest cienki i ma bardzo jasnożółto-biały kolor. Kolor twardzieli waha się od żółtawo-brązowego do ciemnozłotego brązu, czasami z odcieniami zielonkawymi, a nawet jasnofioletowo-szarymi. Po ścięciu kolor twardzieli ciemnieje do czerwonawo-żółtego, ale biel nie żółknie i zachowuje swój pierwotny kolor.

Jest to bardzo porowate drewno o delikatnej i jednolitej teksturze. Radu Vădan mówi, że jest podobne wiśnia tekstura i popiółjak pory. Czasami, ze względu na warunki wzrostu, włókno jest skręcone. Słoje roczne są bardzo widoczne ze względu na pierścieniowy układ porów. We wczesnym drewnie pory są ułożone w 5-10 rzędach w okręgu i są średniej lub dużej wielkości. Pory w późnym drewnie są znacznie rzadsze, pojedyncze, średnie lub małe. Czasami mają wewnątrz płytka. Promienie rdzeniowe są dość szerokie i widoczne gołym okiem. Gęstość bezwodnego wynosi 685 kg/m³ i Twardość Janki 5500 N.

Większość osób, które pracowały z wierzbą, twierdzi, że jest ona dość trudna do wysuszenia, z pękaniem i czasami wypaczaniem elementów, ale są wyjątki. Niektóre źródła podają, że gdy jest mokra, działa dobrze, ale ma nieprzyjemny zapach, który znika po wyschnięciu. Ma bardzo niską odporność na grzyby i niską do średniej trwałość. Dobrze sprawdza się w obróbce mechanicznej i ręcznej, łatwo się rzeźbi. Można go toczyć, ale elementy o dużej objętości wibrują i nie można uzyskać przedmiotów o bardzo cienkich ściankach. Dobrze się szlifuje i wykańcza. Podczas wykańczania, ze względu na wiele dużych porów, wchłania dużo materiału w pierwszej warstwie. Potrzeba wielu warstw, aby uzyskać wykończenie o zamkniętych porach.

Używany do produkcji misek, długopisów i gitar elektrycznych

Ponieważ nie jest to ani drzewo uprawiane w celu eksploatacji, ani duże drzewo, jego zastosowanie ogranicza się do małych, dekoracyjnych przedmiotów. Ci, którzy mają szczęście znaleźć większe drewno, używają go również do produkcji mebli, a nawet specjalnych projektów, takich jak budowa gitary elektrycznej. Dzięki pięknym kolorom i specjalnemu układowi porów, drewno to jest wykorzystywane do produkcji przedmiotów dekoracyjnych, ram luster, pudełek na biżuterię, a nawet biżuterii. Wrzosy (szkło powiększające) wierzby są wykorzystywane do tworzenia specjalnych przedmiotów.

Drewno wierzbowe dobrze się pali, ale musi być dobrze wysuszone przez co najmniej rok. W przeciwnym razie spala się z iskrami i wydziela nieprzyjemny zapach. Dobrze wysuszone może być używane w piecach lub otwartych kominkach, gdzie spala się powoli, wydziela niewiele dymu, ma przyjemny aromat i długo oddaje ciepło. Jego wartość opałowa jest zbliżona do wartości opałowej popiołu. Rozłupuje się lepiej, gdy jest zielone, suche i trudne do cięcia, zwłaszcza jeśli kłody są większe.

Dobrze wysuszona, może być również używana do wędzenia żywności, nadając jej subtelny, owocowy, lekko słodki smak. Dym ze spalania kiełbasy dobrze komponuje się z wieprzowiną, jagnięciną, drobiem, owocami morza, pizzą lub warzywami. Można go mieszać z drewnem, które nadaje gorzki smak, aby złagodzić słodki smak.

Ponieważ często zasiedla publiczne parki i ogrody, drewno pochodzi głównie z pielęgnacji. Nieprawidłowa pielęgnacja może prowadzić do zakażenia wierzby grzybami, przez co staje się ona mniej odporna na takie ataki. Pień jest zjedzony od wewnątrz, wysycha i musi zostać odcięty. Niestety, takiego pnia nie da się wykorzystać, ponieważ jest pusty w środku. Jest to jednak dobre źródło dla tych, którzy łączą drewno z żywica epoksydowa.

Owoc wierzby - lekarstwo na reumatoidalne zapalenie stawów i kamienie nerkowe

W starożytnym Iranie wywar z owoców wierzby był stosowany przeciwko gorączce, astmie, infekcjom lub reumatoidalnemu zapaleniu stawów. Suszony proszek z owoców, zmieszany z mlekiem, jest nadal lekarstwem na reumatoidalne zapalenie stawów i bóle stawów. Istnieją dowody na to, że niektóre produkty z czarnego bzu mają porównywalną skuteczność do ibuprofenu. W tradycyjnej medycynie tureckiej owoce czarnego bzu są znane jako środek tonizujący, przeciwgorączkowy lub stosowany w leczeniu chorób nerek (leczenie przeciwzapalne i/lub kamica nerkowa).

Savour jest tradycyjnie stosowany jako lek na wrzody lub zaburzenia żołądkowe. Został on użyty eksperymentalnie, z obiecującymi wynikami, do zastosowań w nowotworach złośliwych, wrzodach, problemach żołądkowych i jako środek bakteriobójczy. Dobrze udokumentowane badania na temat korzystnego wpływu czarnego bzu można znaleźć na stronie tutaj.

Mam nadzieję, że powyższe informacje okażą się przydatne. Jak zawsze, dodatkowe informacje są mile widziane. A jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, zostaw je poniżej w odpowiednim miejscu. Z pewnością odpowiem.

Zdjęcie na okładce: wierzbowa misa, Radu Vădan