Włókna faliste, sęki, krzywizny, zgrubienia - czym są wady wzrostu i jak wpływają na właściwości drewna?

Rustykalne meble podobają nam się bardziej, gdy odkrywamy pęknięty sęk, a szczególnie doceniamy fornir z palisandru o kręconych włóknach lub blat z topoli bubo. Są to tak naprawdę wady rozwojowe drzew, które nie są powszechnie spotykane, więc tym bardziej je doceniamy. Problem w tym, że wady te zazwyczaj prowadzą do zmian w charakterystyce drewna, a niekiedy do spadku jego wytrzymałości. Dobrze jest być ich świadomym, aby wykorzystywać drewno w miejscach, w których wada nie przeszkadza lub może zostać przekształcona w jakość, unikając w ten sposób utraty masy drewna.

Jak powstają wady wzrostu i czym są

Wada to każde odchylenie od normalnego wzrostu, struktury, składu i wyglądu drzewa. Przyczyny występowania tych nieprawidłowości są związane z cechami gatunku, warunkami uprawy lub wypadkami w okresie wegetacji. Niektóre gatunki są bardziej podatne na wady niż inne. Na przykład występowanie kędzierzawych włókien jest dość powszechne u palm, podczas gdy u innych gatunków jest to wyjątek.

Warunki wzrostu mają duży wpływ na rozwój drzew. Ważny jest obszar, na którym znajduje się drzewo lub las, czy rośnie w lesie czy pojedynczo, ekstremalne warunki pogodowe. Drzewo rosnące na stromym zboczu jest bardziej narażone na zmianę kształtu pnia niż drzewo rosnące na płaskim terenie. Jest to powszechna wada modrzewia, gatunku drzewa żywicznego, które lubi obszary górskie. Zmiany światła w lesie, który został mocno wylesiony, mogą prowadzić do nieregularności w słojach rocznych. Jeśli nagle pojawi się więcej światła, słoje w danym roku będą szersze. Bardzo wysokie temperatury, mróz przed okresem spoczynku, okresy suszy i silne wiatry to zjawiska, które wpływają na rozwój drzewa i mogą prowadzić do defektów.

Krótka historia o okresach suszy. Przed moim domem od ponad 20 lat rośnie jodła. Ciężko rosła, zanieczyszczenie miasta, niedobór gleby i wody bardzo się starały. Dwa lata temu niedobór wody był jeszcze bardziej dotkliwy. Był to początek pandemii, a ja zrobiłem sobie "biuro" w bibliotece, przy oknie, przed którym stoi drzewo, więc mogłem łatwo obserwować jego wzrost. Drzewo wypuściło pąki, a młode gałęzie zaczęły się rozwijać, zaczynając od podstawy. Soki docierające do wierzchołka były zbyt małe dla normalnego rozwoju i wierzchołek stał się mały i wiotki. W ciągu kilku dni jedna z bocznie rozwiniętych gałęzi zaczęła rosnąć, stopniowo zajmując miejsce wierzchołka, który stał się gałęzią boczną. Była to wspaniała lekcja przetrwania i ciągłości. Jeśli jednak chodzi o wady wzrostu, w tym miejscu występuje nieciągłość pnia i z pewnością wewnątrz włókna są odchylone.

Istnieją inne rodzaje uszkodzeń wzrostu, które mogą prowadzić do wad. Na przykład, kieszenie żywiczne we wnętrzu drewna sosnowego są wynikiem ran na pniu. Gdy masa drewna rośnie i osiada, chroniony żywicą zraniony obszar jest wpychany do wewnątrz i odsłaniany podczas cięcia drewna. Zatkana kora lub sęki to również wypadki rozwojowe.

Główne wady rozwojowe to:

• wady kształtu tułowia
• wady związane ze strukturą drewna
• węzły
• pęknięcia
• nieprawidłowe zabarwienie.

Wady kształtu

Wady kształtu odnoszą się do pnia, ponieważ jest on główną eksploatowaną częścią drzewa. W dojrzałych drzewach, tych nadających się do zbioru, pień stanowi 601TP33T całkowitej objętości w drzewach liściastych i 85% w drzewach żywicznych. Pień jest tym bardziej wartościowy, im jest prostszy i bardziej jednolity. Każde odchylenie od wyimaginowanej osi pionowej pod kątem 90° do poziomu powoduje spadek wydajności obróbki, utratę masy drewna i obniżenie jakości drewna wykorzystywanego w budownictwie. Takie pnie pozyskuje się głównie z lasów, w mniejszym stopniu z pojedynczych elementów. Lasy muszą być odpowiednio zarządzane, a stare drzewa muszą być usuwane, aby uniknąć upadków, które deformują inne drzewa, opierając się o nie.

Krzywizna to zakrzywione odchylenie od osi tułowia. Może to być pojedyncze odchylenie na całej długości tułowia lub kilka, w tej samej płaszczyźnie lub w różnych płaszczyznach (tułów wydaje się skośny). Jest to ważna wada, która obniża wytrzymałość na ściskanie drewno stosowane w budownictwie. Słup wykonany z takiej kłody może poddać się siłom ściskającym generowanym przez konstrukcję i dlatego należy go unikać. Cięcie kłód z krzywizną powoduje utratę materiału drzewnego, a powstałe kawałki mogą się wypaczać lub pękać podczas suszenia, ponieważ włókna nie są równoległe do osi kawałka. Szczególnym przypadkiem gięcia jest zmęczenie, skrzywienie w jednej płaszczyźnie w dolnej części tułowia. Jest to specyficzna wada lariței.

Conicity oraz lăbărțarea to odchylenia tułowia od jego cylindrycznego kształtu. Conicity to nieprawidłowy spadek średnicy tułowia od podstawy do wierzchołka. Zwężenie powyżej 1% jest uważane za nienormalne. Obliczenia dokonuje się poprzez podzielenie różnicy między średnicą podstawy i końcówki przez długość pnia. Wada zmniejsza wydajność przepływu lub odwijania w celu uzyskania licówek. Pąkle to nienormalne i nagłe zgrubienie pnia mierzone metr od podstawy. Kawałki wycięte z tego obszaru mają wygięte włókna i odkształcają się podczas suszenia.

Pień ma zwykle okrągły przekrój. Jajeczkowanie to odchylenie od tego kształtu i jest wadą, gdy jest bardzo wyraźne. W takim przypadku występują straty podczas cięcia, a powstałe kawałki mają niejednorodne drewno ze względu na różną szerokość słojów rocznych.

Canelura jest również odchyleniem od okrągłego kształtu przekroju i stanowi zasłonięcie przekroju. Falisty kształt obwodu jest również przenoszony na pierścienie roczne. Jest to powszechna wada w karpenale występuje również w cis, anyż lub jałowiec. Wada ta powoduje problemy w produkcji drewna cylindrycznego, które jest również wykorzystywane w budownictwie do okrągłe drewniane domy lub fornirów, a proces cięcia wytwarza części z nachylonymi włóknami o niskiej wytrzymałości na ściskanie.

Wściekłość to podział pnia na jedną lub więcej głównych gałęzi, które rozwijają się oddzielnie. W tym obszarze drewno ma stożkowate serca (wada strukturalna) i zapadniętą korę, przez co jego struktura jest nieregularna.

Wady strukturalne

Wady strukturalne to również wady wzrostu, które często są konsekwencją wad kształtu, ale także wady, które nie mają wykładnika na zewnątrz drzewa, będąc związane tylko z elementami strukturalnymi drewna. W przypadku zastosowania w meblach lub przedmiotach dekoracyjnych, większość z tych wad przekształca się w zalety, przyczyniając się zasadniczo do sukcesu dzieła.

Nieregularne pierścienie jest najczęstszą wadą strukturalną i występuje z powodu różnych warunków wzrostu w poszczególnych latach. Objawia się to różną szerokością słojów rocznych widocznych w przekroju poprzecznym. Im większe różnice, tym bardziej niejednorodne drewno i trudniejsze do przewidzenia zachowanie.

Włókno krepowane lub karbowane jest jedną z wad poszukiwanych przez miłośników drewna. Występuje w drewnie liściastym, zwłaszcza frasin oraz paltin. Nazywa się to wadą, ponieważ jest to nienormalny wzrost, ale jest to tylko wyjątek, drewno jest nawet lepsze od zwykłego drewna, zarówno pod względem estetycznym, jak i pod względem właściwości. Świerk kędzierzawy używany w tworzenie instrumentów muzycznych jest takim szczęśliwym wyjątkiem.

Włókno skośne to odchylenie włókien i pierścieni rocznych od osi podłużnej. Jest ono wynikiem wad pnia (zwężenie, stożkowatość, krzywizna) lub płynięcia wzdłuż nachylonej płaszczyzny. Takie elementy mają niską wytrzymałość na ściskanie i są trudne do szlifowania, ponieważ włókna są szorstkie. Elementy z nachylonymi włóknami nie powinny być stosowane w konstrukcjach wytrzymałościowych domów.

Włókno skręcone to regularne spiralne ugięcie włókien wokół osi tułowia. Jest to regularne ugięcie, ponieważ włókna pozostają równoległe do siebie. Na drzewie wadę można rozpoznać po pęknięciach kory, które są nachylone w tym samym kierunku. Jest to drewno niskiej jakości, które jest trudne w obróbce, ma niską wytrzymałość mechaniczną, a kawałki bardzo się wypaczają podczas suszenia. Jest to szczególnie charakterystyczne dla drzew rosnących pojedynczo.

Splątane włókno to nieregularne lokalne ugięcie elementów konstrukcyjnych z drewna. Występuje ono w tzw. gâlme lub bebbe i jest bardzo spektakularny. Występuje z powodu nieregularnego rozwoju komórek i jest uważany za rodzaj raka, guza drzewa. W obszarze wpustu drewno nie przestrzega już zwykłej struktury gatunku i jest nierówne, trudne w obróbce i trudne do szlifowania w celu uzyskania gładkiej i delikatnej powierzchni. Jednak wyjątkowe piękno powstałego w ten sposób elementu znacznie przewyższa wysiłek.

Drewno ściskane pojawia się na drewno żywiczne i polega na zgrubieniu drewna późnego w pierścieniu rocznym i jego ciemnym czerwono-brązowym zabarwieniu. Drewno dotknięte chorobą ma inną strukturę i właściwości niż drewno normalne, ponieważ zawiera więcej ligniny. Pęcznieje i kurczy się bardziej, jest twardsze i mniej odporne na rozciąganie. Pęka i wypacza się znacznie podczas suszenia. Mimo że jest twardsze, nie zaleca się jego stosowania w budownictwie ze względu na wyraźne różnice wymiarowe.

Ekscentryczność to boczne odchylenie rdzenia od środka pnia. Jest to konsekwencja owalizacji i towarzyszą jej nierówne słoje roczne. Elementy budowlane mają niską wytrzymałość, a ścięte elementy odkształcają się i pękają podczas suszenia.

Serdeczność jest wynikiem rozłupania drzewa i występuje u wszystkich gatunków. Drewno ze strefy rozszczepienia jest niejednorodne, silnie zdeformowane i trudne w obróbce.

Sęki i pęknięcia

Węzły są szczątkami gałązek uwięzionymi w drewnie i stanowią najczęstszą wadę. W obszarze sęków drewno jest trudne w obróbce, ma inne właściwości i wytrzymałość, a czasami wymaga usunięcia. Drewno miękkie ma więcej mniejszych sęków niż drewno twarde. Istnieją sęki stałe i opadające, zdrowe i chore. subiekt sęki drewna Został on obszernie opisany w innym artykule, który można znaleźć tutaj tutaj.

Pęknięcia są nieciągłościami w masie drewna i występują zarówno w drzewach, jak i w drewnie przetworzonym. Najbardziej znanymi pęknięciami występującymi podczas wzrostu drzewa są zgrubienia i wałki.

Odmrożenie lub pęknięcie mrozowe Występuje wzdłuż pnia i tworzy się w latach, w których mróz przyszedł przed wejściem drzewa w okres spoczynku (wczesny mróz), kiedy drewno jest nadal pełne wody. Występuje głównie u drzew liściastych - dąb, jądro, ulm. Gelivoura może być otwarta, z guzkami na korze spowodowanymi bliznowatymi naroślami, lub zamknięta, wewnątrz drzewa.

Rulura to oderwanie tkanki drzewnej na krawędzi pierścienia rocznego. Powszechnie występuje w molid, brad lub kasztan i jest wynikiem bardzo silnych wiatrów, które powodują, że pień bardzo się wygina, przez co pierścienie ślizgają się po sobie. Defektowi sprzyja obecność nierównych pierścieni.

Nieprawidłowe zabarwienie

Nieprawidłowe zabarwienie to takie, które różni się od normalnego koloru danego gatunku i może występować lokalnie lub na całym drzewie. Zazwyczaj nie prowadzą one do znaczących zmian w wytrzymałości drewna. Najbardziej znane to fałszywa twardziel i lunula.

Fałszywe serce to inne zabarwienie, które pojawia się w centralnej części pnia i jest charakterystyczne dla gatunków, które nie mają różnicy w kolorze między bielą a twardzielą. Można je znaleźć w jesionie (brązowa twardziel), palmetinie (czarniawa twardziel), plop oraz tei (szare serce), dąb (czerwone serce). Takie wybarwienia mogą sprawić, że kawałek drewna będzie wyjątkowy i wysoko ceniony.

Taki fałszywy duramen jest często spotykany w pedał i nazywa się czerwone serce buka. W centralnej części przekroju ma zabarwienie od jasnoczerwonego do czerwonawo-brązowego z fioletową lub niebieskawo-szarą opalizacją. Kształt jest nieregularny, nie podąża za rocznym pierścieniem, zabarwienie jest nierówne i jest ograniczone ciemniejszą linią. Po parzeniu kolor wyrównuje się, ale niewiele różni się od koloru buka bez czerwonego serca. Buk z czerwonym rdzeniem jest trudniejszy do impregnacji i barwienia. Charakteryzuje się niską elastycznością i dlatego trudniej go zginać, co może powodować pękanie.

Lunura można zaobserwować w przekroju poprzecznym pnia i składa się z rocznych słojów w obszarze twardzieli, koloru i konsystencji bieli. Jest to wynik wczesnych przymrozków, dotknięte drewno już nie dojrzewa, nie zmienia się w twardziel i zachowuje cechy drewna bielastego. Ten obszar jest bardziej miękki i łatwiej gnije, ponieważ jest głodny wody. Jest to wada charakterystyczna dla dębu. Należy unikać stosowania tego drewna w projektach zewnętrznych.

Atak bakterii i grzybów może prowadzić do fałszywego zabarwienia, ale zwykle ma to miejsce po ścięciu i nie jest uważane za wadę wzrostu. Tak jest w przypadku niebieskiej pleśni drewna, o której można przeczytać więcej tutaj tutaj.

Poprzez otwory i chodniki, które tworzą, owady również powodują wady, ale ich atak na drewno występuje głównie po ścięciu, a nawet w gotowych przedmiotach. Takimi owadami są drewnojady, a informacje na ich temat można znaleźć tutaj tutaj. Możliwe jest również, że drewno może zostać zaatakowane w stojącym drewnie, ale wtedy mamy do czynienia z chorobami, które należy leczyć, aby uniknąć całkowitego zniszczenia lasu. Jedna z takich sytuacji miała miejsce kilka lat temu, kiedy zaatakowane zostały kasztanowce odmiany jadalnej, co niemal doprowadziło do ich wyginięcia. Wkrótce powrócę do owadów atakujących drewno, które jest rozległym i ważnym obszarem.

Mam nadzieję, że powyższe informacje okażą się ważne. Jeśli masz jakieś uzupełnienia, pytania lub wyjaśnienia, zostaw je poniżej w odpowiednim miejscu. Z pewnością odpowiem.