Brzoskwinia bardziej odpowiednia do stolarki i produkcji beczek niż dąb

Ostatni czas spędziłem na poszukiwaniu informacji o gorun i innych kuzynach z rodzaju Quercus. Wszystko zaczęło się od cudownego drewna gorun zamieszczonego na grupie przez szczęśliwego stolarza. Fakt, że gorun jest bardzo podobny do dębu szypułkowego (Quercus robur), o którym pisałem już wcześniej. tutaj, nie było niczym nowym. Wiemy, że są one tak podobne, że wielu traktuje je jak dąb europejski, nie rozróżniając tych dwóch gatunków. Postanowiłem jednak odkryć różnice, zarówno w drzewie, jak i w drewnie. Muszę przyznać, że nie było to łatwe zadanie, ponieważ istnieje bardzo niewiele informacji na ten temat, zwłaszcza na temat drewna. Mimo to czegoś się nauczyłem.

Truskawka, dąb, który uwielbia suche gleby

Od łacińskiej nazwy goruna - Quercus petraea - wnioskujemy, że jest to drzewo skałolubne. Nie rośnie na szczytach gór, ale w przeciwieństwie do dębu szypułkowego występuje głównie na terenach pagórkowatych i niskogórskich, czasem nawet sięgających 1000-1200 metrów. Podczas gdy dąb jest bardziej selektywny pod względem gleb, na których rośnie, gorun jest mniej wybredny, a jedyną glebą, której nie akceptuje, jest bardzo wilgotna. Z tego powodu w Rumunii goruna zajmuje większe obszary niż dąb, łącznie 10% zasobów leśnych.

Gorunul, dąb bezszypułkowy lub dąb irlandzki w języku angielskim, jest szeroko rozpowszechniony w większości Europy, sięgając aż do Kaukazu i Azji Mniejszej. Na północy sięga aż do południowej części Półwyspu Skandynawskiego, a na południu do północnej części Półwyspu Iberyjskiego, południowych Włoch, Bałkanów i Turcji. Rośnie od poziomu morza na północy do 1200-1300 metrów w Alpach, a nawet wyżej w Turcji. Dominuje w mieszanych lasach liściastych w umiarkowanej części Europy. Zajmuje duże obszary we Francji i jest surowcem do produkcji wysoko cenionych beczek. Jest narodowym drzewem Irlandii i nieoficjalnym symbolem Walii.

Liściaste drzewo liściaste, straw-leaved strawthorn może dorastać do 20-40 metrów wysokości, osiągając 1-3 metry średnicy. Wysoki, prosty pień z bogatą koroną pokryty jest gładką, szaro-szarą korą, która z wiekiem staje się coraz bardziej pomarszczona. Zazwyczaj żyje do 400-600 lat, ale niektóre okazy mogą przekroczyć 1000 lat. Owalne, równomiernie klapowane liście mają 7-14 cm długości, 4-8 cm szerokości i ogonek o długości 1 cm. Ma zarówno kwiaty męskie, jak i żeńskie, a zapylenie przez wiatr daje owoc - żołądź o długości 2-3 cm, początkowo zielony, który dojrzewa w ciągu sześciu miesięcy do brązowawo-brązowego.

Różnice między dębem gorun i dębem szypułkowym

Chociaż drzewa są również podobne, znacznie łatwiej jest odróżnić goruna od dębu niż ich drewno. Większość różnic można dostrzec w liściach. Liście gorun są bardziej wydłużone, równomiernie pofałdowane, o prostokątnym kształcie, z niezbyt wyraźnymi żyłkami i ogonkami o długości 1 cm. Liście dębu są krótsze, nierównomiernie pofalowane, z mniejszymi klapami u podstawy i na końcu oraz większymi w środku, co nadaje im kształt rombu, z wyraźnymi żyłkami i bardzo krótkim, prawie nieistniejącym ogonkiem. Kolor liści jest ciemnozielony, z lekkim fioletowym odcieniem na grzbiecie, co nie występuje u dębu.

Kolejną różnicą są żołędzie. U żołędzi żołędzie nie mają łodyg, tj. są siedzące, stąd nazwa. Są przymocowane do gałęzi, w przeciwieństwie do tych z dębu, które mają ogonki i zwisają na nich.

Istnieją również różnice w preferencjach drzew, ale nie jest to bardzo wyraźna wskazówka, na wielu obszarach żyją razem. W takich sytuacjach mogą tworzyć naturalne hybrydy - Quercus x rozacea. Dąb szypułkowy preferuje obszary nizinne, bogate w składniki odżywcze i wodę, podczas gdy dąb szypułkowy jest mniej wymagający pod względem składników odżywczych, preferując kwaśne, piaszczyste gleby na wysokości powyżej 300 metrów, z jak najmniejszą ilością wody. Goruna występuje w ciepłych, pagórkowatych lasach z karpen, The Linden oraz faguldąb można znaleźć w lasach nizinnych, obok frasin oraz klon.

Bliskie podobieństwo między tymi dwoma gatunkami sprawiło, że są one często uważane za tożsame i często nazywane dębem. Sam Karol Darwin wspomina w swojej książce O pochodzeniu gatunków (O pochodzeniu gatunków), że istnieją źródła, które traktują je jako różne gatunki i inne, które uważają je za odmiany tego samego gatunku.

Charakterystyka drewna Gorun

W przekroju poprzecznym przez drewno gorun widoczne są biel i twardziel, które nie zawsze są bardzo dobrze rozgraniczone. Wyraźnie widoczne są również słoje roczne, składające się z dwóch stref: drewna wczesnego, odkładającego się wiosną, luźniejszego i z 2-4 rzędami dużych porów, oraz drewna późnego, letniego, gęstszego, z małymi lub bardzo małymi porami w układzie promieniowym. W przeciwieństwie do dębu, słoje roczne dębu angielskiego są bardziej jednolite i węższe ze względu na wolniejszy wzrost na obszarach pagórkowatych i górskich.

Biel jest żółtawo-biała do brązowo-białej, a twardziel jest żółtawo-brązowa, z licznymi innymi zabarwieniami zależnymi w dużej mierze od obszaru uprawy. Włókna są grube, czasem nieregularne i poskręcane, w zależności od warunków uprawy. W rzeczywistości warunki uprawy na mniej przyjaznych obszarach prowadzą do pojawienia się szczególnego zabarwienia i wzorów słojów w drewnie goruna, co czyni je bardzo wyjątkowym. Podobnie jak dąb, ma widoczne promienie rdzeniowe.

Średnia gęstość suchego drewna goruna wynosi 710 kg/m³ i jest nieco wyższa niż gęstość drewna dębowego. Jest bardzo odporna na gnicie, dobrze poddaje się obróbce ręcznej i maszynowej i ma specyficzny zapach, podobnie jak dąb. Tanina może czasami powodować problemy podczas wykańczania lub w kontakcie z metalem. Klei się gładko i wygląda świetnie po olejowaniu i woskowaniu.

Łatwiej się rozłupuje i obrabia niż dąb, dlatego jest powszechnie uważane za lepsze od dębu w stolarstwie, meblarstwie i produkcji beczek. Jest jednak twardsze i mniej elastyczne niż dąb, dlatego uważa się je za gorsze od dębu w projektach budowlanych i konstrukcjach domów.

Zastosowania

Zgodnie z powyższym, goruna jest używana do produkcji mebli, rzeźbienia i produkcji beczek (klepek). Bardzo dobrze nadaje się do produkcji łodzi lub dekoracji i wyposażenia wnętrz. Jego bardzo dobra odporność na gnicie sprawia, że nadaje się do ogrodzeń, mebli ogrodowych, tarasów i innych projektów zewnętrznych.

W odniesieniu do produkcja beczekGorun i dąb są uważane za bardzo różne ze względu na różne cechy organoleptyczne, które wnoszą do wina. Ich garbniki i smaki różnią się zarówno pod względem jakości, jak i ilości. Dąb ma bardziej porowate drewno i szybciej uwalnia silne taniny do wina. Drewno Gorun nadaje winu gładszy, delikatniejszy i bardziej aromatyczny smak tanin. Różnią się one jednak znacznie w zależności od miejsca pochodzenia goruna i warunków uprawy każdego drzewa.

Wykorzystywana jest również kora gorun, która jest bardzo bogata w garbniki, podobnie jak kora dębu. Wyekstrahowane garbniki są wykorzystywane do garbowania skór zwierzęcych. Liście i owoce są wykorzystywane w ziołolecznictwie. Żołędzie są pożywieniem dla wielu zwierząt leśnych.

Mam nadzieję, że te informacje okażą się interesujące. Jeśli pracowałeś z gorun, opowiedz nam o swoich doświadczeniach. Chętnie uzupełnimy artykuł o informacje bezpośrednio ze źródła. A jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości, zostaw je poniżej w przeznaczonym do tego miejscu. Z pewnością odpowiem.