Orzech europejski, drewno o ciepłej barwie używane do produkcji luksusowych przedmiotów

Drewno orzecha włoskiego ma wyjątkowy kolor i fakturę, a jego zastosowanie w luksusowych przedmiotach dało mu szczególną reputację porównywalną z gatunkami egzotycznymi. Ta reputacja nie jest bez przyczyny, ponieważ od XVIII wieku zastąpiło mahoń i palisander w produkcji mebli dla koronowanych głów i szlachty tamtych czasów. Znane nazwiska, takie jak Chippendale lub Sheraton zwrócili na niego uwagę i stworzyli prawdziwe dzieła sztuki z drewna orzechowego. Orzech włoski zachował swój status do dziś, a wszystko, co zostało z niego wykonane, jest uważane za wyjątkowe. Doceniają go zarówno rzemieślnicy, jak i artyści, dlatego z pomocą poniższego artykułu poświęcamy mu uwagę, na jaką zasługuje.

Orzech włoski, drzewo czarownic

Rodzimy orzech włoski jest członkiem Juglandaceaepodobnie jak orzech amerykański lub tropikalny (meksykański). Nazwa naukowa to Juglans regiaa w literaturze specjalistycznej można go znaleźć pod różnymi nazwami, takimi jak orzech europejski lub orzech angielski. Dla tych, którzy chcą szukać informacji w źródłach w innych krajach, w języku angielskim jest to orzech angielski, europejski lub pospolity (drewno), w języku francuskim (bois de) noyer, w języku włoskim (legno di) noce, nussbaum (holz) w języku niemieckim, (madera de) nuez lub nogal w języku hiszpańskim. Nawiasowo podkreśliłem drewno za każdym razem, ponieważ jeśli wyszukujesz tylko noce lub nussbaum, możesz uzyskać informacje o drzewie. A to dlatego, że orzech europejski jest znany na całym świecie ze swojego owocu, orzecha, bardzo popularnego składnika w kuchni, ale także w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym.

Wokół nunucum powstało wiele legend i mitów. Nawet naukowa nazwa rodziny - Juglandaceae - pochodzi od łacińskiego terminu Jovis Glans, czyli żołądź Jowisza, symbolizujący świętość i połączenie z boskością. W wierzeniach ludowych w wielu krajach mówi się, że czarownice zbierają się w cieniu drzewa orzecha włoskiego, aby rzucać przerażające zaklęcia, a orzech włoski nazywany jest owocem czarownic. Tutaj mówi się, że nie jest dobrze sadzić drzewo orzecha włoskiego, ponieważ gdy łodyga jest tak długa jak szyja człowieka, umrze. Aby temu zapobiec, wokół drzewa orzechowego należy narysować duży okrąg, który z czasem obejmie rozmiar korony. W ten sposób zło pozostanie wewnątrz kręgu, a człowiek będzie chroniony. Istnieje również naukowe wyjaśnienie wszelkiego zła związanego z drzewem orzecha włoskiego. Zawiera ono w swoich korzeniach i liściach toksyczną substancję zwaną minx które uniemożliwiają wzrost innym roślinom. To dlatego żadne inne rośliny nie mogą żyć pod drzewem orzecha włoskiego.

Silne drzewo z bogatą koroną

Orzech europejski rośnie na obszarach o klimacie umiarkowanym i śródziemnomorskim, zarówno dziko, jak i w uprawie. Pochodzi z szerokiego obszaru rozciągającego się od Bałkanów po Himalaje i Chiny. W czasach rzymskich został również sprowadzony do zachodniej i północnej Europy, a w XVII wieku dotarł do Ameryki. W Rumunii rośnie naturalnie, zwłaszcza w Oltenii i Banacie, ale jest uprawiana w całym kraju.

Drzewo może osiągać do 25-30 metrów wysokości, przy średnicy pnia do 2 metrów. Pień jest krótki, a korona okrągła i bogata. Kora jest srebrzystoszara i gładka, gdy drzewo jest młode, z wiekiem staje się brązowawo-brązowa z dużymi pęknięciami. Liście są opadające, wydłużone, o długości od 8 do 15 cm i są skupione po 5-11, naprzemiennie na ogonku przymocowanym do gałęzi.

Kwiaty są męskie i żeńskie (jednopłciowe-monopłciowe), męskie w postaci zwisających kotków o długości 8-10 cm, zielonkawo-zielone, a żeńskie fioletowe lub zielonkawe, bez ogonka. Kwitnie w kwietniu-maju. Owocem jest kulisty pestkowiec o średnicy 4-5 cm, z mięsistą zielonkawo-zieloną łupiną. Po osiągnięciu dojrzałości łupina pęka i uwalnia orzech. Wewnątrz znajdują się nasiona, które tak uwielbiamy w ciastach.

Drewno orzecha włoskiego - charakterystyka i właściwości

Orzech włoski jest drzewem chronionym w naszym kraju i nie można go wyciąć bez pozwolenia, nawet jeśli został posadzony przez właściciela na jego własnym podwórku.

Drewno orzecha włoskiego jest cenione za swój wyjątkowy kolor, ciekawy wzór i duże pory. W przekroju poprzecznym pnia różnica między bielą a twardzielą jest bardzo widoczna, przy czym biel jest szaro-biała, a twardziel jasnobrązowa do czekoladowo-brązowej z ciemniejszymi smugami. W przeciwieństwie do Orzech amerykańskiEuropejski jest jaśniejszy, z szarą, fioletową lub czerwonawą opalizacją, a czasami włókno może być faliste. Roczne pierścienie są dobrze zdefiniowane.

Tekstura jest średnia do delikatnej, z umiarkowanym połyskiem i przeważnie prostymi włóknami. We wczesnym drewnie pory są duże, półokrągłe, widoczne i równomiernie rozmieszczone w 2-3 rzędach, w późnym drewnie jest ich mniej i są średniej wielkości. Pory są często wypełnione płytkami i solami. Promienie rdzeniowe są ledwo widoczne gołym okiem.

Drewno orzecha włoskiego ma gęstość 640 kg/m³ i Twardość Janki 5400. Charakteryzuje się twardzielą, częścią wzrostową używaną w orzechach włoskich, biel jest bardzo słaba i łatwo atakowana przez grzyby i owady. Chociaż jest odporny na wilgoć dzięki płytkom porów, jest uważany za umiarkowanie trwały, ponieważ nie jest zbyt odporny na atak owadów.

Naturalne suszenie jest powolny, a przyspieszenie procesu może prowadzić do naprężeń i pęknięć. Podczas suszenia ma niewielką tendencję do odbarwiania się. Suszenie wymuszone powinno odbywać się po wyraźnych, dobrze ustalonych cyklach. Jeśli włókno jest proste, łatwo poddaje się obróbce, zarówno ręcznej, jak i mechanicznej. Jeśli włókno jest karbowane lub skręcone, obróbka jest trudniejsza i może nawet uszkodzić narzędzia. Włókno może być formowane parą, toczone i rzeźbione bez żadnych problemów. Nie ma również nieprzyjemnych sytuacji podczas klejenia lub wykańczania. Może być barwione, ale niewielu to robi, ponieważ naturalny kolor jest bardzo przyjemny. Ze względu na zawartość garbników może zabarwić się (poplamić) w bezpośrednim kontakcie z żelazem.

Zastosowania drewna orzechowego

Drewno orzecha włoskiego było bardzo cenione w przeszłości, zastępując mahoń i inne egzotyczne gatunki, które były trudniejsze do pozyskania dla luksusowych mebli. W XVIII wieku wiele pięknych mebli zostało wykonanych z orzecha włoskiego. Masowy wyrąb, który sprawił, że orzech stał się trudniejszy do znalezienia i droższy, a także pojawienie się orzecha amerykańskiego na rynku europejskim, doprowadziły do spadku jego powszechnego stosowania.

Lity orzech pozostał jednak ulubieńcem rzemieślników, a fornir był używany głównie w produkcji masowej. Jeśli drewno miało faliste usłojenie, wzór forniru mógł być charakterystyczny. Wyjątkowe forniry powstają z korzeni orzecha włoskiego, które są wysoko cenione przez producentów dóbr luksusowych (samochodów, jachtów) lub instrumentów muzycznych.

Drewno orzechowe jest wykorzystywane do produkcji klasycznych lub nowoczesnych mebli, blatów stołowych z doskonałym efektem, ale przede wszystkim przedmiotów uważanych za specjalne lub luksusowe: fajki, pudełka na biżuterię, specjalne korki do butelek, specjalne pudełka na cygara zwane humidorami, łóżka na broń i wiele innych.

Ze względu na swój wyjątkowy kolor, modne stało się stosowanie orzecha włoskiego do mebli lub przedmiotów wykonanych z innych gatunków. Jednak kolor orzecha włoskiego nie jest w stanie odtworzyć naturalnego piękna drewna orzechowego. Niemożliwe jest osiągnięcie tego samego efektu, ponieważ włókno i wzór są zupełnie inne.

Chociaż nie jest to rzadki gatunek, drewno orzechowe jest wysoko cenione ze względu na swój charakterystyczny kolor, ciekawe wzornictwo i zdolność do nadawania elegancji meblom i przedmiotom. Jeszcze bardziej popularne jest drewno i forniry wykonane z korzenia orzecha włoskiego ze względu na ich unikalny wygląd, z falistym ziarnem, sękami i lustrami.

Mam nadzieję, że powyższe informacje okażą się przydatne. Jak zawsze, dodatkowe informacje są mile widziane. A jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, zostaw je poniżej w odpowiednim miejscu. Z pewnością odpowiem.